Λευτέρης Χατζηκυριακίδης και Σεραφείμ Θέος μίλησαν στο ΕΟΚ WebRadio για την Γέφυρα και τον Αίολο-Γόμφοι Τρικάλων αντίστοιχα

Ο προπονητής της -προσωρινά- πρωτοπόρου στον 4ο όμιλο της Β’ Εθνικής, Γέφυρας, Λευτέρης Χατζηκυριακίδης, και ο φόργουορντ του 2ου στον 3ο όμιλο της Β’ Εθνικής, Αίολου Γόμφοι, Σεραφείμ Θέος, «φιλοξενήθηκαν» στην εκπομπή του ΕΟΚ WebRadio «Άκου τι έκανες» με τους Λεωνίδα Πιστιόλη και Κώστα Ζαφείρη. Αναλυτικά είπε:

 

Ο Λευτέρης Χατζηκυριακίδης μίλησε:

 

Για τη φετινή πορεία της ομάδας:

 

«Το πιθανότερο είναι να τερματίσουμε στη 2η θέση. Κατά την άποψή μου, θα είναι ένα δίκαιο αποτέλεσμα. Ο Αίας παρουσιάστηκε στον 2ο γύρο πιο έτοιμος από ‘μας, κατάφερε να κάνει κάποιες προσθήκες παικτών που τον δυνάμωσαν περισσότερο και πιστεύω ότι αν τελειώσει το πρωτάθλημα έτσι θα είναι δίκαιο το αποτέλεσμα. Έχουμε εξασφαλίσει τη 2η θέση και θα πάμε να παίξουμε τις δυνατότητες και πιθανότητές μας σε ένα μπαράζ και από ‘κει και πέρα αν περάσουμε μπορεί να υπάρξει και 2ο».

 

Για το αν ο φετινός στόχος ήταν η 2η θέση:

 

«Νομίζω πως ο στόχος επετεύχθη. Ο βασικός μου στόχος όταν ανέλαβα ήταν να φτάσουμε όσο ψηλότερα μπορούμε και να μειώσουμε το χάντικαπ που είχε δημιουργηθεί. Υπήρχαν κάποιες ατυχίες φέτος, ο παράγοντας τύχη στον 1ο γύρο έπαιξε άσχημο παιχνίδι στη Γέφυρα. Προσπαθήσαμε να καλύψουμε όλη αυτήν τη διαφορά και κάναμε μόνο 1 ήττα στο 2ο γύρο, αυτή στον Εύοσμο. Ο κάθε ένας προπονητής έχει μια δική του φιλοσοφία, θα μπορούσαμε να ‘χαμε στελεχώσει την ομάδα με 2-3 παίκτες παραπάνω, προσπαθήσαμε τα Χριστούγεννα να βρούμε κάποια παιδιά, αλλά ήταν δύσκολο για ‘μας. Έτσι, μείναμε με το υπάρχον υλικό, το οποίο έκανε πολύ μεγάλη προσπάθεια. Έχει ποιότητα, απλά ο αριθμός των έτοιμων για πρωταθλητισμό παικτών είναι μικρός και αυτό «πληρώσαμε». Όλα αυτά όμως είναι παρελθόν, εμείς κοιτάζουμε τι θα γίνει στις υπόλοιπες αγωνιστικές και αφοσιωνόμαστε στα μπαράζ».

 

Για το αν η ομάδα μπορεί να βρεθεί στο μπασκετικό προσκήνιο στο μέλλον:

 

«Βασικός στόχος της ομάδας είναι να κάνει κάτι καλό στο μέλλον. Η Γέφυρα είναι μια ομάδα που εκφράζει μια ολόκληρη περιοχή και έχει μια διοίκηση που αποτελείται από νέα παιδιά, που πρώτα αγαπούν την περιοχή τους και μετά το άθλημα. Είναι μια ομάδα που προσπαθεί και θέλει να πάει ακόμα ψηλότερα. Τα τελευταία χρόνια όντως κάνει μια προσπάθεια και νομίζω ότι είναι θέμα χρόνου, αν δεν το καταφέρουμε τώρα, να κάνουμε κάτι καλό στα επόμενα χρόνια. Πιστεύω ότι η Γέφυρα θα απασχολήσει για αρκετό καιρό το μπάσκετ, τόσο της πόλης, όσο και της Ελλάδας».

 

Για το αν υπάρχει πλάνο για το μέλλον:

 

«Υπάρχει μια διάθεση, «τρέχουν» πολλά άτομα για την ομάδα και αυτό είναι το καλό. Δε βασίζεται μόνο στην οικονομική δυνατότητα ενός ανθρώπου, αλλά είναι μια ολόκληρη περιοχή, υπάρχουν πολλοί που είναι κοντά στην ομάδα και αυτό μπορεί να αποτελεί το βασικό εχέγγυο για τις επόμενες χρονιές».

 

Για το πώς είναι να έχει στην ομάδα τον γιό του, Δημήτρη Χατζηκυριακίδη:

 

«Είναι δύσκολο. Έχω εμπειρία απ’ αυτό, γιατί εγώ τον γιό μου τον είχα μαθητή στην άλλη μου δουλειά, τον είχα επίσης παίκτη και στα Πεύκα. Αλλά είναι δύσκολο, όχι σχετικά με το πώς θα τον κοουτσάρω ή πώς θα λειτουργήσει, αλλά με το πώς θα αντιμετωπιστεί απ’ το υπόλοιπο μέρος της ομάδος. Δόξα τω θεώ, τα παιδιά που είναι στη Γέφυρα είναι εξαιρετικοί χαρακτήρες, αντιλαμβάνονται την κατάσταση και με την παρουσία του Δημήτρη δεν έχει προκύψει κάποιο θέμα».

 

Για το πώς βλέπει το μέλλον του στο μπάσκετ προπονητικά:

 

«Εγώ το μπάσκετ το αγαπάω όπως και να ‘χει. Για ‘μένα είναι ένας τρόπος ζωής. Επειδή πλέον είναι πολύ δύσκολο για ‘μένα να πάω σε υψηλό γήπεδο, προσπαθώ κάθε μέρα ν’ απολαμβάνω αυτό που κάνω, γιατί τα χρόνια περνούν. Είμαι ήδη 20 χρόνια σε υψηλό επίπεδο πρωταθλημάτων, αλλά κάποια στιγμή θα τελειώσει κι αυτό, οπότε κοιτάω ν’ απολαμβάνω κάθε στιγμή όσο περισσότερο γίνεται, να προσφέρω και να αισθάνομαι ότι δίνω «κύμα» άξιο της εμπιστοσύνης και να προσπαθώ να βοηθάω και να δημιουργώ μέσα από το μπάσκετ».

 

Ο Σεραφείμ Θέος είπε:

 

Για το αν είναι χαλαροί μετά και την εξασφάλιση της 2ης θέσης:

 

«Δεν ξέρω κατά πόσο μπορούμε και πρέπει να είμαστε χαλαροί. Απομένει μία αγωνιστική, «κλειδώσαμε» τη 2η θέση, αλλά δεν είμαστε σίγουροι ακόμα αν θα ακολουθήσουμε τα παιχνίδια κατάταξης.Απ’ τη μία πλευρά είμαστε λίγο παραπάνω χαλαροί, απ’ την άλλη πρέπει να περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος».

 

Για το τοπικό ντέρμπι με τον Ίκαρο Τρικάλων την Κυριακή (08/05):

 

«Είναι η 2η χρονιά που είμαι μέλος της ομάδας. Ξέρω ότι τα ματς αυτά είναι ιδιαίτερα. Πέρυσι δεν προλάβαμε να παίξουμε το τοπικό ντέρμπι λόγω lockdown. Φέτος στον 1ο γύρο είχαμε την ατυχία να φτάσουμε στην παράταση, ενώ «κρατούσαμε» το ματς στα χέρια μας, είχαμε την τελευταία επίθεση και χάσαμε εύκολοlay-up. Για εμένα είναι χαρά να συμμετάσχω σε τέτοιους αγώνες, ιδιαίτερα όταν συνδυάζονται με μεγάλη προσέλευση κόσμου. Θέλω να πιστεύω ότι, ακόμα και που δεν έχει βαθμολογική σημασία το παιχνίδι, θα προσελκύσει το ενδιαφέρον και τον κόσμο απ’ τα Τρίκαλα και τις γύρω περιοχές και θα γίνει ένας ωραίος αγώνας».

 

Για το στοιχείο που «οδήγησε» τον Αίολο στη 2η θέση:

 

«Βάσει αριθμών, η ομάδα ήταν η καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος. Η φετινή χρονιά για εμένα και για όλα τα παιδιά της ομάδας «κύλησε» περίεργα και αρκετά δύσκολα. Είχαμε την ατυχία μέσα στη χρονιά να έχουμε μια τεράστια ανθρώπινη απώλεια, έναν άνθρωπο που ήταν πάρα πολύ σημαντικός, όχι μόνο για την αμιγώς μπασκετική καθημερινότητα μας, αλλά και έναν άνθρωπο εξαιρετικό που προσέφερε καθημερινά ανιδιοτελής αγάπη, τον Χρήστο τον Γκότα, τον βοηθό μας. Ήταν ένα γεγονός το οποίο μας «σημάδεψε». Όλη ομάδα θα τον έχουμε στην καρδιά και τις σκέψεις μας. Ξέχωρα από αυτό, οι μεταξύ μας σχέσεις, τόσο των παικτών, όσον και με τους προπονητές είναι πάρα πολύ καλές. Ο Χάρης Φόρος (σ.σ. ο προπονητής) είναι ένα παιδί που είναι πραγματικός καθοδηγητής. Εμείς ακολουθήσαμε μια κατεύθυνση που μας έδωσε και καταφέραμε και κάναμε κάτι που θεωρώ υπερβατικό φέτος. Η προσπάθειά μας φέτος ήταν τεράστια. Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος. Η μεταξύ μας σχέση και ειδικά με τον Χάρη, ήταν αυτά που μας κράτησαν μαζί και μας «οδήγησαν» στη 2η θέση».

 

Για το μέλλον του στο μπάσκετ:

 

«Νιώθω πάρα πολύ τυχερός που καταφέρνω στα 38 μου να συνεχίζω να κάνω αυτό που αγαπάω. Δεν είμαι «χορτασμένος», έχω πάρα πολύ όρεξη για δουλειά καθημερινά, είναι κάτι που με «γεμίζει». Δεν είναι το κύριο επάγγελμά μου, είναι κάτι σαν επάγγελμα για ‘μένα. Είναι κάτι το οποίο δε με κουράζει, δε μου προκαλεί φθορά, γιατί πραγματικά το αγαπάω και μ’ αρέσει, οπότε θέλω να παίζω όσο ακόμα υπάρχει αυτή η διάθεση και αυτή η προσέγγιση προς το άθλημα».