«10. Οι αθλητικοί οργανισμοί είναι μη κυβερνητικές οργανώσεις με δική τους νομική προσωπικότητα που διέπονται από το δικό τους καταστατικό (το οποίο εγκρίνεται από τη γενική συνέλευση κάθε οργανισμού) σύμφωνα με το γενικό πλαίσιο του εφαρμοστέου δικαίου και τις καθολικές αρχές και τους κανόνες των διεθνών αθλητικών οργανισμών με τους οποίους είναι συνδεδεμένοι ή από τους οποίους αναγνωρίζονται.
Πρέπει να έχουν, μεταξύ άλλων, την εξουσία να καθορίζουν τους κανόνες εσωτερικής διακυβέρνησης στο δικό τους καταστατικό, τις διαδικασίες λειτουργίας τους, τη διεξαγωγή συνεδριάσεων, τους μηχανισμούς λήψης αποφάσεων, τους εκλογικούς κανόνες κλπ., σύμφωνα με τις γενικές αρχές του νόμων του τόπου και τους βασικούς κανόνες των διεθνών αθλητικών οργανισμών με τους οποίους συνδέονται.
Κατά την κατάρτιση και την αναθεώρηση των κανόνων του καταστατικού τους και στο πλαίσιο των ευθυνών τους, οι αθλητικοί οργανισμοί πρέπει να περιλαμβάνουν και να σέβονται τις βασικές αρχές της χρηστής διακυβέρνησης, της διαφάνειας και της δεοντολογίας. Πρέπει επίσης να είναι σε θέση να συμμορφώνονται με τον Παγκόσμιο Κώδικα κατά του ντόπινγκ και να τον εφαρμόζουν στο επίπεδό τους και να προγραμματίζουν ανεξάρτητους μηχανισμούς συνδιαλλαγής, διαμεσολάβησης και/ή διαιτησίας για την αντιμετώπιση διαφορών που αφορούν αθλήματα ή εκείνων που συνδέονται με την εσωτερική διακυβέρνηση των αθλητικών οργανισμών και να αναγνωρίζουν -οικειοθελώς και στο πλαίσιο που ορίζεται στο δικό τους καταστατικό ή/και στους κανόνες των τοπικών ανεξάρτητων οργάνων επίλυσης διαφορών - την αρμοδιότητα του αθλητικού διαιτητικού δικαστηρίου (CAS) ως όργανο που αποφαίνεται σε τελευταίο βαθμό.
11. Το πλαίσιο του νόμου για τον αθλητισμό σε εθνικό επίπεδο πρέπει κατ’ αρχήν να χρησιμεύει για τον καθορισμό της γενικής οργάνωσης του αθλητισμού στη χώρα και για την καθιέρωση των αρμοδιοτήτων και των προνομίων των διαφόρων εμπλεκομένων στον αθλητισμό φορέων, καθώς και την απαραίτητη αλληλεπίδραση μεταξύ τους, σύμφωνα με τις βασικές αρχές του Ολυμπιακού Κινήματος και ειδικότερα την αρχή της αυτόνομης λειτουργίας των αθλητικών οργανισμών.
Για το σκοπό αυτό, η εθνική νομοθεσία που εφαρμόζεται στον αθλητισμό πρέπει να καθορίζει ένα αρκετά ευέλικτο γενικό πλαίσιο το οποίο δεν υποκαθιστά την εξουσία κάθε αθλητικού οργανισμού να θεσπίζει τους κανόνες εσωτερικής διακυβέρνησής του στο δικό του καταστατικό, σύμφωνα με τις γενικές αρχές το εφαρμοστέου δίκαιου του τόπου και τα καταστατικά των διεθνών αθλητικών οργανισμών με τους οποίους είναι συνδεδεμένος. Με άλλα λόγια, το νομοθετικό πλαίσιο δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για να επιτρέπει στα κυβερνητικά όργανα να συμμετέχουν στη μικροδιαχείριση ή τις εσωτερικές δραστηριότητες των αθλητικών οργανισμών, ούτε να υποκαθιστούν το καταστατικό, τους εσωτερικούς κανόνες και τις αποφάσεις των αρμόδιων οργάνων κάθε αθλητικού οργανισμού».
0 Σχόλια