Ο σέντερ των Ικάρων Σερρών
(Α’ ΕΚΑΣΑΜΑΘ), Φίλιππος Συμεωνίδης, «φιλοξενήθηκε» στην εκπομπή «Άμεσο ριπλέι»
με την Έλενα Βογιατζή και τον Μαρίνο Πρίντεζη και μίλησε για την επιστροφή του
στη σερραϊκή ομάδα έπειτα από 9 χρόνια. Αναλυτικά είπε:
Για το λόγο που επέστρεψε στους Ικάρους Σερρών:
«Είμαι σε μια ηλικία που
πρέπει να με βολεύει κιόλας σύμφωνα με τις δουλειές που έχω εκτός μπάσκετ. Στα
43 μου δεν είναι ο πρώτος μου στόχος το μπάσκετ, είναι άλλα πράγματα, όπως η
οικογένειά μου και τα λοιπά. Ουσιαστικά με βόλευε να πάω και να παίξω σ’ αυτήν
την ηλικία για τους Ικάρους. Αυτός ήταν ο πρώτος λόγος, αλλά σίγουρα παίζουν
σημαντικό ρόλο και τα χρόνια που πέρασα στην ομάδα».
Για το ρόλο που θα έχει στην ομάδα:
«Όπως είπα και στους
ανθρώπους πριν πάω εκεί, ο ρόλος μου στην ομάδα είναι βοηθητικός. Είμαι 43
χρονών και είναι φυσιολογικό να μη μπορώ να κάνω όσα έκανα όταν ήμουν 20-30
χρονών. Πήγα σε μια ομάδα να βοηθήσω τα καινούργια παιδιά. Είμαι σε βοηθητικό
και συμβουλευτικό ρόλο εκεί. Σίγουρα θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ μες στις
τέσσερις γραμμές, αλλά θα ήταν παράλογο να περιμένει κάποιος έναν 43χρονο να
έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο, τον οποίο δε θέλω κιόλας. Στην πορεία μου υπήρχαν
πάρα πολλά χρόνια που είχα αυτόν το ρόλο και αυτήν τη στιγμή δε νομίζω ότι
μπορώ να το υποστηρίξω. Μακάρι να μπορέσω να το κάνω, όμως το μυαλό μου μπορεί
να θέλει, αλλά το κορμί δεν είναι τόσο εύκολο να το κάνει».
Για το αν έχουν αυτοσκοπό την άνοδο:
«Σίγουρα όλοι οι αθλητές
θέλουμε να έχουμε επιτυχίες, προσπαθούμε για το καλύτερο και θα προσπαθήσουμε
ν’ ανέβουν οι Ίκαροι στις εθνικές κατηγορίες. Δεν ξέρω πόσες δυνάμεις και πόσα
χρήματα μπορεί να υπάρχουν στην ομάδα αργότερα, ποιοι θ’ ασχοληθούν και πόσο
ψηλά θα θέλουν να τη φτάσουν. Σκοπός είναι να κάνουμε μια καλή πορεία και να
παίζουμε καλά. Για ν’ ανέβει μια ομάδα κατηγορία πρέπει να υπάρχει υγεία στο
οικονομικό και το διοικητικό κομμάτι και πάρα πολλά πράγματα που πρέπει να
πηγαίνουν καλά για να υπάρχει υγεία σε μια ομάδα».
Για το αν είναι συναισθηματικά «δεμένος» με την ομάδα:
«Σίγουρα είμαι
συναισθηματικά “δεμένος”, γιατί είναι η ομάδα που πέρασα τα περισσότερα χρόνια
συνεχόμενα. Ήμουν 5 χρόνια σερί στους Ικάρους, υπήρξα και αρχηγός τους, έχω
καλές σχέσεις. Στις μνήμες μου σίγουρα υπήρχαν πολλά κακά, αλλά πάντα όταν
τελειώνει κάτι έχεις στο μυαλό σου τα θετικά και τις εικόνες που σου μένουν στο
μυαλό σαν ευτυχισμένες. Αυτό έμεινε στο μυαλό μου απ’ τους Ικάρους. Επειδή
ταίριαζε όλο αυτό το κομμάτι και επειδή είμαι και συναισθηματικά “δεμένος” με
την ομάδα, θα προσπαθήσω να βοηθήσω όσο περισσότερο μπορώ».
Για το τι θυμάται απ’ το τελευταίο πέρασμά του απ’ την
ομάδα:
«Το καλύτερο πράγμα που
θυμάμαι είναι ότι οι συμπαίκτες μου εκείνη την εποχή ήταν φανταστικά παιδιά,
έγιναν φίλοι μου για μια ζωή και είναι ακόμα. Με όλους όσοι ήταν εκεί έχω πάρα
πολύ καλές σχέσεις. Τώρα θα είμαι συμπαίκτης και με τον Γιώργο Ασημάκη, ο
οποίος ήταν μέλος της τότε ομάδας. Θυμάμαι την καλή παρέα που είχαμε και νομίζω
ότι αυτός ήταν και ένας λόγος για την επιτυχία της ομάδας. Εννοείται πως στους
λόγους ήταν και η διοίκηση, η μεγάλη στήριξη του κόσμου και η ψηλή κατηγορία
που ήμασταν, όπου για 3 χρόνια είχαμε πρωταγωνιστικό ρόλο στην Α2».
Για το αν σκέφτεται την προπονητική:
«Αυτήν τη στιγμή
παρακολουθώ μαθήματα στη σχολή προπονητών. Δεν ξέρουμε ποτέ πώς θα είναι, γιατί
τα πράγματα είναι «ρευστά» στον αθλητισμό. Ίσως ναι, ίσως όχι, αλλά δεν
περιμένω απ’ τους Ικάρους κι από οποιαδήποτε ομάδα να κάνουμε συμβόλαιο από
τώρα ότι θα είμαι του χρόνου εκεί ως κάτι άλλο. Εγώ κάνω απλά τη δουλειά μου
και αν κάποιος είναι ευχαριστημένος πολύ ευχαρίστως να κάτσω να το συζητήσουμε
και να δούμε».
0 Σχόλια