«Είναι μεγάλη τιμή για εμένα που βρίσκομαι σε αυτό το
σωματείο. Εδώ και χρόνια που ασχολούμαι με το Γυναικείο μπάσκετ, ο Πρωτέας
Βούλας θεωρώ ότι είναι ένας σύλλογος που δουλεύει σε υψηλά πρότυπα και είναι
ευτυχία για κάθε προπονητή να βρίσκεται σε ένα τέτοιο σωματείο. Παραλαμβάνω μια
ομάδα πολύ καλά δουλεμένη από έναν εξαιρετικό συνάδελφο και φίλο τον Αλέκο
Δάγλα και αυτό κάνει την δουλειά μου ακόμη πιο δύσκολη, από την άποψη ότι
έρχομαι να συνεχίσω την ήδη πολύ καλή δουλειά που έχει γίνει. Ευελπιστώ και με
την βοήθεια των κοριτσιών πως θα μπορέσουμε να τα καταφέρουμε. Η ομάδα είναι
μέσα στους στόχους της, μπορεί να υπάρχει ένα μικρό χάντικαπ μείον μας όσον
αφορά το πρωτάθλημα , αλλά η ποιότητα αυτών των αθλητριών μπορούν να ανταπεξέλθουν
σε αυτή την δυσκολία».
Δάγλας: «Ο Πρωτέας
είναι μια ομάδα, μια οικογένεια»
«Συναισθηματικά υπάρχει μεγάλη φόρτιση, καθώς αυτά τα
τέσσερα χρόνια ο Πρωτέας έγινε η ομάδα της καρδιάς μου και είναι δύσκολο να
αποχωρείς. Αυτά τα τέσσερα χρόνια ζήσαμε όλοι μας σημαντικές επιτυχίες για τον
σύλλογο, όπως σαφώς υπήρξαν και αποτυχίες οι οποίες όμως μας έδεσαν σαν ομάδα.
Πέρασα τα τέσσερα πιο όμορφα χρόνια της προπονητικής μου
καριέρας, καθώς από άποψη συνεργατών, διοίκησης, παικτριών και κόσμου ήταν σαν
να ζούσα πραγματικά σε μια οικογενειακή κατάσταση, παρά το ότι η ομάδα είχε
πάντοτε υψηλούς στόχους. Αυτό το οικογενειακό κλίμα ένιωθα κάθε μέρα που
πήγαινα στο γήπεδο και είναι αυτό που θα θυμάμαι σε όλη μου την ζωή, καθώς για εμένα
σημασία δεν έχουν τόσο πολύ οι τίτλοι και οι επιτυχίες όσο οι ανθρώπινες
σχέσεις και το πώς διαχειρίζεσαι σε μια ομάδα-οικογένεια τις όμορφες και
άσχημες καταστάσεις που μπορεί να δημιουργηθούν.
Είμαι περήφανος που υπήρξα μέλος αυτής της ομάδος και συνεργάστηκα
με άψογα με όλους τους ανθρώπους του συλλόγου, αλλά και βρέθηκα με όλο αυτόν
τον κόσμο που συσπειρώνεται γύρω από την ομάδα από την κοινωνία της Βούλας, ο
οποίος με αγκάλιασε από την πρώτη μέρα, με στήριξε και με ένιωσε ως μέλος αυτής
της οικογένειας του Πρωτέα.
Θέλω να ευχαριστήσω πάνω από όλους και όλα όλες τις
παίκτριες μου αυτά τα τέσσερα χρόνια, αλλά θέλω να σταθώ σε μια αθλήτρια, η
οποία σε εμένα σηματοδοτεί στο ακέραιο την λέξη ομάδα, το εμείς και την αγάπη
για τον σύλλογο ανιδιοτελώς και αυτή είναι η Δήμητρα Μπαρμπερίδου, η οποία για
εμένα ήταν η σπουδαιότερη παίκτρια που συνεργάστηκα αυτά τα τέσσερα χρόνια στην
ομάδα.
Ακόμη θέλω να ευχαριστήσω τους συνεργάτες μου με πάνω από
όλους τον Γρηγόρη Τασιόπουλο με τον οποίο μας συνδέει μια φιλιά πάνω από 15
χρόνια γιατί για εμένα δεν υπάρχει απλά Δάγλας προπονητής, υπάρχει Δάγλας-Τασιόπουλος.
Επίσης θέλω να ευχαριστήσω τον Αντώνη Κουρμούλη με τον οποίο συνεργαστήκαμε τα
πρώτα τρία χρόνια και τον Βησαρίωνα Κονιδάρη. Ακόμη θέλω να ευχαριστήσω τον
Γιάννη Παπαγεωργίου με τον οποίο συνεργαστήκαμε πέρυσι και φέτος και αισθάνομαι
πολύ τυχερός που γνώρισα αυτόν τον άνθρωπο με αυτή την εμπειρία και την ιστορία
που έχει στον χώρο, όπως και τον γιατρό μου που είχα τα πρώτα χρόνια στην ομάδα
τον Γιώργο Παπαδημητρίου, αλλά και τον γιατρό Γιάννη Τσαπακίδη ο οποίος που
ήταν μαζί μου τα τελευταία χρόνια και με τον οποίο έχουμε μια στενή
οικογενειακή σχέση και τον εκτιμώ απεριόριστα, επίσης ευχαριστώ τους φυσικοθεραπευτές της ομάδας τους Σταμάτη
Φώτογλου και Ρένα Κουρουμάλου οι οποίοι μου συμπαραστάθηκαν και ήταν δίπλα μας
όλα αυτά τα χρόνια και μας βοήθησαν απεριόριστα.
Θέλω όμως να σταθώ και σε τρεις ανθρώπους που μαζί από
την πρώτη ημέρα με στήριξαν, μαζί φτιάξαμε αυτό που είναι ο Πρωτέας, μαζί ονειρευτήκαμε, χαρήκαμε , λυπηθήκαμε
και κάποιες φορές ,μαλώσαμε. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ο Πρόεδρος του συλλόγου ο
κύριος Χρήστος Βασιλειάδης, ο αντιπρόεδρος κος Γιάννης Μεϊμάρογλου και ο
Γενικός Αρχηγός της ομάδας ο κος Ηλίας Κουτσοδάσκαλος τους οποίους θεωρώ πλέον
φίλους μου και τους ευχαριστώ για όλα όσα έκαναν για μένα.
Τέλος δεν μπορώ να μην ευχαριστήσω τον κ. Γιάννη
Πλουμίδη, τον ακούραστο εργάτη του Πρωτέα και μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου
θέλω να ευχαριστήσω όλο αυτό τον κόσμο που βρίσκεται γύρω από την ομάδα, το
Δ.Σ. του συλλόγου, τους προπονητές του συλλόγου με πρώτο από όλους τον φίλο μου
Μάνο Μανουσέλη με τον οποίο είχαμε μια άριστη συνεργασία, όπως και όλους τους
φιλάθλους του Πρωτέα που με στήριξαν όλα αυτά τα χρόνια και με έκαναν δικό τους
άνθρωπο. Φυσικά δεν κλείνει εδώ η παρένθεση για τον σύλλογο καθώς θα είμαι
κοντά στην ομάδα πάντοτε, καθώς από ότι έχω πει οι βάσεις που δημιουργήθηκαν
αυτά τα χρόνια θα κάνουν τον Πρωτέα τα επόμενα χρόνια να διαδραματίσει πολύ
σημαντικό ρόλο στο γυναικείο μπάσκετ» .
Υ.γ. Ο Πρωτέας για εμένα είναι μια ομάδα, μια οικογένεια
0 Σχόλια