Το μέλλον ανήκει στις αδερφές Τσινέκε

Συνέντευξη στο metrosport.gr και τον Στέλιο  Παρθενάκη παραχώρησαν οι αδελφές Τσινέκε που αναφέρουν τα εξής:

«Είχαμε αναφερθεί πριν έξι μήνες σε μια πολύ ωραία συνέντευξη της Ελενας και της Κατερίνας Τσινέκε ότι είναι ότι καλύτερο κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα στην ηλικία των 17  στο γυναικείο μπάσκετ! Η εξέλιξή τους απλά επιβεβαιώνει τη δουλειά τους και το ταλέντο τους. Η παρουσία των δύο κοριτσιών με την Εθνική Νεανίδων και την άνοδο στη μεγάλη κατηγορία ήρθε να επιβεβαιώσει τις ''θηλυκές Αντετοκούνμπο''.

Η Ελενα και η Κατερίνα Τσινέκε δεν έχουν πάρει ανάσα και το ποσοστό επιτυχίας τους αγγίζει το 95% της. «Εμείς δε σταματούμε να δουλεύουμε και θα κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε»  λένε στη ''Μ''. Δεν υπάρχει στόχος που δεν έχουν πετύχει φέτος. Ανοδος στην Α1 Γυναικών με τον Αρη, άνοδος με την Εθνική Νεανίδων και ασημένιο μετάλλιο, δεύτερη θέση με τον Αρη στις Νεανίδες, πρώτες στο Πανελλήνιο Σχολικό, πρωτιά σε ΕΚΑΣΘ, Κύπελλο  ΕΚΑΣΘ σε Νεάνιδες και η λίστα μοιάζει να... είναι ατέλειωτη. Τα τελευταία 2,5 χρόνια χρόνια ακούγονται συνέχεια και δεν πρόκειται να πάψουν να ακούγονται. Το χαμόγελό τους, άλλωστε, τα λέει όλα. «Δε μας ενδιαφέρει η κούραση, έχουμε ζήσει πολλά όμορφα πράγματα με το μπάσκετ. Θα συνεχίσουμε να κοιτάμε την επόμενη πρόκληση» μας λένε.

Τις ρωτάμε και απαντούν και οι δυο μαζί:  «Κάνουμε αυτό που αγαπάμε και αυτό είναι το πιο ωραίο. Η χρονιά που ολοκληρώθηκε με την Εθνική ήταν το καλύτερο τέλος. Θέλουμε να ζήσουμε ανάλογες στιγμές και στο μέλλον». Στη μέχρι τώρα πορεία τους μετρούν εννέα χρυσά μετάλλια και δύο ασημένια, σε όποια διοργάνωση κι αν συμμετείχαν. Είτε με τα τμήματα υποδομής του Άρη, είτε με τη γυναικεία ομάδα, είτε με την Εθνική.  Γι αυτό δεν είναι λίγοι αυτοί που τις παρομοιάζουν με τους Γιάννη και Θανάση Αντετοκούνμπο.

Το πιο ουσιαστικό είναι όμως ότι δε θα κρυφτούν στα δύσκολα. Η Ελενα ήταν αυτή που έδωσε πολλές λύσεις στην εθνική ομάδα και μπήκε στην καλύτερη πεντάδα. Η Κατερίνα σε δύσκολες στιγμές, που η μπάλα ''καίει'', έχει τον τρόπο να πάρει το παιχνίδι πάνω της. Δε θα φοβηθούν, δε θα διστάσουν. Και αν νομίζει κάποιος ότι όλα αυτά είναι εύκολα, ας κοιτάξει κάποιος το νεαρό της ηλικίας τους. Μιλάμε για κορίτσια 17 ετών. Δεν είναι συμβιβασμένες με την έννοια της ήττας, έτσι είναι το DNA τους! «Η νίκη είναι το μεγαλύτερο βραβείο, το πιο ωραίο συναίσθημα» μας λένε.

Ο Αρης της κράτησε και για την επόμενη χρονιά και ποντάρει πολλά σε αυτές. Αλλωστε, είναι δικά τους κορίτσια. Όμως, όλη η Α1 Γυναικών τις διεκδίκησε, αλλά βρίσκονται σε μια κομβική χρονιά αφού φέτος θα είναι στην  τρίτη Λυκείου.

  

Τα Κολέγια, το εξωτερικό και η συνύπαρξή τους

Εχουν μάθει να είναι μαζί από τότε που γεννήθηκαν. Όταν είναι μαζί στο γήπεδο, αλληλοσυμπληρώνονται. Το τι δουλειά θα κάνει η κάθε μια είναι ζήτημα του παιχνιδιού και του προπονητή. Και φέτος όμως θα είναι μαζί. Τα Κολέγια από την άλλη μεριά του Ατλαντικού έχουν στείλει προτάσεις, αλλά είναι νωρίς ακόμα. Ο χρόνος φέτος θα είναι ακόμα πιο λίγος λόγω της δύσκολης μαθητικής χρονιάς, αλλά δε συμβιβάζονται. «Θα κάνουμε ότι πρέπει, για να ανταποκριθούμε. Αυτό μας αρέσει και αυτός είναι ο στόχος μας. Πρέπει να βάζεις στόχους και να τους πετυχαίνεις» μας είπαν. Αυτό κάνουν με μεγάλη αποτελεσματικότητα. «Το γεγονός ότι είμαστε δίδυμες μας βοηθάει πολύ στο γήπεδο γιατί υπάρχει συνεργασία και εμπιστοσύνη, γνωρίζουμε τι αξίζει η καθεμία γι’ αυτό και δεν μας προβληματίζει ποια θα ναι βασική και ποια όχι» είχαν πει παλιότερα. Λογικό όταν έχουν μάθει να έχουν τη στήριξη της οικογένειάς του, αλλά και των δικών τους ανθρώπων.

Πάντα βλέπουν ψηλά

Ο Βασίλης Παλιάντζας είναι ο άνθρωπος που τις εκπροσωπεί σαν μάνατζερ, αλλά παράλληλα είναι και ο καλύτερος τους φίλος. Μετρημένος στις κουβέντες του πάντα, έχει πολύ καλή συνεργασία με τα κορίτσια και προσπαθεί να τις κατευθύνει με το σωστό τρόπο. «Με τις καλύτερες. Γιατί πρώτα από όλα , αξίζουν κάθε λεπτό ενασχόλησης μαζί τους , σαν άνθρωποι !Το αγωνιστικό κομμάτι έρχεται δεύτερο σε εμάς...( εκεί μιλάνε οι αριθμοί ) ....» πόσταρε πριν από ημέρες στο facebook με αφορμή την φωτογραφία τους. Ξέρει πολύ καλά τη δική τους αξία, αλλά και την προσπάθεια που κάνουν για να ανταποκριθούν. Και επειδή έχουμε δει πολλές σχέσεις παικτών-παικτριών με τους ανθρώπους που τις καθοδηγούν, οι τρεις τους είναι μια πολύ καλή παρέα, που χαράζουν το μέλλον με όνειρα και πλάνο. Ετσι, χτίζονται οι επιτυχίες.

Η επόμενη χρονιά θα είναι τελείως διαφορετική. Τα δυο κορίτσια θα κλείσουν τα 18 τους χρόνια και θα ψάξουν για την καλύτερή τους επιλογή. Το Αμερικανικό Κολέγιο αποτελεί μια  προοπτική, αλλά μόνο αν έρθει η κατάλληλη πρόταση. Το WNBA είναι μακρινό όνειρο, αλλά όχι άπιαστο. Σε αυτές τις ηλικίες η κάθε χρονιά μετράει από μόνη στο τελικό αποτέλεσμα.