Η Δήμητρα Τελίδου, που
είναι η πρώτη μπόμπερ στον τρίτο όμιλο της Α2 Εθνικής κατηγορίας γυναικών παραχώρησε
συνέντευξη στον Νεκτάριο Ιωαννίδη για το BASKETMANIAK:
Πως ξεκίνησες την ενασχόληση με το μπάσκετ;
«Ένα όνομα,μια χρονολογία.
Νίκος Γκάλης, 1987».
Περίμενε το κορίτσι του Αρχελάου Κατερίνης, που από τη
Β Εθνική βρέθηκε στην Α1 και Α2 Εθνική κατηγορία γυναικών να πρωταγωνιστεί, ότι
επιστρέφοντας στην πατρίδα της για να κλείσει την καριέρα της με τα χρώματα του
Πιερικού –Αρχελάου, μια ολόκληρη πόλη θα
στήριζε τα όνειρά της στις πλάτες της για άνοδο στην Α1 Εθνική κατηγορία γυναικών;
«Όνειρο του αθλητή είναι
να τελειώσει την καριέρα του εκεί όπου ξεκίνησε. Δεν τολμώ να το πω ούτε στον
εαυτό μου, αλλά έχω κρυφό όνειρο να τερματίσω την καριέρα μου στην Α1 με τον
Πιερικό- Αρχέλαο».
Οι τρεις πρώτες μπόμπερ στον όμιλο αγωνίζονται στον
Πιερικό-Αρχέλαο. Μήπως η δύναμη της ομάδας είναι το τρίποντο;
«Η δύναμη του συλλόγου
είναι η αγάπη και ο αλληλοσεβασμός των παικτριών. Πάνω από τρία έτη δουλεύουμε
μαζί κάθε ημέρα στο γήπεδο σκληρά με πειθαρχία, όρεξη, αγάπη και με σωστές
κατευθύνσεις από τους προπονητές μας».
Οι πρώτες μπόμπερ στους ομίλους του Βορρά στην Α2
είστε εσύ και η Παναγιώτα η Τσαμπούρη με την οποία υπήρξατε και συμπαίκτριες
στο Θερμαϊκό Θέρμης. Περίμενες ότι δύο παίκτριες άνω των 40 ετών θα είστε
πρώτες σε στατιστικές κατηγορίες και μέχρι πότε θα παίζει μπάσκετ η Τελίδου;
«Φυσικά και το περίμενα, ενώ
δεν είναι τυχαίο ότι παίκτριες της φουρνιάς μας πρωταγωνιστούν στην Α1 και Α2
Εθνική. Το πόσο ακόμη θα παίζω, πραγματικά δεν το γνωρίζω. Λέω στον εαυτό μου,
ότι όσο είμαι υγιής και κρατιέται σε καλή αγωνιστική κατάσταση θα παίζω».
Γνωρίζουμε ότι υπηρετείς και στο Λιμενικό Σώμα. Πώς
συνδυάζεις εργασία και μπάσκετ;
«Η δουλειά με βοήθησε ν'
αγωνίζομαι και να προπονούμαι σε υψηλό επίπεδο τόσα χρόνια. Το Λιμενικό Σώμα
δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για τους αθλητές και τους παρέχει αρκετές
διευκολύνσεις για τις προπονήσεις και τους αγώνες. Χρωστώ τα πάντα στο Λιμενικό
Σώμα».
Ποιοι ήταν οι καλύτεροι παράγοντες που συνεργάστηκες;
«Ήμουν πολύ τυχερή.
Αγωνίστηκα σε 10 ομάδες και όλοι οι άνθρωποι ήταν αληθινοί με αγάπη για την
ομάδα και τις αθλήτριες. Δεν ξεχνώ κανέναν, όλοι με φρόντισαν και με βοήθησαν
και μ' έκαναν καλύτερο άνθρωπο. Με πολλούς έχω κρατήσει οικογενειακές σχέσεις».
Σκιαγράφηση σε 5-10 σειρές της Δήμητρας Τελίδου.
«Θα προτιμούσα η ερώτηση
να γίνονταν σε συμπαίκτριες, προπονητές και παράγοντες που συνεργάστηκα. Θα
ήμουν ευγνώμων και περήφανη για την πορεία τόσων ετών στα γήπεδα αν οι απόψεις
μας συμπίπτουν».
Δέχεσαι τηλέφωνο από την Άννυ Κωνσταντινίδου το πρωί
αύριο και σου λέει: Συγχαρητήρια Δήμητρα Τελίδου για την πρωτιά, σου εξασφαλίζω
5 ημέρες άδεια από την δουλειά και τα εισιτήρια, έλα αύριο Αθήνα να με
προτείνεις τρόπους ανάπτυξης του γυναικείου μπάσκετ. Τί θα την έλεγες;
«Καταρχήν η Άννυ
Κωνσταντινίδου είναι ο θρύλος- μύθος του γυναικείου μπάσκετ. Φυσικά θ'
ανταποκρινόμουν θετικά, παρότι δεν έχω σκεφτεί παραγοντικά καθώς από το 1992
ασχολούμαι με το μπάσκετ (συμπληρώνει το BASKETMANIAK ότι τότε έπαιξε στο δεύτερο
συνεχόμενο final 4 της Ευρωλίγκα Γυναικών η Άννυ Κωνσταντινίδου με τα χρώματα
του Σπόρτιγκ). Δυστυχώς λόγω covid 19 ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις.
Οι τέσσερις όμιλοι της Α2 Γυναικών συνιστούν
υποβάθμιση και αποδυνάμωση του γυναικείου μπάσκετ. Ο τρίτος όμιλος που
συμμετέχουμε με την αποχώρηση δύο ομάδων λίγες ημέρες πριν την έναρξη των
Πρωταθλημάτων μείωσε από τέσσερα σε δύο τα παιχνίδια της κάθε εβδομάδας καθώς
έμειναν μόνο οκτώ ομάδες.
Και στους τέσσερις ομίλους
γίνονται 18-19 παιχνίδια την Κυριακή από τα οποία τα 3-4 είναι ντέρμπυ και τα
υπόλοιπα 15 λήγουν με μεγάλες διαφορές. Αυτό ζούμε φέτος.
Ας ελπίσουμε ότι θ'
αγκαλιαστεί περισσότερο το γυναικείο μπάσκετ και να βρεθούν λύσεις για
καλύτερες μέρες.
Θα ήθελα επ' ευκαιρίας να
ευχηθώ σ' όλους σας καλή χρονιά με υγεία, ευημερία και προκοπή...».
Ο Νεκτάριος Ιωαννίδης
ευχαριστεί την Τασούλα Τσιρογιάννη που έστω κι ελάχιστα συνέβαλε στη συνέντευξη
και την Δήμητρα Τελίδου για το πέρασμά της από την ομάδα του χωριού του.
0 Σχόλια