Αθανασιάδου-Κυρατζή: «Ο Απόλλωνας Πτολεμαΐδας πρέπει να επανέλθει στην Α1»

Πριν δύο μήνες περίπου ο Απόλλων Πτολεμαΐδας πανηγύρισε την κατάκτηση του Πανελληνίου νεανίδων στην Κύμη σε ένα από τα πιο δραματικά πρωταθλήματα που έγιναν ποτέ.

Λίγο νωρίτερα όμως οι ίδιες νεαρές παίκτριες είχαν γνωρίσει την πίκρα του υποβιβασμού μετά από αρκετά χρόνια στην Α2 κατηγορία γυναικών. Δύο από τις βασικές πρωταγωνίστριες της ομάδας όλα αυτά τα χρόνια, οι Ελένη Κυρατζή και Γεωργία Αθανασιάδου μίλησαν στο WePlayBall για την χρονιά αυτή…

Γεωργία Αθανασιάδου

Ένα πρώτο σχόλιο για αυτό το Πανελλήνιο πρωτάθλημα: «Σίγουρα αυτό το πανελλήνιο θα μας μείνει αξέχαστο για πολλούς λόγους. Μετά από πολλά χρόνια στις τελικές φάσεις καταφέραμε να βγούμε πρωταθλητές, νικώντας κρίσιμους αγώνες λίγο πριν την λήξη. Η ομάδα έδειξε χαρακτήρα, πείσμα και θέληση ακόμα και όταν βρισκόμασταν αρκετά πίσω στο σκορ. Πολεμήσαμε μέχρι το τέλος και αποδείξαμε οτι είχαμε ψυχή, δικαιώνοντας αυτούς που μας πίστεψαν».

Η Γεωργία Αθανασιάδου έγινε το πρόσωπο των αγώνων εξαιτίας του τρελού buzzer-beater κόντρα στο Αρκάδι από το κέντρο του γηπέδου που καθόρισε τον τίτλο: «Αυτό το καλάθι το ονειρευόμουν πολύ καιρό, φέτος πραγματοποιήθηκε και ακόμα δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω. Αυτό που θυμάμαι από εκείνα τα τελευταία δευτερόλεπτα ήταν ότι θέλαμε όσο τίποτα να νικήσουμε, και γι αυτό πίστευα ότι δεν γινόταν να χάσουμε. Οταν πήρα την μπάλα ήξερα ότι οι συμπαίχτριες μου στήριξαν την τελευταία ελπίδα μας πάνω μου και έτσι κοιτούσα μόνο το καλάθι. Οταν μπήκε αυτό το τρίποντο γίναμε όλοι μια αγκαλιά, και πανηγυρίσαμε μέχρι το βράδυ. Τα επεισόδια για την εγκυρότητα του καλαθιού δεν μας θορύβησαν ιδιαίτερα, γιατί μέσα μας ξέραμε ότι αυτόν τον τίτλο τον αξίζαμε απόλυτα. Η τύχη ήταν σίγουρα με το μέρος μας, αλλά πάντα η τύχη ευνοεί τους δυνατούς»...

Όμως, πριν τη μεγάλη χαρά της κατάκτησης του τίτλου στις νεάνιδες, τα κορίτσια ζήσανε την πίκρα του υποβιβασμού του Απόλλωνα στην Α2 γυναικών: «Η φετινή χρονιά ήταν πολύ δύσκολη για όλα τα σωματεία, ιδιαίτερα για τον Απόλλωνα, την μοναδική ομάδα που αντιπροσώπευε την επαρχία στην Α1. Οι οικονομικές δυσχέρειες μας κλόνισαν, και το αποτέλεσμα ήταν στο τέλος της σεζόν να αγωνιζόμαστε με μια μόνο γυναίκα, νεανίδες και κορασίδες. Θεωρώ πως αποτελεί μεγάλο πλήγμα για το γυναικείο μπάσκετ ο υποβιβασμός του Απόλλωνα, μιας ομάδας με πολύ πλούσια προϊστορία και παρουσία στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη. Παρά το γεγονός αυτό, οι άνθρωποι που αγαπάν πραγματικά την ομάδα συνεχίζουν να παλεύουν, ενισχύοντας τις υποδομές όπου γίνεται πολύ καλή δουλειά, τα θεμέλια για την επάνοδο της ομάδας».

Όσον αφορά τη νέα χρονιά που θα την βρει στη Θεσσαλονίκη: «Για μένα η νέα σεζόν θα είναι πολύ διαφορετική, επειδή λόγω σπουδών θα εγκατασταθώ στην Θεσσαλονίκη. Στόχος μου είναι να βελτιωθώ, να βοηθήσω όσο περισσότερο μπορώ την ομάδα που θα βρίσκομαι, για να ξαναζήσω στιγμές ανάλογες με τις φετινές».

Για φινάλε αφιερώσεις: «Στην διάρκεια του πανελληνίου στην Κύμη, δυστυχώς χάθηκε πολύ νέος, ένας από τους πιο καλούς φίλους της ομάδας, ο Γιώργος στον οποίο έχουμε ήδη αφιερώσει το κύπελλο. Ολοι από την ομάδα δεν ξεχνάμε ούτε το Γιώργο, και είμαστε δίπλα στην οικογένεια του, όπως μας στάθηκαν και αυτοί τόσα χρόνια. Επίσης θέλω να ευχαριστήσω όπως και όλα τα κορίτσια, την Αντωνία Κυνηγοπούλου, που υπήρξε προπονήτρια μας για πολλά χρόνια, αλλά πλέον προπονεί στην Γερμανία. Τέλος ευχαριστώ την ομάδα μου, τις συμπαίχτριες μου και τον προπονητή για τις στιγμές που μου χαρίσανε και σίγουρα στο μέλλον σε όποια ομάδα και να βρίσκομαι, θα παραμένω κοντά στον Απόλλων και θα τον στηρίζω με όποιο τρόπο μπορώ».

Ελένη Κυρατζή

Πρώτα κάνει έναν απολογισμό της φετινής σεζόν και τις δυσκολίες που συνάντησε ο Απόλλων Πτολεμαΐδας σε επίπεδο γυναικών που οδήγησαν στον υποβιβασμό της ομάδας: «Το γυναικείο μπάσκετ βιώνει μια κρίση και ειδικά φέτος δεν υπήρχε ούτε μία ομάδα που δεν αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα. Ήταν μία πολύ δύσκολη χρόνια από όλες τις πλευρές. Υπήρχαν απώλειες , πολλοί τραυματισμοί που μας γονάτισαν. Παρ' ολα αυτά υπήρχε θέληση και από εμάς τις παίκτριες και από τον προπονητή , αν και υπήρχαν μέρες που έκανε προπόνηση με 3 άτομα. Οι προπονήσεις των τμημάτων υποδομής πραγματοποιούνταν κανονικά και αυτός είναι ο κύριος στόχος της ομάδας , να λειτουργεί σωστά ο κορμός. Οι δυσκολίες είναι πολλές και έχουν να κάνουν κυρίως με το θέμα της μετακίνησης. Kαθώς φέτος συμμετείχαν 7 Αθηναϊκές ομάδες , ταξιδέψαμε στην Αθήνα πολλές φορές και για υποχρεώσεις κυπέλλου και το κόστος για κάθε ταξίδι είναι πολύ μεγάλο. Ακόμη παίκτριες της ομάδας ήταν τρίτη λυκείου και δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν σε όλα τα ταξίδια λόγω μαθημάτων με αποτέλεσμα η ομάδα να μην αγωνίζεται με όλο της το δυναμικό».

Η Ελένη Κυρατζή λόγω της εγχείρησης χιαστών που υποβλήθηκε δεν μπόρεσε να βοηθήσει τις συμπαίκτριές της και έζησε όλη την ένταση των αγώνων από τον πάγκο: «H θέση μου ήταν ιδιαίτερα δύσκολη. Υπήρχαν στιγμές, κυρίως στα σημαντικά παιχνίδια που ο προπονητής γυρνούσε στον πάγκο και νόμιζα ότι θα σηκώσει εμένα... Αλλά σε αυτό το πανελλήνιο εγώ είχα άλλο ρόλο , καθαρά εμψυχωτικό. Ήμουν στον πάγκο και αλήθεια νιώθω πως αποτελώ μέλος αυτής της επιτυχίας και παρά το σοβαρό τραυματισμό μου αυτό το πανελλήνιο μόνο καλή ανάμνηση είναι».

- Που αφιερώνετε αυτό το πρωτάθλημα;

«Το πρωτάθλημα αυτό το έχουμε αφιερώσει στην οικογένεια του Αποστόλη Σκαρλάτου, του οποίου ο γιός έφυγε τις πρώτες μέρες των αγώνων. Ο Γιώργος αγαπούσε την ομάδα και ερχόταν στο γήπεδο μαζί με τον πατέρα του για να μας ενισχύσει. Γι ' αυτό από την στιγμή που έφτασαν στην Κύμη τα κακά νέα αποκτήσαμε ένα ακόμα κίνητρο και παίζαμε για το Γιώργο...»

Και όσον αφορά το μέλλον: «Αυτήν την στιγμή δεν κοιτάω μπροστά. Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να κάνω καλή αποκατάσταση και να επανέλθω κανονικά και με όσο λιγότερα προβλήματα γίνεται. Θα είναι μία πολύ δύσκολη χρόνια για εμένα γιατί θα δώσω πανελλαδικές και θα πρέπει να συνδυάσω διάβασμα και προπόνηση. Θέλω να είμαι υγιής και να μην αντιμετωπίζω προβλήματα με το γόνατό μου και όλα τα άλλα με σκληρή δουλειά και θέληση θα έρθουν».