Κακιούζης: «Να κατεβάσουμε τον ΚΑΟΧ από τα επιθετικά του στάνταρ»

Ο προπονητής του Πανσερραϊκού (National League 1, 3ος όμιλος), Γιάννης Κακιούζης, «φιλοξενήθηκε» στην εκπομπή «Πριν τα τζάμπολ» του EOK WebRadio με τον Ραφαήλ Αλαγά και τον Δημήτρη Μελίσση. Αναλυτικά είπε:

 

Για το παιχνίδι με τον ΚΑΟΧ (09/11):

 

«Είναι στόχος μας να παίξουμε άμυνα, να είμαστε πιεστικοί, να κατεβάσουμε τον ΚΑΟΧ από τα στάνταρ του που έχει στην επίθεση. Αυτό είναι σε κάθε ματς, θέλουμε να παίζουμε καλή άμυνα. Ο ΚΑΟΧ είναι περίπου σαν εμάς, στηρίζεται σε 2-3 έμπειρα παιδιά, οι υπόλοιποι είναι νεαροί που τρέχουν, εκτελούν, έχουν τακτική να παίζουν γρήγορα και να κρατούν το ματς σε υψηλό ρυθμό. Αυτό το κάνουμε κι εμείς. Σίγουρα πρέπει να κοιτάξουμε την άμυνα, να τους κρατήσουμε στους 60-65 πόντους, όπως έχουμε στόχο σε κάθε αγώνα, να τρέξουμε, να είμαστε πιεστικοί και να δούμε στο τέλος τι θα γίνει».

 

Για το αν ήταν πρόκληση γι’ αυτούς να «σπάσουν» το αήττητο της Γέφυρας την προηγούμενη αγωνιστική:

 

«Πρόκληση για εμάς είναι κάθε παιχνίδι, είτε παίζουμε με τον πρώτο, που ήταν η Γέφυρα με 4/4, είτε παίζουμε με ομάδα που δεν έχει καμία ή μία νίκη. Έτσι προσπαθούμε να το βλέπουμε εμείς. Δημιουργήσαμε μια ομάδα που να βλέπουμε τα ματς το ίδιο σημαντικά και σοβαρά, ανεξαρτήτως βαθμολογικής θέσης του αντιπάλου. Σίγουρα παίζει ρόλο ότι παίζαμε σε μια έδρα ομάδας που είναι 1η, που είχε αυτοπεποίθηση, που έχει κερδίσει ένα ματς απ’ το -22 εκτός έδρας. Παίζει ρόλο στο μυαλό των παικτών κυρίως. Το είδαμε το ματς σοβαρά όπως όλα τα προηγούμενα και το κερδίσαμε».

 

Για τον φετινό σχεδιασμό του ρόστερ και τη φιλοσοφία τους:

 

«Ο σχεδιασμός κάθε χρονιά γίνεται με διαφορετικά στάνταρ, διαφορετικό μπάτζετ, διαφορετική φιλοσοφία. Ξεκινήσαμε την πρώτη χρονιά τερματίζοντας ψηλά και διεκδικώντας άνοδο, αλλά ήμασταν άτυχοι από τραυματισμούς. Πέρυσι είπαμε να διεκδικήσουμε το ίδιο, ίσως και κάτι καλύτερο, στηριχτήκαμε σε πιο έμπειρα παιδιά, αλλά είχαμε και πάλι κάποιους σοβαρούς τραυματισμούς. Κάναμε αλλαγές τα Χριστούγεννα, φέραμε τον Κάπελαν, ένα πολύ μεγάλο όνομα για την κατηγορία, αλλά τραυματίστηκε κι αυτός. Ήταν μια χρονιά που ξεκίνησε στραβά και κατέληξε στραβά. Κάθε χρονιά είναι διαφορετική, αλλιώς τα σχεδιάζεις, αλλιώς σού βγαίνουν. Συμβαίνουν αυτά. Φέτος είπαμε να το… γυρίσουμε, να πάμε σε πιο νεανικό στιλ, με τρία έμπειρα παιδιά, έτσι ώστε να υπάρχουν τρεις “κολώνες”. Θέλαμε έναν σκόρερ κι έναν παίκτη που να έχει παίξει στην κατηγορία, όπως ο Βουτσίτσεβιτς. Είπαμε να φέρουμε παιδιά με στόχο και φιλοδοξία, να αλλάξουμε τη φιλοσοφία μας, να παίξουμε ένα μπάσκετ εκεί που πηγαίνει το άθλημα, με πολλές επιθέσεις και μεγάλη ένταση, να δώσουμε ευκαιρία σε παιδιά να κάνουν το step-up τους. Το ξεκινήσαμε, το σχεδιάσαμε και μέχρι στιγμής είμαστε απόλυτα ικανοποιημένοι. Το σκεπτικό ήταν καθαρά αλλαγής και στο οικονομικό κομμάτι και στο αγωνιστικό».

 

Για τον όμιλό τους:

 

«Είναι δύσκολη η κατηγορία. Κάθε χρονιά ο δικός μας όμιλος φαίνεται ο πιο “νεκρός” όμιλος σε μεταγραφές και μετακινήσεις, τελευταία στιγμή κάτι γίνεται και όλες οι ομάδες φτιάχνουν ένα αξιόλογο και καλό ρόστερ. Πέρυσι, αν εξαιρέσεις τη ΧΑΝΘ, υπήρχαν ο Λεύκιππος Ξάνθης, ο Φίλιππος Βέροιας, οι Μαχητές, η Γέφυρα που ήταν στο ίδιο επίπεδο. Είναι ανταγωνιστικό το πρωτάθλημα, υπάρχουν πολύ καλοί παίκτες. Παρ’ ότι είμαστε στη National League 1, είναι καλό, υψηλό το επίπεδο, όπου βλέπεις καλούς μαπσκετμπολίστες. Είναι όπως τον περιμέναμε, ένας όμιλος αμφίρροπος, που δε μπορείς να πεις ότι υπάρχει εύκολο παιχνίδι».

 

Για τη στήριξη του κόσμου:

 

«Ο στόχος μας εμάς, και το χρειαζόμαστε αυτό, είναι να φέρουμε τον κόσμο στο γήπεδο. Ο Πανσερραϊκός αυτήν τη στιγμή στις γυναίκες είναι στην Α1 και στους άνδρες στη National League 1, με την ίδια διοίκηση, που είναι το σημαντικότερο. Η προσπάθεια δεν είναι μόνο απ’ τα παιδιά που παίζουν. Θέλουμε τον κόσμο για να δει την προσπάθεια που γίνεται και διοικητικά και από τα παιδιά και απ’ όλους. Ο κόσμος έρχεται και βλέπει 10 παιδιά να παλεύουν, αλλά για να συμβεί αυτό υπάρχει και κάτι άλλο από πίσω. Οι ομάδες μας αυτήν τη στιγμή βρίσκονται σε μια πάρα πολύ καλή κατάσταση. Θέλουμε τον κόσμο να έρθει, να είναι δίπλα μας, να μας στηρίξει. Το χρειάζονται και τα παιδιά, κυρίως τα νεαρά, να δουν ότι η προσπάθειά τους ανταμείβεται. Είναι ο μεγάλος μας στόχος σαν Πανσερραϊκός αυτός. Η χαρά της κάθε διοίκησης σε αυτό το επίπεδο που βρισκόμαστε είναι να βλέπει τον κόσμο να γεμίζει το γήπεδο, να βλέπει ανταπόκριση απ’ τον κόσμο».

 

Για την έως τώρα προπονητική του καριέρα:

 

«Είχα στο μυαλό μου ότι όταν σταματήσω θα ήθελα να ασχοληθώ με τον κλάδο της προπονητικής και να δω τι μου αρέσει. Ήταν δύσκολο στην αρχή. Ξεκίνησα σαν βοηθός του Γιώργου Μασλαρινού πριν 4 χρόνια και είχα και το εφηβικό, όπου είχαμε φτάσει μέχρι και το Πανελλήνιο. Δεν ξέρω αν έχει “σκοτωθεί” ο παίκτης μέσα μου, καμιά φορά το βλέπω και σαν παίκτης κι αυτό είναι λάθος. Χρόνο με τον χρόνο αρχίζω και το βλέπω καθαρά προπονητικά. Η πρώτη χρονιά ήμουν πολύ νευρικός, πολύ αγχωμένος, ίσως παραπάνω φωνακλάς απ’ ό,τι θα έπρεπε, αλλά ωριμάζω κι εγώ χρόνο με τον χρόνο. Είναι δύσκολο το κομμάτι, αλλά μού αρέσει πάρα πολύ».

 

Για το ποιος θεωρεί ότι είναι καλύτερος, εκείνος ή ο αδερφός του, Μιχάλης:

 

«Θεωρώ ο αδερφός μου, γιατί έχει να κάνει με τις εικόνες, τις εμπειρίες, τους παίκτες, την ομάδα, το πώς το διαχειρίζεται. Για παράδειγμα, μπορεί εγώ να σχεδιάσω ένα καλύτερο play απ’ τον αδερφό μου, αλλά θεωρώ ότι εκείνος λόγω όλων αυτών είναι καλύτερος. Είναι πάρα πολύ σημαντικές οι παραστάσεις, μπαίνεις και πιο εύκολα στην ψυχολογία των παικτών. Έχει να κάνει και με παίκτες επαγγελματίες Αμερικάνους, ενώ εμείς εδώ έχουμε να κάνουμε με ευρωπαίους, Σέρβους, με τους οποίους έχουμε την ίδια κουλτούρα».