Για όσους γνώρισαν τον Στέλιο, δούλεψαν και συνεργάστηκαν μαζί του
στην εφημερίδα Αθλητική Μακεδονίας – Θράκης στα «μαγικά» χρόνια της δεκαετίας
του 1990 και του 2000, έχουν να θυμούνται έναν συνάδελφο δίκαιο, υπομονετικό,
εργατικό και πρόθυμο στο να μεταφέρει γνώση και εμπειρία στα νέα παιδιά. Ο
Στέλιος χαρακτηρίζονταν από μία αρετή: δεν είχε κακία μέσα του για κανέναν και
για τίποτα, πράγμα σπάνιο για τον χώρο των ΜΜΕ.
Κακός ήταν μόνον για τον
εαυτό του, αυτοκαταστροφικός, καθώς ήταν δύσκολο να αποδεχθεί και να
διαχειριστεί γεγονότα και καταστάσεις που τον πλήγωσαν. Ο Στέλιος δεν μπορούσε
να κρύψει τα συναισθήματά του. Γελούσε ανοιχτά, κοκκίνιζε έντονα όταν τον
εκνεύριζε κάτι, ήταν ευαίσθητος, συγκινούνταν εύκολα. Δεν του άρεσαν τα
μισόλογα και τα υπονοούμενα. Ήταν ευθύς και ειλικρινής με όσους συνεργάζονταν.
Όλα αυτά ίσως να ενοχλούσαν κάποιους, αλλά για όσους βρέθηκαν δίπλα του
καθημερινά για περισσότερες ώρες απ’ όσες βρισκόμασταν στα σπίτια μας, αυτά
αποτέλεσαν τη βάση μιας πολύτιμης συνεργασίας και φιλίας η οποία δεν «έσβησε»
ακόμα και όταν χώρισαν οι επαγγελματικοί μας δρόμοι. Καλό ταξίδι Στέλιο.
*Η εξόδιος ακολουθία θα
τελεστεί αύριο Δευτέρα στις 17:00 στη μέσα Εκκλησία των κοιμητηρίων Μαλακοπής.
0 Σχόλια