Μάλτση στο SDNA: «Χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο...»

Η κορυφαία Ελληνίδα μπασκετμπολίστρια, Εβίνα Μάλτση, σχολιάζει στο SDNA την απόφασή της να μην πάρει το ρίσκο της συμμετοχής, αλλά και την πορεία-έκπληξη της Εθνικής Γυναικών στο Ευρωμπάσκετ.











Σημαντικό πράγμα η ομοιογένεια, σημαντικότερο η αναγνώριση αξιών. Γιατί, ναι μεν οι παρόντες, εν προκειμένω οι παρούσες, γράφουν ιστορία, αλλά πάντα κάποιος απών ή απούσα, έχει αφήσει παρακαταθήκη.

Ετσι και η Εβίνα Μάλτση, την οποία δεν ξεχνούν, σε κάθε καλή ή κακή στιγμή, οι συμπαίκτριές της στην Εθνική Γυναικών. Κι όταν λέμε Μάλτση, εννοούμε την πιο επιτυχημένη και ολοκληρωμένη Ελληνίδα μπασκετμπολίστρια όλων των εποχών. Παρά τις ήττες, λοιπόν, από την Τουρκία κι από την Λευκορωσία, η Εθνική παραμένει ενωμένη και δεν θα το βάλει εύκολα κάτω στο Ευρωμπάσκετ. Είναι ήδη στην επόμενη φάση. Και ας μην έχει κοντά της την φύσει και θέση αρχηγό. Γιατί αν την είχε μαζί της, κανείς δεν ξέρει μέχρι που μπορεί να έφτανε...

Μιλώντας στο SDNA, η διεθνής γκαρντ, τα είπε όλα για την Εθνική με δύο κουβέντες, που δείχνουν το δέσιμό της με την γαλανόλευκη φανέλα: «Ιστορία μου, αμαρτία μου». Η Μάλτση, μιλάει για την σημερινή ομάδα και δηλώνει έκπληκτη: «Τα κορίτσια με εκπλήσσουν και είναι ένα ευχάριστο σοκ η πορεία».

«Μετανιώνω που κώλωσα»

Το 2011, η ίδια, είπε πως αφήνει το εθνόσημο και μια κληρονομιά στην επόμενη γενιά... Αμ δε. Φέτος, ξαναφόρεσε τα γαλανόλευκα χρώματα, έστω τα προπονητικά, ήταν κοντά στη μεγάλη επιστροφή κι όπως πάντα στη μεγάλη της αγάπη. «Η Εθνική είναι η καψούρα μου». Ο ώμος άτιμο πράγμα, όμως και πολύ περισσότερο μία επέμβαση στο σημείο. Δεν την άφησε σε ησυχία. Για την 37χρονη πολύπειρη, αλλά και άτυχη λόγω τραυματισμού, άσο, τα συναισθήματα παραμένουν δυνατά, και σε ένα ξέσπασμα ψυχής δεν διστάζει να δηλώσει αυτό που μόνο μια μεγάλη προσωπικότητα -με λαμπερή καριέρα στο εξωτερικό- θα τολμούσε: «Καμαρώνω τριπλά για την ομάδα, αλλά χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο που δεν πήγα εκεί και κώλωσα. Το μετανιώνω. Υπήρχε, βέβαια, απαγορευτικό από τους γιατρούς και ο κίνδυνος υποτροπής. Για την Εθνική, φυσικά, αξίζει τον κόπο να θυσιάζεται κάποιος. Είναι η μεγαλύτερη τιμή να υπηρετείς τη χώρα σου».

Tο εξήγησε και πιο αναλυτικά: «Επρεπε να πάω με το συναίσθημα κι όχι τη λογική. Βρίζω τον εαυτό μου, θα έπρεπε να ρισκάρω, φοβήθηκα. Από την άλλη, είναι καλό τα κορίτσια να πάρουν την ευθύνη, να αναδειχτεί έτσι στο ελληνικό μπάσκετ η επόμενη πρωταγωνίστρια της νεότερης γενιάς. Υπάρχει φόρτιση, αλλά το βλέπω κι ως ευκαιρία για τα κορίτσια να απογαλακτιστούν από μένα, ενδεχομένως και από άλλες παίκτριες, που έχουν χρόνια πίσω τους. Είμαι περήφανη για όλες στην ομάδα. Με μένα, ίσως να υπήρχαν άλλα πλάνα, αυτά είναι θέματα του προπονητή. Δεν θέλω πχ να ήμουν ούτε σαν θεατής εκεί, να επισκιάσω εγώ με την παρουσία μου κάτι δικό τους. Οτι τις εγκατέλειψα και απλά παρακολουθώ τα ματς. Ούτε στα εύκολα, όμως, σε πιθανές επιτυχίες. Αυτές το αξίζουν, το χειροκρότημα και η ομάδα. Και σε αποτυχίες, σε δυσκολίες, θα με έχουν πάντα δίπλα τους, κοντά τους».

Mα, δεν τελειώσαμε...

Και συνεχίζει, μιλώντας για τις 12 διεθνείς παίκτριες με το ίδιο παροιμιώδες πάθος που την έκανε ξεχωριστή και στα παρκέ: «Θα βάζω πλάτη σε όποιον τις πιάσει στο στόμα του. Η δόξα ανήκει σε αυτές και είναι συγκινητικό που με αναφέρουν τόσο συχνά. Κι εμένα μού λείπουν πολύ. Πονάει που δεν είμαι εκεί, αλλά δεν θα το βάλω κάτω». Το καλύτερο όμως, το άφησε για το τέλος. Διότι, αν πίστεψε κανείς πως η ατυχία θα κλείσει την πόρτα της Εθνικής για την Μάλτση, τότε ας διαβάσει την επόμενη απάντηση: «Σκοπεύω να παίζω μπάσκετ για πολύ ακόμη, όσο αντέχει το σώμα. Τίποτα δεν τελείωσε στη σχέση μου με την Εθνική. Κι όσο βλέπω την αγάπη που υπάρχει μεταξύ μας με όλα τα μέλη της ομάδας, τόσο μπριζώνομαι». Ραντεβού, λοιπόν, στο επόμενο Ευρωμπάσκετ. Αμφιβάλλει κανείς ότι και στα 39 της θα κάνει τη διαφορά; Οι απαντήσεις στην πράξη.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια