Από το μπλογκ των φίλων του ΠΚ Νεάπολης αντιγράφουμε το
σχόλιο για τον χθεσινό αγώνα της ομάδας με τον Αριστοτέλη Επανομής:
«Χθες το βράδυ στο κλειστό της Νεάπολης οι φίλοι του
μπάσκετ και της Νεάπολης είχαν τη τύχη να παρακολουθήσουν ένα πολύ όμορφο
αγώνα, γεμάτο δύναμη, ωραίες φάσεις, με πάθος και για τις δυο ομάδες, μέσα στα
αθλητικά πλαίσια.
Ο αντίπαλος παρουσιάστηκε όπως πραγματικά θα άρμοζε στην
ιστορία του, παλεύοντας κάθε φάση, κυνηγώντας κάθε δευτερόλεπτο και
δημιουργώντας καταστάσεις για γρήγορο και θεαματικό μπάσκετ. Ο κόουτς του
Αριστοτέλη Επανομής, Απόστολος Δεμερτζης είχε ετοιμάσει την ομάδα του κατά τον
καλύτερο τρόπο και που φάνηκε μέσα στο γήπεδο, αλλά είχε την ατυχία του τραυματισμού
πολύ νωρίς του Αγλαμίση κάτι που του άλλαξε τα σχέδια. Πιστεύουμε ο
τραυματισμός του αθλητή να είναι επιπόλαιος και του ευχόμαστε γρήγορη επιστροφή
στα γήπεδα.
Από τη μεριά της Νεάπολης, για δεύτερη φορά φέτος είδαμε
την ομάδα να παίζει μπάσκετ από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό. Αυτό είναι που
ζητούμε και επιμένουμε όλη τη χρονιά. Να βλέπουμε μπάσκετ σε όλο το
σαρανταλεπτο. Η ομάδα του Γιάννη
Γκενογλου δεν είχε σε καμία στιγμή του χθεσινού αγώνα καμπή στο παιχνίδι της,
οι αθλητές έτρεξαν πολλά χιλιόμετρο και η χαρά της νίκης τελικά ήρθε για ακόμη
μια φορά σε αυτούς.
Ο αγώνας μέχρι δυο λεπτά πριν τη λήξη του ήταν ντέρμπυ,
σχεδόν πάντα μπροστά στο σκορ τα παιδιά της Νεάπολης αλλά με πολύ μικρή
διαφορά. Στο τέλος ένα μικρό ξέσπασμα μας έδωσε την ευκαιρία να πάρει η ομάδα ένα
+7 κάτι που κρατήθηκε ως το τέλος. Από τους κορυφαίους ο Θ. Δέλλας, χωρίς να
υστερούν οι υπόλοιποι.
Η διαιτησία των Μητσιου-Πραττου άφησε με παραπόνα τους
φίλους της ομάδας μας, αλλά η νίκη τους μαλάκωσε τη γκρίνια. Εδώ θα πρέπει να
γραφτεί πως οι διαιτητές είναι άνθρωποι και κάνουν και λάθη. Η στήριξη των
φίλων μας πρέπει να είναι σε αθλητικά πλαίσια και με γνώμονα το παραπάνω, ώστε
η βοήθεια που δίνουν στην ομάδα να έχει και αποτέλεσμα.
Το κεφάλαιο αυτό
που λέγετε κερκίδα είναι ένα μεγάλο θέμα. Αυτοί οι αθλητές έχουν καταφέρει να
φέρουν πολλά παιδιά στις κερκίδες για να τους βλέπουν κάθε εβδομάδα να παίζουν
όπως και χθες Ας μη χάσουμε αυτή την επαφή που καταφέραμε να δημιουργήσουμε.
Αυτό όμως θα πρέπει να το δουν και οι φορείς του μπάσκετ. Αλήθεια πόσες είναι
πλέον οι ομάδες που φέρνουν κόσμο στο γήπεδο στη Θεσσαλονίκη;»
0 Σχόλια