«Το 1998 περνούσα για
πρώτη φορά την πόρτα του κλειστού γυμναστηρίου του Περιστεριού. Το μπάσκετ
έγινε η ζωή μου και το γήπεδο του μπάσκετ έμελλε να αποτελέσει το δεύτερο σπίτι
μου (και πρώτο ενίοτε). 21 χρόνια μετά, η διαδρομή μεγάλη γεμάτη με πολλές
στιγμές, όμορφες, εύκολες, δύσκολες, απαιτητικές, στιγμές που με σημάδεψαν,
στιγμές όμως όλες τους μοναδικές, τις οποίες θα κρατήσω για πάντα στην καρδιά
μου.
Το 2019 έφτασε και η
στιγμή αυτός ο κύκλος να κλείσει με την απόφαση η μπασκετική μου πορεία να
ολοκληρωθεί ως παίκτρια. Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους με τους
οποίους συνεργάστηκα σε όλες τις ομάδες που αγωνίστηκα, από τις συμπαίκτριες
μου, τα προπονητικά τιμ και τα μέλη της κάθε διοίκησης. Δεν θα σταματήσω βέβαια
να υπηρετώ το άθλημα που τόσο αγαπώ, από άλλο πόστο αυτή τη φορά.
Υ.Γ. Κάθε κύκλος κλείνει
για να ανοίξει ένας καινούργιος, πιο δημιουργικός. Η ιστορία θα συνεχίσει να
γράφεται με νέους στόχους και ακόμα πιο ωραίες διαδρομές…»
0 Σχόλια