Η «Κιβωτός» του αθλητισμού με αγάπη για τον Θεό και αμέτρητα καλάθια-Πατήρ Αντώνιος: «Ανέκαθεν ήμουν λάτρης του μπάσκετ»

 

Ο Αργύρης Παγαρτάνης γράφει στο ηλεκτρονικό περιοδικό https://www.basket.gr/e-magazine της ΕΟΚ:

 

«Καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς πρὸς Νῶε· εἴσελθε σὺ καὶ πᾶς ὁ οἶκός σου εἰς τὴν κιβωτόν, ὅτι σὲ εἶδον δίκαιον ἐναντίον μου ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ». (Γένεσις, 7,1)

 

Στην Ακαδημία Πλάτωνος, δίπλα στον Ιερό ναό Αγίου Γεωργίου, βρίσκεται ένα ανοιχτό γήπεδο μπάσκετ. Με γκράφιτι στους ταλαιπωρημένους τοίχους του, χαλαρωμένα τα προστατευτικά σύρματα, με μπασκέτες σιδερένιες, χωρίς διχτάκι.

 

Εκεί, σ’ αυτόν τον χώρο, έπεσε και άνθισε ο σπόρος της «Κιβωτού του Κόσμου». Σε ένα περιβάλλον δύσκολο, ειδικά για τους νέους ανθρώπους, που συγκεντρώνει όλα τα προβλήματα της σύγχρονης πόλης: Ένδεια, εγκατάλειψη, βία, ναρκωτικά…

 

Φέτος συμπληρώνονται 24 χρόνια από τη στιγμή που ο πατέρας Αντώνιος Παπανικολάου πρωτοδιορίστηκε ιερέας στον Άγιο Γεώργιο. Είδε, άκουσε, παρατήρησε και αποφάσισε γρήγορα να δράσει, με μια μπάλα μπάσκετ στο χέρι!

 

Με σταθερό βήμα, άφησε τον ιερό ναό και πήγε δίπλα στο γήπεδο, ζητώντας από τους νεαρούς που βρίσκονταν εκεί να παίξει μαζί τους! Ένας παπάς που παίζει μπάσκετ με τα ράσα! Και μετά κάθεται μαζί τους, συζητάει, ξεκλειδώνει ψυχές. Όχι με κούφια λόγια και κηρύγματα από άμβωνος, αλλά με απλές, καθαρές κουβέντες.

 

«Γνώριζα πως τα παιδιά κυρίως στην εφηβεία έχουν ανεπτυγμένο το αίσθημα του “ανήκειν”, να είναι μέλη κάπου, να συμμετέχουν κάπου ομαδικά», μας αφηγείται ο ίδιος ο πατέρας Αντώνιος. «Έτσι, επειδή και εγώ ήμουν καλός στο μπάσκετ, τα πλησίασα μέσω του μπάσκετ διοργανώνοντας ομάδες που συμμετείχαν σε πρωταθλήματα, φέρνοντας τους έτσι σε επαφή με βασικά αγαθά της κοινωνίας όπως η εκπαίδευση, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και πολλές φορές η στέγη. Εργαλειοποίησα, λοιπόν, το ταλέντο μου στο μπάσκετ, μιας και το ράσο ήταν ένα ταμπού που τους απωθούσε, και αν τους μιλούσα για τον Θεό θα τα άκουγαν όλα βερεσέ, οπότε γνώρισαν με αυτόν τον τρόπο και την πνευματική ζωή. Έπρεπε λοιπόν να τους εκφράσω την αλήθεια μου και το έκανα μέσα από το μπάσκετ».

 

Η πορτοκαλί μπάλα είναι πάντα στο πλευρό του, όποτε χρειάζεται να δείξει στα παιδιά ότι είναι ένας απ’ αυτούς. Ιδρώνει, γελάει, προσπαθεί. Δεν άργησε να γίνει σύμβολο. Ένας σύγχρονος Νώε, που από τότε έβαλε σκοπό στη ζωή του να σώσει τα παιδιά του κόσμου από τον κατακλυσμό της ένδειας, των ουσιών και της παραμέλησης. Να τους προσφέρει μια κιβωτό αγάπης, φροντίδας και στήριξης.

 

«Ανέκαθεν ήμουν λάτρης του μπάσκετ», παραδέχεται ο πατέρας Αντώνιος. «Είναι από τα ομαδικά αθλήματα  που θέλουν άμεση και γρήγορη αλληλοκάλυψη  και αυτό είναι που το κάνει να μοιάζει με την κοινωνία, όπου ο ένας θα πρέπει να φροντίζει και να βοηθά τον άλλο.

 

Είχα και πολύ καλή επαφή με το καλάθι ειδικά στο κομμάτι του σουτ, και έτσι με κέρδισε το μπάσκετ από νωρίς.

 

Έπαιζα στα σχολικά πρωταθλήματα και επειδή η ιεραποστολική και κοινωνική μου δράση άρχισε από πολύ νωρίς, πριν την ίδρυση της Κιβωτού, δεν μου άφησε τα περιθώρια να παίζω σε ομάδες. Όμως ο Θεός είχε το σχέδιό του, ότι το μπάσκετ θα ήταν και το εργαλείο μου, για να το ακολουθήσω και να δημιουργήσω την Κιβωτό».

 

Η «Κιβωτός του Κόσμου» ιδρύθηκε το 1998. To όνομα το διάλεξαν τα ίδια τα παιδιά, τα πρώτα παιδιά που μπήκαν κάτω από τις φτερούγες του εμπνευσμένου κληρικού. Επισήμως, η «Κιβωτός του Κόσμου» είναι Εθελοντικός Μη Κερδοσκοπικός Οργανισμός Ειδικής Μέριμνας και Προστασίας Μητέρας και Παιδιού. Δραστηριοποιείται και απευθύνεται πρώτα και κύρια στα μικρά απροστάτευτα παιδιά, τα περισσότερα από μονογονεϊκές οικογένειες, αλλά και πολλά χωρίς γονείς, που βιώνουν δύσκολες συνθήκες,  παραμέληση, εγκατάλειψη, χωρίς ιατρική φροντίδα με αβέβαιο μέλλον.

 

Στην πράξη, η «Κιβωτός» είναι κάτι πολύ παραπάνω. Μια μεγάλη οικογένεια. Η οποία έχει μεγαλώσει τόσο πολύ, που αριθμεί πάνω από 3.000 μέλη, σε τέσσερα διαφορετικά σημεία της Ελλάδας.

 

Τα αδέλφια Αντετοκούνμπο διατηρούν πολύ καλές σχέσεις με τον πατέρα Αντώνιο.

Το μπάσκετ είναι μέρος της καθημερινότητας όλων στην «Κιβωτό». «Έως και σήμερα, όταν έχω το χρόνο, επιδιώκω να βρίσκομαι κοντά στα παιδιά και να παίζω μπάσκετ μαζί τους και μέσα από αυτό να τους περνάω και μηνύματα ζωής», τονίζει ο πατέρας Αντώνιος.

 

«Για μένα το μπάσκετ λειτουργεί ως ένα είδος θεραπείας, όπου με βοηθούσε στην επάνοδο σε φυσιολογικούς ρυθμούς ύστερα από πολύωρο διάβασμα και πολύωρη εργασία.

 

Για αυτό και το ονόμαζα μπασκετοθεραπεία, και αυτό ξέρετε έχει περάσει και στα παιδιά μας και έρχονται μετά τα μαθήματά τους και μου φωνάζουν να πάμε για μπασκετοθεραπεία»!

 

Άπειρα τα μηνύματα που δίνει το μπάσκετ, κατά τον πατέρα Αντώνιο. «Το μπάσκετ είναι μικρογραφία της ζωής. Απαιτεί πειθαρχία, ομαδικό πνεύμα, να μάθεις να διεκδικείς, όπως λέω στα παιδιά όταν παίζουμε μπάσκετ, όπως είμαστε στην ρακέτα και τζαρτζάρουμε τον αντίπαλο για να πάρουμε ένα ριμπάουντ έτσι και στη ζωή θα πρέπει να διεκδικήσεις την ευκαιρία σου χωρίς να σου χαριστεί κάτι, με αξιοπρέπεια. Όταν σου χαρίζουν κάτι χωρίς εσύ να πράξεις, δεν σε τιμούν αλλά σε υποτιμούν».

 

Την άνοδο στην Β’ ΕΣΚΑ διεκδικεί φέτος η Α.Σ.Κ. Κιβωτός του Κόσμου

 

Πριν λίγα χρόνια, η συνολική αγάπη για το σπορ οδήγησε και στην ίδρυση κανονικών αγωνιστικών τμημάτων, που αγωνίζονται και διακρίνονται στα πρωταθλήματα της ΕΣΚΑ! Η ομάδα μπάσκετ Α.Σ.Κ. Κιβωτός του Κόσμου  ιδρύθηκε το 2016, στην οποία λειτουργούν τμήματα ανδρικού , εφηβικού και παιδικού. Είναι μέλη της 60 αθλητές. Η ανδρική ομάδα αγωνίζεται στην Γ’ ΕΣΚΑ, είναι πρώτη και αήττητη στον όμιλό της και διεκδικεί την άνοδο στην Β’ ΕΣΚΑ.

 

Οι παίκτες της ομάδας είναι ενήλικες, που ως παιδιά  στηρίζονταν από την Κιβωτό.

«Η ομάδα δημιουργήθηκε ως εκπλήρωση ενός ονείρου δικού μου αλλά και των παιδιών, που θέλαμε την συμμετοχή μας σε επίσημο πρωτάθλημα», αναφέρει ο πατέρας Αντώνιος. «O ρόλος της ομάδας έχει διπλό στόχο. Από την μια το αθλητικό ιδεώδες και το ευ αγωνίζεσθαι και από την άλλη την κοινωνική αλληλεγγύη. Αφού οι παίκτες της ομάδας είναι ενήλικες, που ως παιδιά  στηρίζονταν από την Κιβωτό και σήμερα είναι οικογενειάρχες που χρήζουν στήριξης, είτε είναι παιδιά και έφηβοι που ήδη στηρίζονται από την Κιβωτό ή παιδιά που δεν είχαν πρόσβαση στον αθλητισμό δωρεάν».

 

Όσο για το τι ακριβώς κάνει η «Κιβωτός του Κόσμου», η απάντηση είναι… και τι δεν κάνει! Από μια ταπεινή αίθουσα (πρώην πνευματικό κέντρο) κοντά στον ιερό ναό του Αγίου Γεωργίου, στην οποία τα παιδιά έβρισκαν αγάπη, φροντίδα και ζεστό φαγητό, ο Οργανισμός επεκτάθηκε σε ποικίλους τομείς για τη βοήθεια και τη στήριξη όσων έχουν ανάγκη, κυρίως παιδιών και νεαρών μητέρων: σίτιση – ένδυση – υπόδηση – ιατροφαρμακευτική περίθαλψη – ψυχαγωγία – πολιτισμικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις – σχολική ένταξη καθημερινά φροντιστηριακά μαθήματα δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου – επαγγελματική αποκατάσταση – κοινωνική ένταξη κλπ.

 

Καθημερινά σιτίζονται από την «Κιβωτό» πάνω από 500 παιδιά. Το Κοινωνικό Παντοπωλείο που εξυπηρετεί και ανακουφίζει 200 οικογένειες διαφορετικές.

 

Στο πρόγραμμα «Στέγη για τη μητέρα και το παιδί» άστεγες και άπορες μητέρες ενισχύονται μηνιαίως με οικονομικά βοηθήματα για να πληρώνουν το ενοίκιό τους και να διακρατούν το σπιτικό τους. Τα σπίτια φιλοξενίας παιδιών στην Αθήνα, στον Πειραιά, στην Πωγωνιανή και Κόνιτσα Ηπείρου, στη νήσο Χίο και στο Βόλο, όπου φιλοξενούνται 200 παιδιά συνολικά.

 

Κι όλα αυτά, χάρη στην αγάπη και στην ανιδιοτελή προσφορά απλών ανθρώπων. Οι αυξημένες ανάγκες της «Κιβωτού» χρηματοδοτούνται εξ ολοκλήρου από τον κόσμο, χωρίς κρατική επιχορήγηση. Το «αγαπάτε αλλήλους», το κύριο μήνυμα του Χριστιανισμού, στην πράξη… Στην ιστοσελίδα του Οργανισμού https://www.kivotostoukosmou.org/ αναφέρεται όλο το έργο, αλλά και όλοι οι τρόποι προσφοράς του καθενός μας.