Ο Γενικός Γραμματέας του
Νέου Εσπέρου Θεσσαλονίκης (ΕΚΑΣΘ), Νικόλας Μέρμιγκας, «φιλοξενήθηκε» στην
εκπομπή «Κάθε πόλη μια μπασκέτα» με τον Αργύρη Παγαρτάνη. Αναλυτικά είπε:
Για την ιστορία του Νέου Εσπέρου Θεσσαλονίκης και την
επανίδρυσή του:
«Το 1962 μια ομάδα αθλητών
ίδρυσαν τον σύλλογο με ονομασία «Καλαθοσφαιρικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης
Έσπερος». Ήταν απ’ τα ιδρυτικά μέλη της ΕΚΑΣΘ, με κάποια ακόμη σωματεία. Μετά
το 1987, μ’ εκείνη τη ραγδαία εξέλιξη του μπάσκετ στην Ελλάδα, ο σύλλογος
άρχισε να ξεφεύγει σε δυναμική, διότι τότε εμφανίστηκαν κάποιες άλλες δυνάμεις
πολύ σύντομα. Έτσι, κάποια στιγμή έβαλε στα διοικητικά του και λάθος ανθρώπους.
Πριν το 2000 ένας εξ αυτών δεν τα κατάφερε και «έριξε το καράβι στα βράχια».
Έτσι λοιπόν, εμείς οι παλιοί παίκτες που φορέσαμε τη φανέλα, ιδρώσαμε, κάναμε
φιλίες και ζήσαμε σ’ αυτήν την πόλη, αποφασίσαμε τον τελευταίο καιρό να τον
«αναστήσουμε». Με την προτροπή και του Στράτου Κουκουλεκίδη, που ήταν και
παλαιός παίκτης της ομάδας».
Για το ρόστερ της ομάδας:
«Καταρχάς, η ιδέα ήταν να
αποκτήσουμε έναν σύλλογο που υπήρχε. Αυτό είχε μια δέσμευση διότι βρέθηκε ένας
αξιόλογος και πεντακάθαρος σύλλογος, αλλά δεν είχε δραστηριότητα την
προηγούμενη χρονιά. Αυτός ο σύλλογος έχει αθλητική αναγνώριση. Λόγω του ότι,
λοιπόν, αυτή η ομάδα δεν είχε δραστηριότητα, δε μπορούσε να περάσει στο μητρώο.
Αυτό θα μάς βοηθούσε σήμερα να μπορέσουμε να κάνουμε μεταγραφές και όχι να
έχουμε, βάσει κανονισμού, μόνο παίκτες που δεν έχουν παίξει τα δύο τελευταία
χρόνια. Βέβαια, είχαμε τύχη, διότι ο γιος μου, ο Γιώργος Μέρμιγκας, ήταν εν
ενεργεία αθλητής ενός συλλόγου και είχε μια τεράστια παρέα λόγω της κοινωνικής
του δραστηριότητας και αυτό βοήθησε πάρα πολύ στο να βρούμε εύκολα 15-16
παιδιά. Οι παίκτες τούς οποίους θα χρησιμοποιήσουμε και πάντα θα χρησιμοποιούμε
για τον Νέο Έσπερο θα είναι νέοι. Ο Έσπερος είναι legend, είναι σύμβολο».
Για τα άτομα που ευχαριστεί:
«Για να διεκπεραιωθεί όλη
αυτή η ιστορία του νέου συλλόγου πρέπει να ευχαριστήσω τους υπαλλήλους της ΕΟΚ
και ειδικά τον Ειδικό Γραμματέα, Βασίλη Ντάκουρη, τον οποίον το γνώρισα στη
Θεσσαλονίκη στο τουρνουά 3×3 και μου έκανε τεράστια εντύπωση σαν άνθρωπος.
Είναι πολύ συμβουλευτικός και βοηθητικός. Επίσης, αυτήν την ιστορία δε θα την
υλοποιούσαμε εάν ο σύμβουλος της ΕΚΑΣΘ, με μεγάλη εμπειρία στον παραγοντισμό,
Αντώνης Μαυρογένης, δε στεκόταν σαν αδερφός μου. Εγώ το αγωνιστικό το ξέρω,
αλλά το γραφειοκρατικό όχι και ο Αντώνης Μαυρογένης με βοήθησε πολύ».
0 Σχόλια