«Έπεσε η αυλαία ενός ακόμη Πανελληνίου πρωταθλήματος νεανίδων και θα προσπαθήσουμε ως συνήθως να μεταφέρουμε τη γενική εικόνα αυτών που ζήσαμε από την οπτική γωνία εννοείται της ομάδας μας και του προπονητή μας. Κατ αρχήν να πούμε ένα μπράβο και ένα ευχαριστώ στο Δήμο Δέλτα που διοργάνωσε τα παιχνίδια της τελικής φάσης. Οι άνθρωποι έκαναν ότι ήταν δυνατό για να μας εξυπηρετήσουν, ότι κι αν τους ζητούσαμε. Στο γήπεδο τόσο στη διάρκεια των αγώνων όσο και στις πρωινές προπονήσεις που κάναμε υπήρχε πάντοτε προσωπικό που έλυνε κάθε πρόβλημα και εξυπηρετούσε τα σωματεία.
Σε εμάς που είχαμε αρκετούς τραυματισμούς δόθηκε η δυνατότητα να κάνουν τα κορίτσια φυσικοθεραπεία δωρεάν στο Δημαρχείο και μάλιστα τα παιδιά και η συνοδός/έφορος Σοφία Σαβουλίδου μεταφερόταν από και προς το ξενοδοχείο με αυτοκίνητο του Δήμου. Να ευχαριστήσουμε για μία ακόμη φορά τόσο τον Σάκη Τρέμκατζη που λειτούργησε επικοινωνιακά αυτό το κομμάτι όσο και τον φυσιοθεραπευτή που εκτός από τις θεραπείες ερχόταν στο γήπεδο και έδενε τα κορίτσια για τα παιχνίδια. Το γήπεδο ήταν μικρό και αρκετά απομονωμένο από την πόλη αλλά ήταν πάντα περιποιημένο και ζεστό. Μοναδικό ψεγάδι η αργοπορία του ασθενοφόρου στον τραυματισμό της αθλήτριας της Χαλκίδας Φωτεινής Πριόνα, που σίγουρα δεν χρεώνεται στον Δήμο αλλά είχε δοθεί στη σύσκεψη η υπόσχεση ότι υπήρχε συνεννόηση και πως αν χρειαζόταν θα ήταν άμεσα στο γήπεδο.
Σε εμάς που είχαμε αρκετούς τραυματισμούς δόθηκε η δυνατότητα να κάνουν τα κορίτσια φυσικοθεραπεία δωρεάν στο Δημαρχείο και μάλιστα τα παιδιά και η συνοδός/έφορος Σοφία Σαβουλίδου μεταφερόταν από και προς το ξενοδοχείο με αυτοκίνητο του Δήμου. Να ευχαριστήσουμε για μία ακόμη φορά τόσο τον Σάκη Τρέμκατζη που λειτούργησε επικοινωνιακά αυτό το κομμάτι όσο και τον φυσιοθεραπευτή που εκτός από τις θεραπείες ερχόταν στο γήπεδο και έδενε τα κορίτσια για τα παιχνίδια. Το γήπεδο ήταν μικρό και αρκετά απομονωμένο από την πόλη αλλά ήταν πάντα περιποιημένο και ζεστό. Μοναδικό ψεγάδι η αργοπορία του ασθενοφόρου στον τραυματισμό της αθλήτριας της Χαλκίδας Φωτεινής Πριόνα, που σίγουρα δεν χρεώνεται στον Δήμο αλλά είχε δοθεί στη σύσκεψη η υπόσχεση ότι υπήρχε συνεννόηση και πως αν χρειαζόταν θα ήταν άμεσα στο γήπεδο.
Υψηλό βαθμό παίρνει και η ΕΟΚ Βορείου Ελλάδος που υποστήριξε την διοργάνωση. Άνθρωποί της υπήρχαν στο γήπεδο καθ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Η επιλογή του ξενοδοχείου «Κορνήλιος Παλλάς» ήταν άριστη και μπορεί να ήταν και αυτό απομονωμένο από την πόλη αλλά δεν μας έλειψε τίποτε. Η ΕΟΚ πλήρωσε απ ευθείας για τα πρώτα 14 άτομα της κάθε αποστολής και τα σωματεία τα έξτρα άτομα σε τιμή άκρως ικανοποιητική για την εποχή και το σέρβις ενός ξενοδοχείου 4 αστέρων. Ο ιδιοκτήτης είναι και πρόεδρος της τοπικής ομάδας μπάσκετ ανδρών της Χαλκηδόνας που αγωνίζεται στη Γ΄ Εθνική, οι επιθυμίες μας ήταν πάντα κατανοητές και τα προβλήματα λυνόταν άμεσα. Τα χρήματα για την μεταφορά των ομάδων από την πόλη τους προς τη Θεσσαλονίκη πληρώθηκαν από την ΕΟΚ την δεύτερη κιόλας μέρα. Υπήρχαν στη διάθεση των ομάδων πούλμαν της εταιρείας Ζορπίδη τα οποία μετέφεραν τις αποστολές για παιχνίδια και προπονήσεις. Έγινε δεκτό το αίτημά μας να ψηφίσουν οι προπονητές μετά την λήξη των αγώνων την πολυτιμότερη παίκτρια και πεντάδα και έτσι αυτή τη φορά δεν ακούσαμε κανένα παράπονο. Με τον τρόπο που έγινε η φιλοξενία των σωματείων είχαμε τη χαρά να είμαστε όλες οι ομάδες (εκτός του Άρη) στον ίδιο χώρο και να ζήσουμε τα συναισθήματα και τις αντιδράσεις παικτριών και παραγόντων σε όλη τη διάρκεια της κάθε μέρας. Ακόμη και την ημέρα που χτύπησε η Φωτεινή όλοι συμπαραστάθηκαν στα παιδιά της Χαλκίδας που πέρασαν ώρες μεγάλης αγωνίας ώσπου να επιστρέψει το κορίτσι το πρωί στο ξενοδοχείο...
Στο αγωνιστικό κομμάτι έγιναν πολύ καλά και ανταγωνιστικά παιχνίδια. Πλην της Αχαγιάς που ήταν δύο σκαλοπάτια κάτω από τους υπόλοιπους, οι αποστάσεις δυναμικότητας των ομάδων ήταν πολύ μικρές και τα περισσότερα παιχνίδια κρίθηκαν στις λεπτομέρειες υπέρ του πιο ψύχραιμου ή του πιο τυχερού. Όλοι έδωσαν από 4 ντέρμπυ και ήταν πολλές οι φορές που η νίκη πήγε προς το μέρος αυτού που έβγαζε λίγο περισσότερη ενέργεια. Εμείς για παράδειγμα ήμασταν πολύ τυχεροί που μετά τα δύσκολα ματς με Πτολεμαΐδα και Πανιώνιο και την μεγιστοποίηση των προβλημάτων και της κούρασης είχαμε το παιχνίδι με την Αχαγιά στο οποίο καταφέραμε και ξεκουράσαμε αθλήτριες ή πρόλαβαν και αποθεραπεύτηκαν οι τραυματίες για να μπορέσουμε να πάμε στα τελευταία δύο παιχνίδια με πλήρη σύνθεση. Αν την Παρασκευή παίζαμε με τον Άρη δεν ξέρουμε τι αποτέλεσμα θα είχαμε.. Αντίθετα ο Άρης έπαιξε 4 δυνατά ματς στη σειρά και αυτό ίσως του κόστισε και το μετάλλιο, ενώ το ίδιο πρόβλημα είχε και ο Πανιώνιος που έπαιξε την πρώτη μέρα το βατό ματς και μετά τα 4 δύσκολα και στο τέλος δεν είχε ούτε δυνάμεις ούτε ψυχολογία. Αντίστοιχα το ίδιο πρόβλημα ήταν για μας μπούμερανγκ πέρυσι στις κορασίδες όπου νικήσαμε τα δύο φαβορί (Πτολεμαΐδα και ΠΑΟΚ) τις πρώτες δύο αγωνιστικές αλλά δεν αντέξαμε στη συνέχεια...
Πολύ καλή εντύπωση μας έκανε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά η Χαλκίδα. Φέτος ήταν πιο πλήρης, πιο οργανωμένη. Οι Βαφειάδη και Περεσιόλκινα έδωσαν λύσεις και βάθος στις περσινές κορασίδες. Η ομάδα ήταν καλά γυμνασμένη και φορμαρισμένη και αυτή τη φορά έπαιξε και τακτική και όχι μόνο 2-3 ζώνη όπως αναγκαστικά είχε παίξει πέρυσι με τις λίγες αθλήτριες που διέθετε. Το παιχνίδι τους με την Πτολεμαΐδα ήταν απίστευτο, το καλύτερο μακράν της διοργάνωσης. Αν μπορούσαν να παίξουν 3 τέτοια ματς στις 5 μέρες θα τους άξιζε και η πρώτη θέση, αλλά η ατυχία που είχαν με τη Φωτεινή και οι δυνάμεις που σπατάλησαν σε εκείνο το ματς αποδείχτηκε πως τις στέγνωσαν πνευματικά και σωματικά για τη συνέχεια. Έχουν δίκιο να διαμαρτύρονται για την αργοπορία του ασθενοφόρου αλλά και άδικο στις αντιδράσεις τους προς τα παιδιά της Πτολεμαΐδας μετά. Όταν παίζεις ένα τόσο δυνατό ματς με τέτοια ένταση (δεν έπρεπε οι εμπειρότατοι διαιτητές να αφήσουν ένα παιχνίδι νεανίδων να εξελιχθεί έτσι) μπορεί να έχεις ένα δυσάρεστο αλλά τυχαίο συμβάν όπως αυτό ή όπως ο τραυματισμός της Χωλοπούλου λίγο πριν. Θεωρούμε unfair την κίνηση της Θεοδώρου να σουτάρει το τρίποντο στο τέλος, ενώ όλες οι υπόλοιπες απλά την κοιτούσαν και το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να τελειώσουν τα διαδικαστικά τελευταία 40" και να φύγει το παιδί για το νοσοκομείο. Απαράδεκτο το 166 της Θεσσαλονίκης. Είναι αδιανόητο να περιμένεις 50 λεπτά ασθενοφόρο 20 λεπτά από το κέντρο της πόλης, ειδικά τη στιγμή που το παιδί δεν μπορούσε να κινήσει το πόδι του και τα δευτερόλεπτα μας φαίνονταν ώρες ολόκληρες. Συγχαρητήρια στην κόουτς Κοροβέση και τα κορίτσια της Χαλκίδας γιατί και σε αυτό το Πανελλήνιο έδειξαν ψυχή και δουλειά και προσωπικότητα στα δύσκολα. Περαστικά στη Φωτεινή.
Επιτέλους μετάλλιο για την Πτολεμαΐδα που τα τελευταία χρόνια αξίζει χιλίων επαίνων αλλά την ώρα της κρίσης πάντα έχανε στις λεπτομέρειες ένα ματς και δεν τα κατάφερνε. Μπορεί να ήταν η νεαρότερη ομάδα αλλά έβγαλε και πάλι μεγάλη ποιότητα, πολύ ενέργεια και πάθος. Με το μπάσκετ που παίζουν είναι πολύ δύσκολο να τους αντιμετωπίσεις. Αν είχαν λίγο μεγαλύτερη ευστοχία στα πολλά σουτ 3 πόντων που έκαναν σε κάθε ματς θα μπορούσαν να τους έχουν κερδίσει όλους. Ηρωίδες οι Ελένη Κυρατζή και η Νίκη Χωλοπούλου. Η πρώτη με τη σπασμένη μύτη και τη μάσκα δεν έβλεπε καλά τη μπάλα στην τρίπλα (αυτό ίσως να τη βελτιώσει στο χειρισμό), αλλά παρά το νεαρό της ηλικίας δεν χαμήλωσε ποτέ ταχύτητα. Ένα ατυχέστατο συμβάν και τίποτε άλλο η εμπλοκή της στη φάση τραυματισμού της Φωτεινής, έριξε πολύ κλάμα όλο το βράδυ μέχρι να μάθουμε τα καλά νέα. Η Νίκη ήταν ντούρασελ, δέκα φορές χτυπούσε σε κάθε ματς αλλά σε λίγο έμπαινε πάλι μέσα και έπαιζε στο 100/100.
Ο Πανιώνιος με τον οποίο συνταξιδεύσαμε χτες (είχαν απεργία τα τρένα λόγω Πρωτομαγιάς) δεν τα κατάφερε. Ήταν άτυχος γιατί έπαιξε δύσκολα συνεχόμενα ματς και έχασε δύο παιχνίδια στον πόντο αλλά σε γενικές γραμμές δεν θα πρέπει να είναι ικανοποιημένος από τη γενική του εικόνα. Είχε καλές μονάδες αλλά γενική αστάθεια στην απόδοση και δύο τρία ποιοτικά παιδιά που δεν απέδωσαν αυτά που μπορούσαν. Ο Άρης παρότι αγωνίστηκε εντός έδρας και είχε υποστήριξη μεγαλύτερη κι απ΄ αυτή που έχει στα παιχνίδια των γυναικών απογοήτευσε. Είχε καλή εικόνα στα πρώτα παιχνίδια, νίκησε τη Χαλκίδα την πρώτη αγωνιστική παίζοντας εξαιρετικά όμως όχι ανάλογη συνέχεια. Το 18-1 που έχανε στο πρώτο δεκάλεπτο του επόμενου ματς με την Πτολεμαϊδα ίσως τον πήγε πίσω γιατί του ξεφούσκωσε τον ενθουσιασμό, αλλά σαν ομάδα έδειχνε ικανότερος για πολύ περισσότερα. Επίσης είχε δύο αθλήτριες (Σλούκα, Τράντα) με μεγάλο ταλέντο και πολλές εναλλακτικές λύσεις σε κάποιες θέσεις που φαινόταν ότι θα άντεχαν στο βαρύ πρόγραμμα αλλά δεν τα κατάφεραν. Σίγουρα πιστεύουμε πως αν το πρόγραμμά του ήταν διαφορετικό θα είχε καλύτερο αποτέλεσμα. Η Αχαγιά ήταν μια συμπαθητική και φιλότιμη ομάδα που πάλεψε τα ματς μέσα στο γήπεδο αλλά είχε απόσταση από τους υπόλοιπους. Έβγαλε την πρώτη σκόρερ του τουρνουά με τους 32π που πέτυχε η Ματσάκη χτες.
Για τη δική μας την ομάδα γράψαμε και χτες πως πήρε δίκαια το τρόπαιο. Είχε πληρότητα, ειδικά στο 2-3, ξεπέρασε τους τραυματισμούς, έπαιξε δυνατά και παθιασμένα ειδικά τα 4 ματς, είχε προσωπικότητες που καθάρισαν τα δύσκολα ματς στο τέλος. Παίξαμε παραπάνω ζώνες και σύνθετες φέτος αλλά με δύο άσους κι αυτούς τραυματισμένους και κάτω από τα συνήθη στάνταρ τους δύσκολα θα έβγαιναν αλλιώς 5 παιχνίδια σε 4,5 μέρες όπου η διαχείριση των εργαλείων που έχει ο προπονητής στη διάθεσή του παίζει σημαντικό ρόλο. Πιστεύουμε ακράδαντα πως αν η Δήμητρα ήταν υγιής θα κερδίζαμε τον τίτλο και τα παιχνίδια πολύ πιο εύκολα. Το παιδί όμως υπέφερε. Άλλη στη θέση της δεν θα κατάφερνε να αγωνιστεί. Είχε ένα μήνα έξω από το πρώτο σοβαρό της διάστρεμμα και την Κυριακή πριν φύγουμε έπαθε θλάση 1ου βαθμού στον τετρακέφαλο. Ο γιατρός μας της έκανε τη Δευτέρα 4 ενέσεις για να έχει μια ελπίδα να αγωνιστεί (αν άντεχε τον πόνο). Έσφιξε τα δόντια όμως και έπαιξε για να βοηθήσει τις υπόλοιπες. Δεν είναι η πρώτη φορά, το παιδί αυτό είναι ξεχωριστό, είμαστε περήφανοι γι αυτήν. Δεν μπορούμε να πούμε πως η ομάδα δούλεψε σαν σύνολο φέτος. Ο βασικός κορμός προπονείτο βασικά με τις γυναίκες ως πριν δύο βδομάδες. Και αυτή τη μεγάλη εβδομάδα που είχαμε να προπονηθούμε όλες μαζί οι μισές ήταν έξω. Η Ασπασία έπαθε εξάρθρωση στον αντίχειρα, η Αγάπη πελματιαία απονεύρωση, η Νικολίνα με το που συνήλθε από τα διαστρέμματα είχε την Κυριακή την κάκωση στον τετρακέφαλο. Η Στεφανία είχε κι αυτή μια κάκωση στο μηνίσκο και την ξεπέρασε μεν αλλά χωρίς να μπορεί να δώσει αυτά που μπορεί. Ένα γεμάτο ρόστερ είναι ευχή και κατάρα για ένα προπονητή γυναικών. Όταν είναι όλες υγιείς και θέλουν να παίξουν περισσότερο έχεις γκρίνια, όταν παρουσιάζονται τραυματισμοί και προβλήματα έχεις τη δυνατότητα να τα ξεπερνάς χωρίς να κατεβαίνεις πολλά επίπεδα... Ελπίζουμε να μην ήταν αυτά τα τελευταία παιχνίδια της Ρίας στις νεάνιδες. Το κορίτσι μας θα παίζει του χρόνου στο Πανεπιστήμιο Λαμάρ του Τέξας και της έχουμε ζητήσει ήδη να μην κόψει την επαφή με τα υπόλοιπα παιδιά και να πάρει άδεια για να έρθει του χρόνου να τα βοηθήσει. Αυτός ήταν και ο λόγος που δεν την αποθεώσαμε στο τέλος μαζί με τις δύο 92άρες.
Θέλαμε πολύ να δούμε αυτά τα παιδιά να φεύγουν από το τουρνουά αυτό χαρούμενα και γελαστά. Το δικαιούταν και το άξιζαν. Τα τελευταία χρόνια είχαμε ατυχίες και αδικίες (βλέπε Πτολεμαΐδα 2009) που δεν μας επέτρεψαν αν αξιοποιήσουμε τη δουλειά που κάνουμε καθημερινά. Είναι ένα εξαιρετικό σύνολο και πάνω του θέλουμε να χτιστεί σιγά σιγά το μέλλον της ομάδας. Του χρόνου οι υποχρεώσεις τους θα ανεβούν πολύ στη γυναικεία ομάδα και θα πρέπει να γίνει ο αντίστοιχος προγραμματισμός το συντομότερο δυνατόν για να μπορέσουν αν ανταπεξέλθουν στα δύσκολα. Χριστίνα και Τζίνα είναι οι τελευταίες μιας σημαντικής για το σύλλογο φουρνιάς των 92 που υπήρξε η βάση των επιτυχιών μας όλα αυτά τα χρόνια. Στο δρόμο χάσαμε τις υπόλοιπες, αλλά αυτές θέλαμε να φύγουν με καμάρι. Επίσης είμαστε χαρούμενοι για τη Ρία. Έκλεισε τον πρώτο κύκλο της στην ομάδα με τον καλύτερο τρόπο, πρωταθλήτρια Ελλάδας, πολυτιμότερη παίκτρια του τουρνουά και στην καλύτερη πεντάδα. Παρότι αν έμενε του χρόνου στην ομάδα θα έπαιζε βασική δεν μας λυπεί το γεγονός ότι θα πάει στην Αμερική. Έχει όρεξη για δουλειά, είναι καλό παιδί και καλή μαθήτρια. Το μέλλον είναι δικό της και είμαστε σίγουροι πως θα προκόψει και θα επιστρέψει έτοιμη να πάρει την ομάδα στις πλάτες της. Μακάρι να υπήρχαν και άλλα παιδιά που θα έβαζαν τον πήχη των φιλοδοξιών τους πάνω από αυτά που μπορεί να τους προσφέρει σήμερα ο σύλλογος και ας τα χάναμε και για ένα διάστημα...
Για το τέλος ο προπονητής μας θα ήθελε να ευχαριστήσει όσους συνέβαλαν σε αυτή την χαρά των κοριτσιών μας. Μερίδιο της επιτυχίας αναλογεί στον επί 12ετία συνεργάτη Γιώργο Κάββουρα που ήταν προπονητής της ομάδας ως τον Ιανουάριο. Όλοι θα θέλαμε να είναι μαζί μας αυτές τις μέρες όπως γινόταν όλα αυτά τα χρόνια αλλά δυστυχώς τα οικονομικά προβλήματα του συλλόγου τον τελευταίο καιρό δεν το επέτρεψαν. Ευχαριστούμε το γυμναστή Νίκο Βαρβαρίγο. Ένα μεγάλο ευχαριστώ επίσης στον Άγγελο Τσίκληρα. Όλες αυτές τις μέρες βοήθησε τα παιδιά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ήταν προπονητής, ψυχολόγος, φυσιοθεραπευτής, ότι χρειαζόταν για να ξαναμπούν τα παιδιά στο γήπεδο με υγιές σώμα και καθαρό μυαλό. Πρώτο ταξίδι για την έφορο Σοφία Σαβουλίδου. Θα ήμουν ψεύτης αν δεν παραδεχόμουν πως έλειψε πολύ απ όλους η Πόλυ μετά τόσα χρόνια, αλλά και η Σοφία έκανε ότι μπορούσε για να βοηθήσει. Ευχαριστούμε τον γιατρό μας Γιάννη Χατζηκομνηνό. Και φέτος τον αναγκάσαμε να ανοίξει το ιατρείο για μας την επόμενη του Πάσχα αλλά μας βοήθησε χωρίς παράπονο και του χρωστάμε πολλά... Ευχαριστούμε τον κανονικό φυσιοθεραπευτή μας Δημήτρη Κόλια, όπως και πριν απ αυτόν την Μαρία Μπαριτάκη και το Σάκη Έγκαρχο. Ο Δημήτρης έκανε υπερωρίες πριν το Πάσχα και σήμερα που μιλάμε θα χρειαστεί πούλμαν για να μεταφερθούν εκεί όσες έχουν ακόμη σημαντικά και ασήμαντα προβλήματα. Ευχαριστούμε τους γονείς που έκαναν το ταξίδι σε χαλεπούς οικονομικά καιρούς για να είναι κοντά στα παιδιά. Ευχαριστούμε τους κυρίους Κατρίνη και Μαρίνη από το ΔΣ που ξενύχτησαν για να έρθουν να μας συμπαρασταθούν όπως και τον Πρόεδρο του Αθλητικού Κέντρου Κώστα Σκαμαντζούρα που στάθηκε δίπλα μας. Μας έχει υποσχεθεί και πριμ και τα κορίτσια δεν ξεχνούν εύκολα...
Τώρα κορίτσια ΚΑΛΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΑΣ!
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΑΙ ΤΖΙΝΑ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΠΛΕΟΝ ΣΑΝ ΓΥΝΑΙΚΕΣ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΘΕΡΜΑ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΑΤΕ....
0 Σχόλια