Πολυμένης: «Χορτάσαμε από δήθεν υποστηρικτές στον Απόλλωνα Καλαμαριάς»

 

Ο προπονητής του τμήματος ανδρών του Απόλλωνα Καλαμαριάς, Θόδωρος Πολυμένης, μας απέστειλε το παρακάτω κείμενο:

 

«Ξεκινώντας το δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος της Γ΄ Εθνικής και μετά από την ήττα από τον πρωτοπόρο ΚΑΟΔ, φυσιολογικά θα έλεγα αν και δεν χρειαζόταν η τόση στήριξη των γκρι αρχόντων του αγώνα, θα ήθελα να μεταφέρω μερικές σκέψεις για την ομάδα μου, τον Απόλλωνα Καλαμαριάς.

 

Φτάνοντας αισίως στην τρίτη μου τριετία στην ομάδα με συγκινήσεις που μόνο εδώ μπορούσα να ζήσω, στην ομάδα που έχει προσφέρει τόσα πολλά στο μπάσκετ της Θεσσαλονίκης, φτάνω να μιλάω εγώ που ούτε Καλαμαριώτης είμαι, ούτε μπορώ να συγκριθώ με όλες και όλους όσους έχουν φέρει πρωταθλήματα Ελλάδος, κύπελλα Ελλάδος γυναικών, διακρίσεις και πορείες στα Εθνικά πρωταθλήματα.

 

Μπορεί να αδικώ τον εαυτό μου φυσικά μετά από δύο ανόδους στην Α1 γυναικών, πορεία πρωταθλητισμού και έξοδο στην Ευρώπη με την ομάδα αλλά αυτό που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια με εκπλήσσει και μου προκαλεί όχι απλά στεναχώρια αλλά θλίψη, όταν «όλοι» έχουν απομακρυνθεί από τον σύλλογο.

 

Αυτό έχει αιτία και δεν είναι αυτή που εύκολα αναφέρεται στα διάφορα πηγαδάκια γιατί δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα. Εγώ γνωρίζω ότι εδώ και 2,5 χρόνια που βρίσκομαι στην ομάδα προσπαθούμε να αποδείξουμε και στον ποιο δυσαρεστημένο Καλαμαριώτη ότι διοίκηση, προπονητές και οι πραγματικοί ήρωες οι αθλήτριες και οι αθλητές είναι εκεί και κρατάνε ψηλά τη σημαία με μοναδικό γνώμονα τη διατήρηση του μεγάλου ονόματος Απόλλων Καλαμαριάς.

 

Που είναι όλοι αυτοί που συνεχώς κρίνουν και κατακρίνουν την οικογένεια Μπαλτίδη; Γιατί αν θέλουν το καλό της ομάδας θα έπρεπε να είναι εκεί, τουλάχιστον, κοντά στις αθλήτριες και τους αθλητές που με μέσο όρο ηλικίας μόλις τα 20 χρόνια μαθαίνουν από τη διοίκηση, τους προπονητές και τους πραγματικούς φίλους της ομάδας οι οποίοι δυστυχώς δεν είναι από την Καλαμαριά το μεγαλείο της ομάδας που βρίσκονται και υπηρετούν.

 

Εδώ και 2,5 χρόνια με ατελείωτες ώρες παντού είτε στο γήπεδο είτε στα γραφεία, είτε όπου χρειάζεται είμαστε εκεί να κρατήσουμε τον σύλλογο ψηλά εκεί που ανήκει. Δυστυχώς όμως κάποια στιγμή οι αντοχές τελειώνουν και οι δικές μου φυσικά. Δυστυχώς όσο και να προσπάθησα συνάντησα τοίχο.

 

Όχι κύριοι δεν θα τα παρατήσω τώρα, είμαι εδώ. Η διοίκηση, εμείς οι προπονητές, οι αθλήτριες, οι αθλητές και όσοι λίγοι μείναμε να υπηρετήσουμε το σωματείο που ονομάζεται Απόλλων. Αύριο ποιος ξέρει; Σίγουρα με αυτές τις συνθήκες όχι και γι’ αυτό δεν φταίει κανείς. Εμείς είμαστε εκεί καθημερινά. Μην ξεχνάμε ότι στο μπάσκετ, είναι τα μοναδικά αγωνιστικά τμήματα που συμμετέχουν στα εθνικά πρωταθλήματα και έχουν απομείνει, τα τμήματα γυναικών και ανδρών.

 

Και για να προλάβω πάλι τους κακόβουλους και τα υπόλοιπα τμήματα θα λειτουργούσαν, αλλά ας όψεται η ανάγκη να εξυπηρετηθούν ομάδες καφενεία στο κλειστό γυμναστήριο και οφειλές από παλαιές διοικήσεις οι οποίες επί των ημερών τους δημιουργούσαν τεράστια ανοίγματα σε άλλα αθλήματα και αυτή την στιγμή δεν μπορούν να λειτουργήσουν όπως θα έπρεπε.

 

Όλοι εσείς οι «Καλαμαριώτες», οι παλιοί αθλητές, οι παλαιές αθλήτριες, οι προπονητές, εσείς που στην γενική συνέλευση κρίνατε τους πάντες και τα πάντα (εκτός από τον ίδιο σας τον εαυτό) για να τα βάλετε με τον Μπαλτίδη, εσείς που μόνο εγώ ξέρω πόσα οφείλετε σε όσους και όσες πριν πολλά χρόνια φέραμε την ομάδα γυναικών στην δεύτερη θέση στην Α1 και στην έξοδο στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις (και το θεωρείτε προσωπικό σας επίτευγμα), εσείς που συνεχώς προσπαθείτε να δημιουργήσετε πρόβλημα στην ομάδα για να κρίνετε τον Μπαλτίδη και την οικογένεια του ένα μόνο μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε την ομάδα. Να έρθετε κοντά σε αυτή στην δυσκολότερη στιγμή της σύγχρονης ιστορίας της, αφήνοντας στην άκρη τα προσωπικά και να βοηθήσετε με την παρουσία σας την ομάδα, γιατί μόνο με αυτό τον τρόπο δείχνεις την αγάπη σου. Όλα τα άλλα περιττά.

 

Τα μεγάλα λόγια, οι υπαινιγμοί, το δήθεν ενδιαφέρον που στην επόμενη στροφή το μετατρέπετε σε ίντριγκα. Οχι κύριοι δεν μας ενδιαφέρουν, φτάνει,  χορτάσαμε από δήθεν υποστηρικτές. Αποδείξτε με την παρουσία σας ότι πραγματικά νοιάζεστε για το σωματείο κα την προσπάθεια των προπονητών, των αθλητών/αθλητριών με την παρουσία σας στο γήπεδο και όχι μόνο Απόλλων στο καφενείο. Στο τέλος τουλάχιστον εμείς θα είμαστε εκεί γιατί η ιστορία το επιβάλλει να κρατήσουμε ψηλά την σημαία του Απόλλωνα Καλαμαριάς».