Γιωργής Μπουσβάρος: «Να περιοριστεί δραστικά ο αριθμός των σωματείων με όριο ηλικίας-Μπόνους σ΄ αυτά που δουλεύουν σωστά στην υποδομή»

Ο Γιωργής Μπουσβάρος δε χρειάζεται συστάσεις, καθώς πρόκειται για μια εμβληματική μορφή του μπάσκετ στη Θεσσαλονίκη αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με το Μουσείο της ΧΑΝΘ, το οποίο υπό την καθοδήγησή του, έχει κάνει άλματα στον τομέα της επικοινωνίας, των εκθεμάτων, αλλά και του αριθμού των επισκεπτών. Μια συζήτηση μαζί  του είναι πάντοτε ενδιαφέρουσα, ιδιαίτερα όταν τα θέματα της κουβέντας είναι τελείως ελεύθερα.

Το μπλογκ τον συνάντησε στον υπέροχο χώρο του Fresh Day (Πέτρου Συνδίκα 22, Delivery: 231 088 9000) που δημιούργησαν ο Παναγιώτης Φραγκόπουλος και ο Τέλης Περγαμηνέλης, δοκιμάζοντας ταυτόχρονα τα εξαιρετικά εδέσματα του μαγαζιού. Όπως ήταν φυσικό η πρώτη του αναφορά ήταν για τον χώρο που μας φιλοξενεί:

«Εχω εντυπωσιαστεί από το μαγαζί, το οποίο πρέπει να γίνει μπασκετικό στέκι. Ο Τέλης Περγαμηνέλης είναι φίλος από τα παλιά, αλλά και ο Παναγιώτης Φραγκόπουλος είναι χρόνια παράγοντας στην Τριανδρία  και σίγουρα πρέπει όλοι να βοηθήσουμε την προσπάθειά τους, καθώς είναι δύσκολες οι εποχές. Πάντως το γεγονός ότι δουλεύει τόσο καιρό και έχει κόσμο όλη τη μέρα είναι πολύ θετικό, καθώς δείχνει ότι οι δύο ιδιοκτήτες του δουλεύουν με μεράκι και όρεξη. Πρέπει όλο το μπάσκετ της πόλης να στηρίξει αυτή την προσπάθεια».

Πως πιστεύεις ότι πάνε τα πράγματα συνολικά στο άθλημά μας;

«Κάποτε ρώτησε ένα συνάδελφός σου τον Γκούμα, αν κάνει και άλλο σπορ εκτός από το μπάσκετ και είπε ότι ασχολείται με την ιστιοπλοΐα. Στην απορία του, τι σχέση έχουν τα δύο αθλήματα, ο μεγάλος παίκτης απάντησε το εξής αμίμητο: “Και στα δύο φωνάζεις και δεν σε ακούει κανένας”».

Η οικονομική κρίση δεν είναι ένα σημαντικό πρόβλημα;

«Είναι δύσκολες οι συνθήκες για τις ομάδες της πόλης μας σε όλες τις κατηγορίες, καθώς δεν υπάρχει προγραμματισμός και πλάνο και έτσι αναγκάζονται να επαιτούνε. Το κράτος έκοψε τις επιχορηγήσεις και όλα αυτά που έδινε, λανθασμένα κατά τη γνώμη μου. Τα σωματεία είναι το μπάσκετ κατά πρώτο λόγο. “Το κύτταρο του αθλήματος είναι ο σύλλογος” έλεγε ο Φαίδωνας ο Ματθαίου. Αν δεν υπάρχουν σύλλογοι δεν γίνεται τίποτα».

Η λύση δηλαδή είναι η ενίσχυση των συλλόγων; Με ποιον τρόπο θα γίνει αυτό;

«Οι τρόποι που μπορεί να αναπτυχθεί μια ομάδα είναι δύο. Ή να πάρει παίκτες από άλλες ομάδες ή να επενδύσει στην παραγωγική διαδικασία. Άλλος δεν υπάρχει. Ο πρώτος είναι πλέον δύσκολος, άρα πρέπει να πάμε στο δεύτερο. Όχι όμως με τη σημερινή μορφή, δηλαδή οι ακαδημίες να υπάρχουν μόνο για οικονομικούς πόρους. Ακόμη υπάρχουν άθλιες συνθήκες από πλευράς γηπέδων, τόσο στη χωρητικότητά τους, όσο και στην συντήρηση. Όλα αυτά πρέπει να γίνουν σοβαρά.

«Στην Ελλάδα έχει τελειώσει ο κρατικοδίαιτος αθλητισμός. Πρέπει οι Ενώσεις να βραβεύουν τις ομάδες που έχουν φυτώρια με κάποια μορφή μπόνους, όπως και αυτές που πριμοδοτούν, με δικούς τους παίκτες από την ακαδημία τους όμως όχι από μεταγραφή, τις εθνικές ομάδες».

Υπάρχει σημαντικό πρόβλημα στις περισσότερες ομάδες της πόλης…

«Οι ομάδες της πόλης δεν αντέχουν να παίζουν στις εθνικές κατηγορίες. Υπάρχει μεγάλο οικονομικό θέμα. Πρώτα πρώτα στην Α2 δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμη αν είναι επαγγελματικά ή ερασιτεχνικά τα σωματεία που συμμετέχουν. Για μένα πρέπει η κατηγορία να είναι ερασιτεχνική. Στη Β΄ και στη Γ΄ Εθνική είναι φοβερό να χωρίζονται γεωγραφικά και να πηγαίνουν οι ομάδες αυθημερόν στο γήπεδο με ένα σάντουιτς».

Τι προτείνεις για να λυθεί το θέμα;

«Πιστεύω ότι οι παίκτες πρέπει μέχρι τα 32 τους χρόνια να αγωνίζονται στα πρωταθλήματα. Στη συνέχεια να παίζουν στο εργασιακό ή στους βετεράνους. Ακόμη πρέπει να καταργηθεί η τρίτη κατηγορία της ΕΚΑΣΘ. Να σταματήσουν να παίζουν οι… ηλικιωμένοι και τα σωματεία που έχουν μικρούς παίκτες να πριμοδοτούνται με διάφορους τρόπους. Όπως είπα και πριν όλα τα σωματεία επαιτούν. Κάνε μου μια φανέλα, δώσε μου μια μπάλα ή μια υποτροφία. Η λύση είναι η δραστική μείωση των ομάδων με περιορισμούς στις ηλικίες».

Υπάρχουν όμως και αρκετοί εξελίξιμοι παίκτες που μένουν στα… αζήτητα

«Πιστεύω ότι οι παίκτες που τελειώνουν το εφηβικό μιας μεγάλης ομάδας πρέπει να παίζουν στη Β΄ ή στη Γ΄ Εθνική. Το πρωτάθλημα νέων για μένα είναι λάθος. Εγινε για να παίζουν οι μεγάλες ομάδες και αυτές δεν παίζουν».

Είσαι ευχαριστημένος από τη λειτουργία της μπασκετικής ΧΑΝΘ;

«Η ανδρική ομάδα της ΧΑΝΘ και τα τμήματα υποδομής του συλλόγου δεν είχαν τη παρουσία που έπρεπε. Πιστεύω ότι όλα δουλεύουν σε λάθος κατεύθυνση. Η ΧΑΝΘ έχει μεγάλο φυτώριο που δεν δουλεύεται και κάνουν μεταγραφές. Δέκα χρόνια δεν έβγαλαν δικούς τους παίκτες. Η Ακαδημία της «Αδελφότητας» έπρεπε να έχει πολύ περισσότερα παιδιά, αλλά υπάρχει ένα άλλο άθλημα που δεν αφήνει το μπάσκετ να αναπτυχθεί. Τα γήπεδα είναι δεσμευμένα και δε μπορεί να γίνει δουλειά στο δικό μας άθλημα».

Ποιοι είναι οι στόχοι σου για το Μουσείο;

«Το Μουσείο της ΧΑΝΘ είναι παράδειγμα προς μίμηση. Εχουν έρθει 22.000 άτομα από όλη την Ελλάδα, πολλά σχολεία, ενώ δεχόμαστε καθημερινά τηλέφωνα για να το επισκεφτούν και όλα αυτά σε δυόμιση χρόνια λειτουργίας. Το μουσείο αναπτύσσεται και μεγαλώνει συνέχεια με νέα τμήματα (έχουμε μέχρι στιγμής ΧΑΝΘ, Εθνική Ελλάδας και ΕΣΑΚΕ).  Με μια οικονομική ενίσχυση από την Ευρωπαϊκή Ενωση θα κάνουμε και πτέρυγα ΝΒΑ, όπου υπάρχουν ήδη 400 φανέλες έτοιμες να εκτεθούν».