Ελενα Βλάνη: Κοιμάται μπασκετμπολίστρια, ξυπνάει δασκάλα!

H παίκτρια του Αθηναϊκού Έλενα Βλάνη μίλησε στο All Star Basket και στον συνάδελφο Γιάννη Σταυρουλάκη αναφέροντας τα εξής:









Η εικόνα των γονιών της στην έδρα κάποιου σχολείου έπεισε την Έλενα να στραφεί στα παιδαγωγικά, την ώρα που βρισιές κάνουν τραμπάλα στο κεφάλι της στα ελληνικά γήπεδα σχεδόν κάθε Κυριακή! Η ίδια πάντως τα καταφέρνει μια χαρά! Ένα κορίτσι που ζητάει το δικό της μερίδιο από τη ζωή συμφωνεί ότι θα ήθελε να έχει περισσότερη αυτοπεποίθηση και ξεκαθαρίζει πως αντιμετωπίζει όλα όσα της συμβαίνουν με μια χαλαρότητα κι ένα χαμόγελο! Ιδανικός συνδυασμός, έτσι;

Κατ' αρχάς Έλενα, πόσο εύκολο είναι να κοιμάσαι παίκτρια και να ξυπνάς δασκάλα, να ετοιμάζεις τις σημειώσεις σου και να έχεις να κάνεις με μικρά παιδιά;

Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολο αφού όλα γίνονται τόσο γρήγορα! Σκέψου ότι μετά το σχολείο πρέπει να ετοιμάσω τα πράγματά μου και να πάω κατευθείαν για προπόνηση. Κι όλα αυτά μέσα σε λίγες μόνο ώρες. Εντάξει, οι ρυθμοί στην αρχή ήταν δύσκολοι όμως με θέληση και υπομονή, όλα γίνονται!

Τι χρειάζεται για να κάνεις σωστά τη δουλειά σου στις αίθουσες και τα παρκέ;

Νομίζω ότι το καθένα έχει τη δική του δυσκολία. Τα παιδάκια θέλουν πολύ υπομονή. Στο μπάσκετ, πάλι, πρέπει να έχεις αυτοπειθαρχία και να είσαι συγκεντρωμένη. Ισχύει, φυσικά, το ότι το ένα συμπληρώνει το άλλο! Αν, πάλι, περάσεις μια άσχημα μέρα ή αν έχεις ένα κακό νέο, η επαφή με τα παιδιά σε κάνει και ξεχνιέσαι.

Η εκπαίδευση ή το μπάσκετ προέκυψε στην πορεία;

Από μικρή ήθελα να ασχοληθώ με τον αθλητισμό. Στόχος μου ήταν να περάσω στα ΤΕΦΑΑ όμως δεν θα είχα κάποια επαγγελματική αποκατάσταση κι έτσι ακολούθησα το επάγγελμα που ήξερα καλά. Οι γονείς μου είναι δάσκαλοι, είχα εικόνες και μου άρεσε πολύ η εκπαίδευση. Πλέον το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Το πρωί δασκάλα, το απόγευμα παίκτρια!

Έχεις ζήσει άβολες στιγμές στην τάξη;

Ένιωθα πολύ περίεργα τις πρώτες μέρες, όταν έμπαινα στην αίθουσα και τα παιδιά φώναζαν: κυρία Έλενα! Κυρία Έλενα! Ήταν μέχρι να συνηθίσω. Το πρωί ήμουν η κυρία Έλενα και το απόγευμα πήγαινα στο γήπεδο για προπόνηση. Κι εκεί, βέβαια, υπάρχουν φωνές και φασαρία. Δεν υπάρχει περίπτωση να γλιτώσω από αυτά (γέλια).

Άβολες στιγμές στο γήπεδο; Κάτι που να έχεις ακούσει και να σε έχει ενοχλήσει;

Άβολες στιγμές, όχι. Στιγμές άγχους, σίγουρα! Γενικά είμαι πολύ αγχώδης ως παίκτρια και ως άνθρωπος, έχω αρκετό άγχος πριν ξεκινήσει ο αγώνας όμως τα ξεχνάω όλα όταν ξεκινάει το παιχνίδι. Δεν έχω νιώσει άβολα, ίσως γιατί δεν έχω πει κακή κουβέντα για κάποιον στον χώρο του μπάσκετ. Ο χώρος μας είναι περίεργος, δεν μου αρέσουν τα κουτσομπολιά κι όλα αυτά! Θέλω και προσπαθώ να τα έχω καλά με όλους.

Τελικά, τι άνθρωπος είσαι;

Έχω υπομονή, είμαι αισιόδοξη και προσπαθώ να είμαι καλή με ό,τι καταπιάνομαι. Είμαι χαρούμενος άνθρωπος, δύσκολα θα νευριάσω, δύσκολα θα τσαντιστώ ή θα κρατήσω μούτρα σε κάποιον. Επίσης, δεν μπορώ με τίποτα την αδικία. Σε όλους τους τομείς της ζωής μου.

Που πιστεύεις ότι έχεις προδώσει τον εαυτό σου;

Θα ήθελα να είχα περισσότερη αυτοπεποίθηση στη ζωή μου. Έχω μετανιώσει πολλές φορές για περιπτώσεις που δεν έδειξα την αυτοπεποίθηση εκεί που έπρεπε. Εντάξει, νομίζω ότι έχω χρόνο να το... διορθώσω.

Η καλύτερη συμβουλή που σου έχουν δώσει;

Να είσαι ο εαυτός σου, να πιστεύεις σε σένα και να πατάς στα πόδια σου.

Τι θεωρείς ως μεγαλύτερη δυστυχία;

Να πάθει κακό κάποιος δικός μου άνθρωπος. Γενικώς, θεωρώ δυστυχία να περπατάς στον δρόμο και να βλέπεις ανθρώπους να κοιμούνται στα παγκάκια. Εκεί νιώθεις ότι υπάρχουν πολύ πιο σημαντικά προβλήματα από τα δικά σου. Ή ακόμα όταν μπεις μια μέρα στο νοσοκομείο. Εκεί λες: Τι αχάριστη που είμαι! Με τι λάθος πράγματα κάθομαι και αγχώνομαι! Η ζωή είναι ωραία και πρέπει να την ζεις.

Τι σε ενοχλεί περισσότερο στους άλλους;

Να μιλάνε για μένα χωρίς να με ξέρουν. Επίσης, με ενοχλεί όταν αυτός που έχω απέναντί μου τσαντίζεται αμέσως. Ίσως επειδή είμαι ένας άνθρωπος που δεν υπάρχει περίπτωση να νευριάσω. Ό,τι και να γίνει θα είμαι... χαλαρή! Σαλονικιά! Τρελαίνομαι, επίσης, όταν κάποιος είναι απόλυτος, δεν κάνει διάλογο και δεν έχει επιχειρήματα. Επίσης, όταν λέει ψέματα.

Εσύ σε ποιες περιπτώσεις λες ψέματα;

Ε, νομίζω ότι δύσκολα θα πω ψέματα. Λέω κάποια χαζά μικροψεμματάκια που δεν επηρεάζουν. Όπως, ας πούμε, όταν αργώ. Παρκάρω κι έρχομαι (γέλια)!

Ποιο ταλέντο θα ήθελες να είχες;

Μπασκετικά, θα ήθελα να είμαι πιο διεισδυτική, να προσθέσω πράγματα στο παιχνίδι μου και να βελτιωθώ σαν παίκτρια. Από κει και πέρα, θα ήθελα να παίζω ένα μουσικό όργανο! Το προσπάθησα πάντως, ξεκίνησα κιθάρα όμως το παράτησα. Δεν είχα χρόνο.

Τι φοβάσαι περισσότερο στη ζωή σου;

Το μόνο που φοβάμαι είναι οτιδήποτε θα με εμποδίσει να ζήσω όπως θέλω τη ζωή μου. Δεν έχω άλλες φοβίες.

Τι θεωρείς ως απόλυτη ευτυχία;

Να είμαι καλά εγώ και η οικογένειά μου. Επίσης, να μπορέσω αργότερα να κάνω κι εγώ μια οικογένειά. Κάποια στιγμή, όταν αφήσω το μπάσκετ, θέλω να αφοσιωθώ στην οικογένειά μου, να είμαι ευτυχισμένη και να ζω κάθε στιγμή της ζωής μου! Αυτό, ακριβώς, θεωρώ ως απόλυτη ευτυχία.

Η μεγαλύτερη πολυτέλεια που έχεις στη ζωή σου;

Πολυτέλεια είναι για μένα ότι μπορώ να αντιμετωπίζω όλα όσα μου συμβαίνουν με μια χαλαρότητα κι ένα χαμόγελο! Έχω τη δουλειά μου σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που ζούμε, μπορώ να ζω σχετικά άνετα και ασχολούμαι με το μπάσκετ που μου αρέσει.

Πάμε και στα του Αθηναϊκού. Με τι στόχους ξεκίνησε η σεζόν και πως άλλαξαν αυτοί στην πορεία;

Ο φετινός Αθηναϊκός ήταν μια εντελώς καινούργια ομάδα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, πάντα πρώτος στόχος είναι η παραμονή. Βέβαια η χρονιά ξεκίνησε πολύ άσχημα, με το πρόβλημα των δελτίων και τον πρόωρο αποκλεισμό στο Κύπελλο από τον Κρόνο. Περάσαμε πολλές δυσκολίες όμως έχουμε καλή ομάδα και πιστεύω σε αυτήν. Νομίζω ότι πετύχαμε και με το παραπάνω τους στόχους μας, αν λάβουμε υπόψη όλα όσα έγιναν φέτος.

Τι διαφορετικό έχει ο Αθηναϊκός σε σχέση με τις υπόλοιπες ομάδες που αγωνίστηκες στο παρελθόν;

Κατ' αρχάς οι άνθρωποι του Αθηναϊκού, ο Γιέσπερ Ουίκστρομ και αδελφοί Ντάνου, κινούνται σε απολύτως επαγγελματικά πλαίσια. Ο Αθηναϊκός είναι ένα υγιές σωματείο, παρότι στην αρχή ακούστηκαν διάφορα σχόλια. Νομίζω ότι το πιο σημαντικό είναι οι καλές σχέσεις που έχουμε μεταξύ μας στην ομάδα.

Η καλύτερη και η χειρότερη στιγμή από όλα όσα έχεις ζήσει στα γήπεδα;

Δύο ήταν οι καλύτερες στιγμές. Η κατάκτηση της τέταρτης θέσης στο Πανευρωπαϊκό με τις Νέες Γυναίκες το 2005, στο Μπρνο και, φυσικά, η κατάκτηση του πρωταθλήματος με τον Παναθηναϊκό. Δεν έχω να θυμάμαι άσχημες στιγμές, δεν έχω ζήσει κάτι που να με έχει πειράξει. Σαν άνθρωπος, προσπαθώ να θυμάμαι και να σκέφτομαι μόνο τα καλά.

Συνέντευξη στον ΓΙΑΝΝΗ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΚΑΜΙΛΗΣ


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια