Σταματά ως αθλητής από τον Παναθλητικό Πειραματικό ο Χρόνης Κεχαγιάς-Συγκινητικό κείμενο του παίκτη

Με ένα ιδιαίτερα συγκινητικό κείμενο ο Χρόνης Κεχαγιάς, ανακοίνωσε την απόφασή του να σταματήσει να αγωνίζεται στον Παναθλητικό Πειραματικό από τη νέα αγωνιστική περίοδο:

«Το πλήρωμα του χρόνου έφτασε και για εμένα σαν αθλητής της ομάδας του Πειραματικού. Μετά από οκτώ «γεμάτες» χρονιές, με πάνω από 200 αγώνες και περισσότερους από 1500 πόντους  ήρθε η ώρα. Η δύσκολη ώρα που θα πρέπει να αποχωρήσω από την θέση του αθλητή στην ομάδα,που αγάπησα και πιστεύω πως αγαπήθηκα.

Από το 2008 βρίσκομαι στον σύλλογο αγωνιζόμενος τότε στη Γ΄ τοπική κατηγορία και πλέον αυτός ανήκει στη Γ εθνική. Δυστυχώς οι επαγγελματικές και προσωπικές  μου υποχρεώσεις δεν θα μου επιτρέψουν να αγωνιστώ στην Γ΄ εθνική, μια κατηγορία την οποία άφησα πριν οκτώ χρόνια για τους ίδιους λόγους και αγωνίστηκα στο Γ τοπικό.

Οκτώ χρόνια πλέον Πειραματικό. Τέσσερα χρόνια φαγούρας, χαβαλέ και πολύ γέλιου και άλλα τέσσερα χρόνια επαγγελματισμού.Οκτώ χρόνια με λύπες, στεναχώριες, ξενυχτι και πάρα πολλές, αμέτρητες, καλές και ευχάριστες στιγμές.

Τι να πρωτοθυμηθώ; Την πρώτη χρονιά που ούτε στο «οικογενειακό διπλό» που κάναμε δεν μπορούσαμε να κερδίσουμε;  Τα νεύρα που είχα και τις τάσεις φυγής την πρώτη χρονιά, με τον Ιατρου  να προσπαθεί με  αμέτρητες κουβέντες να με μεταπείσει να μείνω στην ομάδα; Τις χρονιές που φτάναμε στην πηγή και δεν πίναμε νερό; Η τα χρόνια από το 2012 μέχρι σήμερα που έχω μόνο χαρές και ανόδους κάθε χρόνο; Ότι και να φέρω στο μυαλό μου, είναι το ίδιο, το ίδιο όμορφο.

Πλέον με άλλους τρεις αγώνες να απομένουν, έχω πάρει την απόφαση ότι το παιχνίδι με το Μαντουλίδη την Μεγάλη Δευτέρα θα είναι και το τελευταίο μου σαν αθλητής με τα χρώματα της αγαπημένης μου ομαδάρας.

Ευχαριστώ μέσα από καρδιάς τον Κώστα Κάπτση, τον πρωτεργάτη αυτής της προσπάθειας που με αγκάλιασε από την πρώτη μέρα που πήγα στην ομάδα και συνεχίζει να με αγκαλιάζει.

Τον Πόλυ Λαζαρίδη που μετά την πρώτη μας συνάντηση, υπήρχαν αμοιβαία αισθήματα… αντιπάθειας. Αλλά αυτό μόνο την πρώτη μέρα γιατί τις υπόλοιπες 2920 μέρες τα αισθήματα είναι μόνο αγάπης. Σε ευχαριστώ ρε φίλε για όλες τις στιγμές.

Τον Θόδωρο Αλεξούδη που αν και απόμακρος στην αρχή πάντα φαινόταν ο καλός του χαρακτήρας και πλέον μοιραζόμαστε τα πάντα όσον αφορά τον αθλητισμό.

Τον Βαγγέλη Δημόπουλο, εκπρόσωπο του γυναικείου βόλεϊ του Πειραματικού ήταν δίπλα μας πάντα. Τους Γιάννη Τσεσμετζή, Δημήτρη Βατό, Βασίλη Πρασσά και Βαγγέλη Κουλακιώτη που είχα την τιμή να τους είχα προπονητές αυτά τα χρόνια.

Τέλος τον άνθρωπο που δεθήκαμε με την πρώτη ματιά, τον Δημήτρη Ιατρού, που πλέον ο ένας συμπληρώνει τον άλλον είτε στις καλές είτε στις κακές στιγμές και είναι κάτι παραπάνω από φίλος. Αδερφό τον αποκαλώ. Ξέρει αυτός.

Φυσικά κλείνοντας θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εσάς που υπήρξατε συμπαίκτες μου και να ζητήσω συγγνώμη αν σε κάποιους έκανα κάτι που τους πείραξε.

Σίγουρα στον αθλητισμό  δημιουργείς φιλίες και αντιπάθειες. Εγώ πιστεύω πως μόνο κέρδισα από όλους εσάς που υπήρξαμε συμπαίχτες αυτά τα οκτώ χρόνια και εσείς κάτι κερδίσατε από εμένα, είτε θετικό είτε αρνητικό.. Δεν αναφέρω τα ονόματα γιατί είστε πολλοί αλλά πιστέψτε με. Σας θυμάμαι όλους έναν και έναν.

Πλέον θα βοηθάω στην ομάδα μόνο από άλλο πόστο και όχι σαν παίκτης. Παιχτικά θα ψάξω τον επόμενο σταθμό μου, αν και μου είναι δύσκολο αυτό αλλά όλα τα ωραία έχουν και ένα τέλος. Το δικό μου τέλος είναι γλυκό και ελπίζω με ένα τρόπαιο που ακόμα δεν  έχω στη συλλογή μου. Αυτό του κυπέλλου. Τα καλύτερα έρχονται.. Από άλλο πόστο πλέον».