«Και το σακούλι φαίνεται να γεμίζει... Ένα μήνα πριν, την
τελευταία φορά δηλαδή που κάτι γράφτηκε στο aeet.gr, το σακούλι με τους βαθμούς
της ομάδας ήταν απελπιστικά άδειο καθώς ήμασταν στο 1-4 και στις τελευταίες
θέσεις του πίνακα... Μεταξύ μας, έκτοτε δεν μεσολάβησε και τίποτα
συγκλονιστικό, ούτε γίναμε υπερομάδα, απλά κάναμε το -σχεδόν- αυτονόητο, πήραμε
τα ματς που θεωρητικά έπρεπε να πάρουμε και ήρθαμε στα -επίσης θεωρητικά- ίσα
μας...
Στις 31/10 είχαμε, όπως προκύπτει από τη συνολική εικόνα
του ομίλου, την πιο εύκολη αγωνιστική υποχρέωση (μέχρι την επόμενη). Ο
Μπότσαρης δεν κατάφερε ούτε απέναντί μας να πάρει το 1ο του ροζ φύλλο
αγωνιστικά (και ακόμη δεν το κατάφερε, αν και έφτασε κοντά την επόμενη
βδομάδα). Δεν μπόρεσε μάλιστα, σε αντίθεση με τα "πριν" και τα
"μετά" του, να μας απειλήσει, καθώς η ΑΕΕΤ από νωρίς τον περιόρισε,
πήρε τη διαφορά και δεν ρίσκαρε στο παραμικρό να πέσει θύμα έκπληξης. Κορυφαίος
της βραδιάς επιθετικά ο Κατσαρής με 19 πόντους, ενώ σε διψήφιο νούμερο
σταμάτησαν και οι Σώκος (11), Πεγιάς (10) και Χοϊδάς (10).
Η επόμενη αγωνιστική (7/11) ήταν όντως ακόμη πιο εύκολη,
δεδομένου ότι το 2ποντο ήταν από τον Αετό σαμπά, από τον Αετό σαμπά, από τον
Αετό σαμπά. Η ιστορική ομάδα έχει ήδη αποβληθεί από το πρωτάθλημα, καθώς
ουδέποτε εμφανίστηκε στα παρκέ φέτος και άφησε κουτσουρεμένο τον όμιλο και με
ένα λιγότερο άγχος όσες ομάδες θα παλέψουν για τη σωτηρία.
Η ΑΕΕΤ έμεινε αήττητη ακόμη μια εβδομάδα (14/11), αφού το
Πολυτεχνείο ανέβαλε όλη την αγωνιστική! ΟΚ, 2ποντο δεν πήραμε αυτή την
Παρασκευή, σίγουρα πάντως δεν χάσαμε!
Στις 21/11 επιτέλους επιστρέφουμε, μετά από καιρό, σε
-σοβαρή- αγωνιστική δράση, πηγαίνοντας στη Μίκρα για να βρούμε τη Βεργίνα
(αστεϊσμοί με βασιλικούς τάφους, συλήσεις, Αμφιπόλεις, κλπ δεν είναι της
παρούσης). Κομβικό ματς, που θα καθόριζε εν πολλοίς αν θα βρεθούμε στη συνέχεια
στο πάνω ή το κάτω μισό του πίνακα. Πικρή η εμπειρία από πέρυσι με τη
συγκεκριμένη ομάδα (εντός και εκτός), ο Σώκος ωστόσο πέρυσι έπαιζε αλλού και
είχε αποφύγει τα ψυχολογικά τραύματα. 18 πόντοι, που για πολλούς οφείλονται στο
γεγονός ότι φόρεσε τη φανέλα του απόντος Πεγιά, άλλοι 17, αθόρυβοι, από τον
Χοϊδά και 11 από τον Κατσαρή, με την ψαλίδα να ανοίγει μέχρι και το τελευταίο
σφύριγμα για να κλείσει στο +16 (62-78), παρά την προσπάθεια των γηπεδούχων να
αντιδράσουν στην τελευταία περίοδο. Η, εξίσου αποτυχημένη, προσπάθεια
συγκεκριμένου γηπεδούχου να εκνευρίσει, μετά τη λήξη, Κατσαρή (απίθανο) και
Ξουρίδα (περισσότερο πιθανό) δεν θα μας κάνει να κρατήσουμε κακία. Δεν είμαστε
τέτοιοι άνθρωποι εμείς, υπάρχουν και δεύτεροι γύροι, κλπ, κλπ, κλπ....
Η (ούτε με παραγγελία) σταδιακή αύξηση του βαθμού
δυσκολίας των αντιπάλων μας την Παρασκευή που μας πέρασε (28/11) δοκίμασε, και
βρήκε ικανοποιητική, την συγκέντρωση και την αποτελεσματικότητά μας. Η
Ραιδεστός ήταν σαφώς πιο δυνατή από τους προηγούμενους, με οδηγό όμως την
αμέσως προηγούμενη (και μοναδική) μεταξύ μας αναμέτρηση (εκείνος ο
προημιτελικός Κυπέλλου, στη Θέρμη, στις αρχές του '13, για να μην ξεχνιόμαστε),
βρήκαμε το δρόμο για ένα ακόμη ροζ φύλλο, έστω και με αγχωτικό τρόπο αυτή τη
φορά. Σε ένα άσχημο παιχνίδι εκατέρωθεν, οι φιλοξενούμενοι κράτησαν ισχνό
προβάδισμα στην 1η περίοδο (14-15), το οποίο όμως έχασαν με το ξεκίνημα του 2ου
δεκαλέπτου. Με Κατσαρή βγαλμένο από τα καλύτερα όνειρα της Αργυρώς (και όχι
μόνο) το +4 (21-17) γρήγορα ξέφυγε και έφτασε στο +11 (35-24) στο τελείωμα του
ημιχρόνου και στο +14 στο ξεκίνημα της επανάληψης. Από το 38-24 η Ραιδεστός
έκανε αρχικά 7-0 (38-31), η ΑΕΕΤ βρήκε σκορ μόνο από τις 1/2 βολές του Καλαμάρα
(39-34), η διαφορά έπεσε στους 4 (39-35) για να μας ξεκολλήσουν Χοϊδάς και
Σωκράτης (43-38). Οι φιλοξενούμενοι έφεραν το ματς στο απόλυτο "0"
(43-43) για να πάρουμε και πάλι ανάσα από Κατσαρή και Τούπο (47-43). Και πάλι
ισοπαλία στο ξεκίνημα της ψυχοφθόρας τελευταίας περιόδου (47-47) για να
καθαρίσει την κατάσταση ο Κατσαρής με 9 από τους επόμενους 11 πόντους μας για
το +7 (58-51) στα 3 λεπτά πριν τη λήξη. Η Ραιδεστός αποδείχθηκε παραπάνω από
σκληρή, ξαναέφερε το ματς στα ίσα (58-58), δέχθηκε όμως την χαριστική βολή από
το τρίποντο του Χοϊδά (61-58), δεν βρήκε τρόπο να απαντήσει και η ΑΕΕΤ πήρε
τελικά όχι μόνο το ροζ και τους δύο βαθμούς αλλά και ότι καλύτερο μπορούσε από
άποψη διαφοράς, με τον Τούπο να σκοράρει (και) με την εκπνοή για το τελικό +6
(65-58)!
Με τούτα και με κείνα, είμαστε πλέον στην 5η θέση
(ισόβαθμοι με άλλους) και έναν βαθμό κάτω από την 3η. Τα γάλατα βέβαια σφίγγουν
ενόψει της παρασκευιάτικης εξόρμησης στην Καλαμαριά, όπου μας περιμένει ο
τοπικός Απόλλωνας και τα πρώην ΑΕΕΤόπουλα Αναγνωστάκης και Κάππος. Όπως λοιπόν
λέει και ο σοφός ελληνικός λαός, τώρα θα φανεί πόσα απίδια βάνει ο σάκος μας,
που μέχρι τώρα γέμιζε με φασούλια...
ΥΓ. Νικήσουμε, χάσουμε, την Κυριακή έχει ψήσιμο στην
(σχεδόν) έτοιμη φωλίτσα (ή γιάφκα, ή χαμοκέλα, ή μπακάλικο)...
ΥΓ2. ΑΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΤ!
ΥΓ3. Ξου περαστικά!!!»
0 Σχόλια