Μεγάλη συνέντευξη στην «Πρωϊνή»
και στον Τάσο Πατσίδη παραχώρησε η Σοφία Κελεμένη, η οποία πρόσφατα συμμετείχε
με την Εθνική Ομάδα Νέων Γυναικών στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.
Η Σοφία μίλησε ακόμη για
την εμπειρία της στο κολεγιακό πρωτάθλημα των ΗΠΑ αλλά και για τους Πάνθηρες
που είναι η ομάδα στην οποία ουσιαστικά αναδείχθηκε.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
Καλημέρα Σοφία. Πρώτα από όλα συγχαρητήρια για την
συμμετοχή σου στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα U20. Μ’ αυτή σου τη συμμετοχή
κατάφερες να είσαι παρούσα σε όλα τις αναπτυξιακές εθνικές Ομάδες. Είναι έτσι;
«Ευχαριστώ πολύ, έτσι
είναι, είχα συμμετάσχει στο πανευρωπαϊκό τουρνουά φιλίας ως Παγκορασίδα, σαν
κορασίδα στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα D1 στα Σκόπια, 2 φορές σε πανευρωπαϊκό
Νεανίδων σε D1 πάλι, και φέτος στο νέων γυναικών D2 αυτή τη φορά».
Μίλησέ μου για την πρόσφατη προσπάθεια της εθνικής
νέων γυναικών.
«Μπορεί να μην πετύχαμε
τον αρχικό μας στόχο, που ήταν η είσοδός μας στην οκτάδα, αλλά είμαι υπερήφανη
που παίξαμε μέχρι και το τελευταίο παιχνίδι παρόλο που υπήρχαν προβλήματα
υγείας στην ομάδα όπως γνωρίζεται. Δώσαμε ότι είχαμε για την εθνική μας ομάδα».
Έχει μέλλον η Εθνική Νέων γυναικών;
«Φυσικά και έχει μέλλον η
Εθνική νέων γυναικών. Του χρόνου αρκετές από τις φετινές μου συμπαίκτριες θα
είναι διαθέσιμες, και έρχονται και από την κατηγορία των νεανίδων πολλές
αξιόλογες παίκτριες. Μακάρι να καταφέρουν τον στόχο μας, που φυσικά είναι η άνοδος».
Τώρα να περιμένουμε για την Σοφία και μια κλήση από
την εθνική γυναικών;
«Η μεγαλύτερη τιμή για μια
αθλήτρια είναι να κληθεί στην Εθνική Ομάδα των γυναικών. Μακάρι να συμβεί και
σε μένα».
Αλλάζουμε θέμα, πάμε στην ακαδημαϊκή σου πορεία, και
το όνειρο του NCAA. Τι σπουδάζεις πρώτα από όλα και που;
«Σπουδάζω μοριακή βιολογία
στο πολιτειακό Πανεπιστήμιο του San Jose στην Καλιφόρνια, και παράλληλα παίζω
μπάσκετ στην κολεγιακή ομάδα του σχολείου που αγωνίζεται στην D1».
Τι διαφορές έχει το κολεγιακό μπάσκετ από αυτό της
Ελλάδας;
«Η βασικότερη διαφορά
είναι ότι το παιχνίδι είναι πιο γρήγορο και απαιτεί αθλητικότητα και δύναμη.
Στην κατηγορία D1 αγωνίζονται οι καλύτερες νέες παίκτριες και πολλές από αυτές
θα μπουν στα draft του WNBA».
Έχεις συνηθίσει τον αμερικάνικο τρόπο ζωής;
«Ναι τον έχω συνηθίσει.
Είμαι ήδη 2 χρόνια στην Αμερική. Τον πρώτο χρόνο, ιδίως το πρώτο εξάμηνο ήταν
πολύ δύσκολα, και η προσαρμογή, και η διαχείριση του χρόνου, η οποία στους
μαθητές – αθλητές είναι μεγάλο θέμα. Χρειάζεται υπομονή και προσπάθεια».
Πάμε και στο τρίτο κεφάλαιο, την ομάδα των Πανθήρων,
παρακολουθείς την προσπάθειά τους; Έχουν γίνει βήματα προόδου;
«Σαφώς και έχει βελτιωθεί
η ομάδα από τότε που έπαιζα εγώ. Την τελευταία χρονιά, ίσως μας άξιζε και μια
θέση στο τελικό, στις λεπτομέρειες κρίθηκε. Μακάρι να πάμε ακόμα καλύτερα του
χρόνου. Πολλά από τα κορίτσια που παίζουν στην ομάδα είναι από την Καβάλα, και
είμαι πολύ υπερήφανη. Έχουμε πολύ καλό υλικό».
Πόσο σε βοήθησαν οι Πάνθηρες στην εξέλιξή σου;
«Πάρα πολύ. Ουσιαστικά
ήταν η πρώτη ομάδα ανταγωνιστικού γυναικών που έπαιξα,διότι μέχρι τότε ήμουν
μόνο σε ομάδες Κορασίδων και Νεανίδων. Μεγάλη εμπειρία για όλες μας.
Ήμασταν πολλές νεάνιδες
εκείνη την χρονιά, και βοηθηθήκαμε και από τις υπόλοιπες γυναίκες που παίζανε
δίπλα μας. Γενικώς , η ύπαρξη των Πανθήρων στην πόλη μας, είναι μια πολύ καλή
λύση για να παίξουν μπάσκετ τα κορίτσια
της πόλης μας, και να πετύχει η καθεμία τα όνειρά της.
Δίνει στα κορίτσια που
ξεχωρίζουν την δυνατότητα να κάνουν το έξτρα βήμα, στα χρόνια που είναι ακόμη
μαθήτριες, χωρίς να χρειάζεται να μετακομίσουν σε άλλη πόλη. Πράγμα που
παλαιότερα δεν υπήρχε».
Ποιες είναι οι βλέψεις σου για μετά τις σπουδές σου;
Σκέφτεσαι να γυρίσεις στην Ελλάδα και να παίξεις στην μεγάλη κατηγορία;
«Έχω ακόμη 2 χρόνια
κολεγιακού μπάσκετ όπου θα προσπαθήσω να εξελιχθώ όσο μπορώ, περισσότερο και 2
χρόνια σπουδών για το πτυχίο μου. Είναι νωρίς ακόμη για το μετά. Εύχομαι να
είμαι υγιής πρώτα από όλα. Αγαπώ το μπάσκετ και πάντα θα είναι ένα κομμάτι από
τη ζωή μου».
0 Σχόλια