Το καλοκαίρι ξεκινήσατε ως προπονητής και τελικά
συνεχίζετε και ως προπονητής αλλά και ως παίκτης…
«Το καλοκαίρι θέλαμε να
βρούμε έναν ψηλό για να βοηθήσει την ομάδα. Τελικά όσο και αν προσπαθήσαμε να
βρούμε έναν παίκτη από τη Θεσσαλονίκη δεν τα καταφέραμε. Το συζητήσαμε με τον
πρόεδρο και τελικά μετά από δική μου πρόταση συμφωνήσαμε να βοηθήσω την ομάδα
και αγωνιστικά. Ήταν κρίμα να χαθεί όλη η προσπάθεια που κάναμε το καλοκαίρι,
να χαθεί ουσιαστικά η χρονιά, επειδή δεν βρέθηκε ένας παίκτης να καλύψει τη
δική μου θέση. Έτσι αποφάσισα να μπω ξανά στο γήπεδο και να βοηθήσω και μπορώ
να πω ότι μέχρι στιγμής το έχουμε…».
Τι κρατάει έναν αθλητή έχοντας κάνει τον κύκλο του να
συνεχίζει. Είναι μόνο η αγάπη για το μπάσκετ; Είναι και κάτι άλλο;
«Είναι μόνο η αγάπη για το
άθλημα και το μπάσκετ. Δεν είναι ούτε για τα λεφτά, ούτε ότι προσπαθείς να
κάνεις καριέρα πλέον. Από τα 16 χρόνια μου παίζω μπάσκετ, έχω πάει σε πολλές
ομάδες, έχω ζήσει καλές και κακές καταστάσεις, έχω γνωρίσει πολλούς ανθρώπους,
όλη μου η ζωή είναι γύρω από τον αθλητισμό. Έκανα και κολύμβηση εκτός από το
μπάσκετ. Από μια ηλικία και μετά δεν είναι και ότι πιο εύκολο. Θα πρέπει να
αντέχουν τα πόδια και να το θέλει η καρδιά και η ψυχή για να συνεχίσεις. Εμείς
είμαστε από μια γενιά που πρώτα μάθαμε να αγαπάμε να παίζουμε μπάσκετ και μετά
ήταν τα λεφτά. Γι αυτό και συνεχίζω… Θυμάμαι πάντα αυτό που είχε πει ο
Παναγιώτης Φασούλας: Είναι καλύτερο να μετανιώσεις για μια χρονιά που έκανες,
παρά για μια χρονιά που δεν έκανες. Και αυτό δεν το καταλαβαίνουν τα νέα
παιδιά. Πρώτα πρέπει να το αγαπήσεις και να το πονέσεις και μετά όλα τα άλλα.
Θεωρώ ότι είμαστε ευλογημένοι που ζούμε σε μια χώρα που αγαπάει το μπάσκετ, που
το μπάσκετ έχει προσφέρει τόσα πολλά».
Πιστεύετε ότι οι Ίκαροι θα καταφέρουν να ανέβουν στη
Β΄ Εθνική;
«Ξεκινήσαμε με μείον ένα
βαθμό και αυτό ήταν ένα πρόβλημα για εμάς. Η ομάδα αποδυναμώθηκε και στη
συνέχεια το καλοκαίρι πλαισιώθηκε από νέα παιδιά. Κάναμε μια μεγάλη προσπάθεια
να καταλάβουν αυτά τα παιδιά τι πρέπει να κάνουν για να φτάσουν στο θετικό
αποτέλεσμα. Ότι πρώτα πρέπει να πονάς και να αγαπάς αυτό που κάνεις. Θετικό
αποτέλεσμα δεν είναι μόνο η νίκη, αλλά ακόμα και η ήττα μέσα από την οποία
μπορείς να καταλάβεις πράγματα. Γίνεται καλή δουλειά στην ομάδα με τα νέα
παιδιά και εμένα που είμαι ο «παππούς» της ομάδας. Στην αρχή λέγαμε να
κοιτάξουμε να σωθούμε γρήγορα. Στη συνέχεια όλοι κατάλαβαν τι χρειάζεται για να
φτάσεις ψηλά και για να αρχίσουν να σε βλέπουν διαφορετικά και οι άλλες ομάδες.
Είναι πολύ σημαντικές οι εμπειρίες που αποκομίζουν τα παιδιά και αυτό θα
βοηθήσει και για τη συνέχεια».
Δύο ομάδες στην ίδια πόλη, στην ίδια κατηγορία…
«Σε κάθε παιχνίδι έχουμε
τη στήριξη του κόσμου και στο ντέρμπι με τον Πανσερραϊκό ήταν τρομερό το κλίμα
στο γήπεδο. Ακόμα και στα εκτός έδρας παιχνίδια έρχονται φίλαθλοι να μας
στηρίξουν, ενώ γενικότερα υπάρχει ενδιαφέρον για την ομάδα. Δεν υπάρχει
αντιπαλότητα, δεν υπάρχει φανατισμός, ίσως επειδή εμείς δεν έχουμε και ομάδα
ποδοσφαίρου. Υπάρχουν οι οπαδοί σε κάθε ομάδα και υπάρχουν και οι οικογένειες
που έρχονται στο γήπεδο».
Πώς σκοπεύετε να εκμεταλλευτείτε το αγωνιστικό κενό
που έχετε μέχρι το παιχνίδι στην Ξάνθη;
«Έχουμε δύο εβδομάδες όπου
μπορούμε να συνέλθουμε από τραυματισμούς και να ανασυγκροτηθούμε. Το παιχνίδι
στην Ξάνθη θα το δούμε όπως όλα τα παιχνίδια. Θα κοιτάξουμε να είμαστε
προετοιμασμένοι για να δώσουμε ότι καλύτερο έχουμε. Είναι μια δύσκολη έδρα, η Ξάνθη
“καίγεται” για βαθμούς, ωστόσο εμείς θα διεκδικήσουμε το καλύτερο που
μπορούμε».
0 Σχόλια