Βάσω Τσαρούχα: «Οι άνδρες σε αποδέχονται πιο δύσκολα»

Η τρίτη Ελληνίδα διεθνής διαιτητής, Βάσω Τσαρούχα, μιλά στο www.woop.gr για όλους και για όλα:

Ως αθλήτρια, με την φανέλα πολλών ομάδων, έχει διαγράψει σπουδαία πορεία στο παρκέ. Φάληρο, Παγχιακός, Εσπερίδες, Αστέρας Εξαρχείων, Περιστέρι. Το 2005 ήταν μέλος της εθνικής ομάδας που έλαβε μέρος στους Μεσογειακούς Αγώνες.

Εφέτος αποφάσισε να αποχωριστεί τα «μπασκετικά» της παπούτσια, το σορτσάκι της και την φανέλα με το νούμερο 10, να πάρει τη σφυρίχτρα της και να βάλει τα πράγματα σε …τάξη!

Η Βάσω Τσαρούχα, αφού πέρασε με επιτυχία τις εξετάσεις αξιολόγησης, στη Σακάρια της Τουρκίας, έγινε η τρίτη Ελληνίδα διαιτητής που καταφέρνει να γίνει διεθνής.

Πόσο εύκολη ήταν η μετάβαση από αθλήτρια σε διαιτητής;

«Η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν εύκολη. Κι αυτό κυρίως για συναισθηματικούς λόγους. Είμαι πολύ δεμένη με τον όρο «αθλήτρια», και μου ήταν αρκετά δύσκολη αυτή η μετάβαση. Επειδή όμως η διαιτησία έχει να κάνει με το άθλημα το οποίο έχω λατρέψει από μικρή, προσαρμόστηκα σχετικά γρήγορα και μπόρεσα να καταλάβω ακριβώς τι χρειάζεται η διαιτησία για να μπορέσω να την υπηρετήσω όσο πιο καλά μπορώ».

Σε βοήθησε το γεγονός ότι υπήρξες πολλά χρόνια αθλήτρια και μάλιστα σε υψηλό επίπεδο, στο να γίνεις εξίσου καλή στη διαιτησία;

«Είναι σημαντικό το να έχεις υπάρξει αθλητής και να έχει συνεργαστεί με διαιτητές, για να καταλάβεις πως πρέπει να λειτουργήσεις ως διαιτητής απέναντι στους αθλητές. Μπορώ να καταλάβω πιο εύκολα τους κανονισμούς, τις φάσεις, μπορώ να «διαβάσω» το παιχνίδι ενός παίκτη απέναντι στον άλλον. Νομίζω ότι όταν έχεις υπάρξει αθλητής μπορείς να προσαρμοστείς πιο εύκολα στο κομμάτι που ζητάει η διαιτησία».

Ποιο είναι το πιο ακραίο περιστατικό που σου έχει συμβεί σε αγώνα τον οποίο διηύθυνες;

«Δεν μου έχει συμβεί κάτι ακραίο. Η κερκίδα δεν σταματάει ποτέ. Είτε είσαι καλός είτε όχι, κάποια πράγματα θα ειπωθούν. Δεν μπορείς να το αποφύγεις. Απλώς μαθαίνεις να ζεις μ αυτό. Ακραίο περιστατικό στο παρκέ, θυμάμαι. Σε έναν αγώνα ένας παίκτης βγήκε εκτός εαυτού, χτύπησε εν ψυχρώ τον αντίπαλο του, κι αναγκάστηκα να είμαι πάρα πολύ αυστηρή μαζί του».

Υπήρξε στιγμή που φοβήθηκες;

«Η αλήθεια είναι ότι δεν φοβόμουν και όσο ήμουν αθλήτρια κι ίσως αυτό να με βοήθησε στην πορεία μου. Δεν έχω νιώσει φόβο, αλλά σίγουρα έχω νιώσει ένταση σε κάποιες έδρες. Δεν είναι κι εύκολο να μπαίνεις στο γήπεδο και να ακούς κάποιους να φωνάζουν, να βρίζουν ασταμάτητα, να πετάνε μπουκάλια. Λες ότι σίγουρα δεν θα περάσω καλά απόψε! Αλλά φόβο δεν έχω νιώσει. Δηλαδή να φοβάμαι πως θα φύγω από το γήπεδο ή να φοβάμαι ότι κάποιος θα με χτυπήσει. Κι εύχομαι να μην το νιώσω ποτέ!».

«Οι άνδρες σε αποδέχονται πιο δύσκολα»

Σε ποιους είναι πιο εύκολο να επιβληθείς; Στους άνδρες ή στις γυναίκες;

«Δεν είναι θέμα επιβολής, αλλά θέμα σεβασμού και αποδοχής. Οι άνδρες σε αποδέχονται πιο δύσκολα. Στην αρχή με βλέπουν λίγο μειονεκτικά μέχρι να τους αποδείξω ότι είμαι ικανή. Οι γυναίκες δεν με βλέπουν τόσο ως «αντίπαλο», και με αποδέχονται λίγο πιο εύκολα σε σχέση με τους άνδρες».

Είσαι μια κοπέλα ιδιαίτερα εμφανίσιμη. Σου χει πει κάποιος αθλητής, κάτι, χαριτολογώντας, την ώρα του αγώνα;

«Μου έχουν πει διάφορα, αλλά επειδή βρισκόμαστε μέσα στο γήπεδο κάνω ότι δεν το ακούω».

Είσαι η τρίτη ελληνίδα που καταφέρνει να γίνει διεθνής διαιτητής. Τι σημαίνει αυτό για σένα;

«Είναι μία προσωπική επιτυχία. Ένα όνειρο που είχα από τότε που σφύριξα το πρώτο μου παιχνίδι στη Χίο όταν ήμουν 16 ετών. Επειδή έχω υπηρετήσει πολλά χρόνια το χώρο του μπάσκετ και αγαπάω πάρα πολύ αυτό το άθλημα, γι αυτό το λόγο αγάπησα και τη διαιτησία. Θέλω να μείνω στο χώρο, και ως διαιτητής μπορώ να μείνω περισσότερα χρόνια απ΄ ότι ως αθλήτρια. Πραγματικά ήταν ένα όνειρο ζωής που εκπληρώθηκε».

Υπήρχαν άνθρωποι που σε στήριξαν σε όλη αυτή την προσπάθεια;

«Φυσικά. Καταρχήν θα ήθελα να ευχαριστήσω την ελληνική ομοσπονδία και κυρίως τον Γιώργο Βασιλακόπουλο. Επίσης τον πρόεδρο της ΕΣΚΑ τον Δημήτρη Μπασούρη που όταν ήρθα από τη Χίο και πήρα μεταγραφή στο Σύνδεσμο διαιτητών στην Αθήνα με στήριξε και πίστεψε σε μένα. Ελπίζω να στάθηκα αντάξια των προσδοκιών του. Θέλω ακόμα να πως ένα μεγάλο ευχαριστώ σε δύο φίλους, τον Ηλία Κορομηλά και την Κατερίνα Σωτηρίου που με στήριξαν και μπόρεσα να καταφέρω να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα».

«Τους Έλληνες διαιτητές του θεωρούν κορυφαίους στην Ευρώπη»

Τα τελευταία χρόνια ακούμε πολλά παράπονα για τη διαιτησία στην Ελλάδα. Πιστεύεις ότι έχουμε διαιτητές ικανούς να διευθύνουν μεγάλης κρισιμότητας ματς.

«Το Φεβρουάριο πήγα στην Τουρκία για να γίνω διεθνής διαιτητής. Όταν με ρωτούσαν από που είσαι κι έλεγα από την Ελλάδα, όλοι μου μιλούσαν για τους έλληνες διαιτητές και μου έλεγαν τα καλύτερα λόγια. Για τον Πιτσίλκα, το Βορεάδη, το Ζαβλανό και πολλούς άλλους. Τους θεωρούν κορυφαίους στην Ευρώπη και όλοι μιλούν γι αυτούς».

Ποιο ματς ονειρεύεσαι να διευθύνεις;

«Αυτή η ερώτηση με δυσκολεύει. Σαφέστατα όλοι περιμένουν να πω ότι θέλω να σφυρίξω το ντέρμπι μεταξύ Ολυμπιακού -Παναθηναϊκού. Επειδή όμως έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που σφύριξε γυναίκα στην Α1 ανδρών, ο πρώτος μου στόχος είναι αυτός. Να σφυρίξω οποιοδήποτε παιχνίδι της Α1 ανδρών. Και αν πάνε καλά τα πράγματα επιθυμώ να διευθύνω και παιχνίδι στην Ευρωλίγκα ανδρών με γεμάτο το γήπεδο. Αυτοί είναι οι στόχοι».

Τελικά, αθλήτρια ή διαιτητής;

«Τώρα που με ρωτάς διαιτητής. Αν με ρωτούσες πριν από πέντε χρόνια θα σου έλεγα αθλήτρια».