Μύθου: «Σε πιάνει δέος αν κοιτάξεις στην οροφή του γηπέδου του Μακεδονικού»

Η φράση από τα αλώνια στα σαλόνια και το αντίστροφο χρησιμοποιείται κατά κόρον στον αθλητισμό και δη στα ομαδικά αθλήματα, καθώς περιγράφει εύγλωττα την ακμή και την παρακμή μιας ομάδας, ενός συλλόγου γενικότερα.
Ο Μακεδονικός έζησε το ιδανικό δρομολόγιο τη δεκαετία του 2000 όταν βρέθηκε από τα αλώνια του τοπικού (ΕΚΑΣΘ) τη δεκαετία του 1980, στα σαλόνια όχι μόνο της Α1 (με την 9η θέση ως καλύτερη όλων των εποχών) αλλά και ολόκληρης της Ούλεμπ καθώς το συγκρότημα του Αργύρη Πεδουλάκη είχε παίξει στον τελικό του Ούλεμπ Κάπ (19.4.2005) χάνοντας το τρόπαιο από τη Λιέτουβος Ρίτας (78-74).

Ηταν το απόγειο της δόξας για την ομάδα που είχε ονειρευτεί και επενδύσει σε αυτήν πολλά χρήματα ο αείμνηστος Κώστας Μεσάικος με τον Μακεδονικό να γίνεται η πρώτη ομάδα της περιφέρειας που έπαιξε σε τελικό ευρωπαϊκού κυπέλλου ! 

Το αντίθετο δρομολόγιο ακολούθησε η ομάδα από τα τέλη της δεκαετίας του 2000, φτάνοντας μέχρι πριν από λίγα χρόνια και πάλι στα τοπικά. Ομως ο Μακεδονικός έδειξε πως αρχίζει να ξυπνάει και αφού ανήλθε πριν μια τετραετία και πάλι σε εθνική κατηγορία (Γ’ εθνική) εφέτος βλέπει άνοδο και όπως λέει στο Basketa.gr ο προπονητής της ομάδας Δημήτρης Μύθου:

«Δεν το κρύβουμε, πως πλέον πάμε για άνοδο. Τι να λέμε ότι πάμε για μια καλή πορεία όταν έχουμε φτάσει δέκα αγωνιστικές πριν το τέλος και είμαστε δύο νίκες πάνω από τον τρίτο τον οποίο φιλοξενούμε και στην έδρα μας ;  Οχι εδώ που φτάσαμε πάμε να κερδίσουμε την κατηγορία. Μπορεί να ακούγεται λίγο για μια ομάδα με την ιστορία του Μακεδονικού, αλλά δεν παύει να είναι ένα ακόμα σταθερό βήμα αυτής την ομάδας», λέει ο έμπειρος προπονητής που ως παίκτης είχε κάνει μεγάλη καριέρα στους Ικάρους Σερρών.  Την τελευταία αγωνιστική η ομάδα του πέρασε από τον Εύοσμο επικρατώντας 73-71 του τοπικού Αίαντα και εκμεταλλεύτηκε την ήττα άλλων ομάδων. Οπως λέει ο κόουτς: 

«Η κορυφή όχι μόνο δεν μας ζαλίζει, αλλά μας κάνει και πιο χαρούμενους και νίκες όπως αυτή στον Εύοσμο δίνει στα παιδιά μεγάλη αυτοπεποίθηση για τη συνέχεια. Για την ακρίβεια δεν είμαστε στην κορυφή, εκεί βρίσκεται η Ελευθερούπολης και εμείς είμαστε στη δεύτερη θέση που και αυτή όμως δίνει άνοδο. Θεωρητικά μόνο ο Πολύγυρος μπορεί να μας κυνηγήσει με αξιώσεις αφού έχουμε δύο νίκες διαφορά ενώ με τις άλλες ομάδες που ακολουθούν έχουμε τέσσερις νίκες περισσότερες. Αν αξιοποιήσουμε την έδρα μας, στην οποία μεταξύ άλλων θα φιλοξενήσουμε και τον Πολύγυρο τότε δεν βλέπω τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να χάσουμε την άνοδο» τονίζει ο τεχνικός του Μακεδονικού  που ξέρει πόσο σημαντικό είναι να έχεις στην ομάδα σου 1-2 παίκτες πιο έμπειρους που μπορούν να διαχειριστούν τα συναισθήματα μετά από μεγάλες νίκες και να μην τους ζαλίζει η κορυφή.

«Πρώτα απ’ όλα έχουμε τον Γκάλη της Β’ και Γ’ εθνικής, καθώς ο Δημήτρης Ντισλής εκτός του ότι είναι με διαφορά ο κορυφαίος σκόρερ όλων των εποχών της Γ’ εθνικής και ένας εκ των κορυφαίων στη Β’, είναι εξαιρετικά έμπειρος και μαζί με τον Σίμο Κουντουρατζόγλου βοηθούν πάρα πολύ και  τους υπόλοιπους. Μην ξεχνάμε ότι έχουμε αρκετούς νέους παίκτες και τέσσερις που προέρχονται από τις ακαδημίες του συλλόγου με τον Γιάννη Χαλάτση μάλιστα να παίρνει αρκετό χρόνο συμμετοχής, με τον Κλέων Λυχρίδη λιγότερο, όπως και ο Γιάννης Κομμάτας που βέβαια είχε να αντιμετωπίσει και ένα σοβαρότατο τραυματισμό με ρήξη χιαστών».

Οι εποχές του ρομαντισμού έχουν επιστρέψει αναγκαστικά με την κρίση σε όλες τις ομάδες και ο Δημήτρης Μύθου παραδέχεται ότι: «Είναι δύσκολο σε μια ομάδα Γ’ εθνικής να έχεις όλους τους παίκτες κανονικά με πληρωμή και έτσι και σε εμάς 6-7 παίκτες παίρνουν κάποιο μισθό και οι υπόλοιποι ένα χαρτζιλίκι.  Ομως μιλάμε για ένα νοικοκυρεμένο σωματείο υπό την προεδρία του Παύλου Ανδρώνη με φερεγγυότητα και σταθερές κινήσεις. Το πολύ καλό είναι ότι ο Μακεδονικός αποτελεί ένα πολυσωματείο που έχει ως βαρύ πυροβολικό το ποδόσφαιρο  με τρομερή δουλειά στις ακαδημίες του όπου φιλοξενούν πάνω από 200 παιδιά. Μάλιστα η ομάδα επανήλθε στη Γ’ εθνική και έχει μεγάλο “ρεύμα” στον κόσμο. Εμάς το όνειρό μας είναι να κάνουμε τον κόσμο ακόμα περισσότερο στη Θεσσαλονίκη να ασχοληθεί και με το μπάσκετ του Μακεδονικού.

Ξέρετε όταν μπει κάποιος στο γήπεδό μας ξεκινάει βλέποντας φωτογραφίες από παλαιά παιχνίδια του συλλόγου και μεγάλους παίκτες Ελληνες και ξένους. Οταν μάλιστα κοιτάξει προς την οροφή τότε τον πιάνει δέος. Λάβαρα, από συμμετοχή σε τελικό Ούλεμπ Κάπ, σε φάιναλ φορ κυπέλλου, τίτλους πρωταθλητή Α2.  Ιδιαίτερα οι πιο νέοι παίκτες που δεν ξέρουν την ιστορία της ομάδας μένουν με ανοιχτό το στόμα. Σου λέει που ήρθαμε να παίξουμε και αυτό είναι ένα έξτρα πλεονέκτημα για μας» συνεχίζει ο έμπειρος τεχνικός του Μακεδονικού που έχοντας φάει με το κουτάλι αυτές τις κατηγορίες μέχρι και την Α2.

«Είναι σημαντικό το να μπορείς να έχεις νοικοκυρεμένη διαχείριση. Για να σας δώσω ένα παράδειγμα, η ομάδα του Λαγκαδά όταν έπαιζε στην Α2 είχε ένα ετήσιο κόστος περίπου στα 25.000 ευρώ μόνο για μετακινήσεις, ενώ αυτό το κόστος πέφτει στις 5000 στη Β’ εθνική. Ευτυχώς εμείς έχουμε 2 Κομοτηνές μια Καβάλα και πολύ Θεσσαλονίκη. Ελπίζω του χρόνου να συζητάμε για τις μετακινήσεις μας στη Β΄εθνική», καταλήγει ο κόουτς του Μακεδονικού.