«Αυτή η χρόνια για εμένα ήταν αρκετά δύσκολη, αλλά
ταυτοχρόνως αρκετά παραγωγική σε ακαδημαϊκό και μπασκετικό επίπεδο. Η περιοχή
που βρίσκομαι είναι λίγο έξω από το Βανκούβερ. Κάναμε μια αρκετά καλή σεζόν με
την ομάδα φέτος αν και δεν φτάσαμε εκεί που μπορούσαμε. Περάσαμε στα playoffs,
αλλά δεν φτάσαμε ως τον τελικό, κάτι που θα μας έδινε το εισιτήριο για τα
Νationals.» (Όπου Nationals για τον Καναδά, είναι το αντίστοιχο ας πούμε March
Madness για τις ΗΠΑ, όπως μας εξήγησε)
Για τη Βασιλική ο Καναδάς σημαίνει μπάσκετ, αλλά και
σπουδές. Και ξέρει πως πρέπει να τα συνδυάσει και τα δύο. Σπουδάζει Public
Administration and Government Development (έτσι μας το είπε, έτσι σας το λέμε),
έχει δύο ακόμη χρόνια διάβασμα για το πτυχίο, αλλά υπάρχει και κάτι που τα
κάνει όλα πιο εύκολα όπως επισημαίνει με χαμόγελο: «Σίγουρα είναι πολύ δύσκολο
για εμένα να είμαι μακριά από την οικογένεια μου, αλλά είμαι και τυχερή, καθώς
ο αδερφός μου είναι εδώ μαζί μου και με βοηθάει σε ότι χρειαστώ. Ενώ στην ομάδα
βρίσκεται μία ακόμη Ελληνίδα, η Ελένη Στεριοπούλου. Οπότε θεωρώ τον εαυτό μου
τυχερό που έχω και αυτούς μαζί μου, δίπλα μου».
Η οικογένεια
Η Λούκα θεωρεί τον εαυτό της τυχερό. Ο λόγος; Η
οικογένειά της. Άλλωστε το μπασκετικό DNA το οφείλει σε πολλά και στη μαμά
Στέλλα (Κομματά). «Είμαι τυχερή γιατί η οικογένεια μου με υποστηρίζει πολύ και
με στηρίζει σε όλα. Όπως είπα και πριν, εγώ και ο αδελφός μου σπουδάζουμε στο
ίδιο πανεπιστήμιο και ο Βαγγέλης ήταν και ένας από τους βασικούς λόγους που
επέλεξα αυτό το πανεπιστήμιο για να είμαστε μαζί. Η οικογένεια μου είναι το
σημαντικότερο για εμένα και ότι κάνω το κάνω γι’ αυτούς».
Και υπάρχει και μια... ευρύτερη οικογένεια για τη
Βασιλική Λούκα εκεί στο Βανκούβερ: «Υπάρχει η ελληνική κοινότητα! Με έχουν
βοηθήσει πολύ κι εμένα και τον αδερφό μου. Από την αρχή, από την πρώτη μέρα.
Προσπαθούν να έρχονται σε όσους περισσότερους αγώνες μπορούν και αυτό με
βοηθάει πολύ, γιατί είναι αλλιώς να παίζεις και να ξέρεις ότι είναι κάποιος
στην κερκίδα από την χώρα σου που σε υποστηρίζει ακόμη και όταν κανείς λάθος
(χαχαχα). Τους ευχαριστώ πολύ για όλα!!!»
Αν νομίζετε πάντως πως έχει και πολύ χρόνο να βγει, να
τους δει, να κάνουν τις βόλτες τους, κάνετε λάθος. Το πρόγραμμα στα κολέγια
είναι όπως ακριβώς έχετε ακούσει ή μπορεί να έχετε φανταστεί για κάποιον που
θέλει να μπάσκετ, αλλά και να μην αφήσει τα μαθήματα στην άκρη: «Το πρόγραμμα
μας είναι όσο φορτωμένο μπορεί να έχετε ακούσει. Η μέρα μας ξεκινάει στις
6.30π.μ., όπου έχουμε βάρη ή τρέξιμο με την ομάδα. Τα μαθήματα αρχίζουν στις
8.30π.μ. και διαρκούν ως τη 1μ.μ. ή τις 2μ.μ. Μετά έχουμε προπόνηση και βίντεο.
Το απόγευμα έχουμε διάβασμα είτε μόνες μας, είτε με την ομάδα. Παρόλα αυτά ο
κόουτς περιμένει από όλες τις παίκτριες, να βρουν κάποια ώρα μέσα στην μέρα για
να σουτάρουν! Και φυσικά βρίσκουμε!»
Ελληνική κοινότητα
στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού
Η Λούκα είναι μόνο μία από τις Ελληνίδες
μπασκετμπολίστριες που βρίσκεται εκτός συνόρων. Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού
βρίσκονται και συμπαίκτριές της από τις «μικρές» εθνικές όπως η Μαριέλλα
Φασούλα, η Πηνελόπη Παυλοπούλου, η Ελεάννα Χριστινάκη. Και όλες με
πρωταγωνιστικό ρόλο. Καλό ή κακό; Θα μας πει η Βασιλική: «Όλα και πιο πολλά
κορίτσια φεύγουν από την Ελλάδα και πηγαίνουν να σπουδάσουν στο εξωτερικό και
σε πολλές περιπτώσεις είναι και πρωταγωνίστριες στα πανεπιστήμια τους. Εγώ
προσωπικά είμαι πολύ κοντά με την Πηνελόπη και έχουμε καθημερινή επαφή μέσω και
των social media. Επικοινωνούμε και με τη Μαριέλλα. Όσες κοπέλες είμαστε στο
εξωτερικό προσπαθούμε να στηρίζουμε η μία την άλλη όπως μπορούμε και χαιρόμαστε
για τις επιτυχίες τις καθεμιάς από εμάς. Νομίζω ότι το γυναικείο μπάσκετ πάει
αρκετά καλά στο εξωτερικό. Η Άννα Νίκη (Σταμολάμπρου) κάνει ένα πολύ καλό
πρωτάθλημα για άλλη μια χρονιά, όπως και η Πηνελόπη και η Μαριέλλα. Η Ελεάννα
απο την άλλη άλλαξε πανεπιστήμιο και πήγε σε ένα από τα καλύτερα στην Αμερική
και θεωρώ ότι θα πάει πολύ καλά του χρόνου. Είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι
οι κοπέλες που είναι στο εξωτερικό πάνε αρκετά καλά. Αυτό από μόνο του μόνο
καλό μπορεί να κάνει και στο ελληνικό μπάσκετ και στην Εθνική Ομάδα Γυναικών!»
Πολλές διακρίσεις,
αλλά...
Για τον εαυτό της δεν λέει και πολλά, αλλά οι διακρίσεις
της και φέτος έφταναν η μία μετά την άλλη. Σημαντικές μεν, «...σε βοηθάνε να συνεχίζεις να δουλεύεις και
να δίνεις τον καλύτερο σου εαυτό, αλλά χωρίς σκληρή δουλειά τίποτα δεν έρχεται
μόνο του. Εγώ προσπαθώ καθημερινά να δουλεύω και να γίνομαι καλύτερη, ώστε να
βοηθάω την ομάδα μου και αυτός είναι ο στόχος μου γι’ αυτό το καλοκαίρι.»
Όπου καλοκαίρι για την ίδια μέχρι τώρα είχε μόνο ένα
χρώμα: Μπλε... Και μην πάει ο νους σας στα σποτ του ΕΟΤ. Μπλε όπως αυτό της
Εθνικής Ομάδας: «Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια, τα καλοκαίρια μου τα
έχω περάσει με την Εθνική Ομάδα. Νιώθω τυχερή και ευγνώμων που είχα την
ευκαιρία όλα αυτά τα χρόνια να εκπροσωπώ τη χώρα μου. Πέρσι ήταν η τελευταία
μου χρόνια με τις «μικρές» εθνικές και εύχομαι ότι θα έχω την ευκαιρία κάποια
στιγμή στο μέλλον να είμαι ξανά μέλος της Εθνικής Ομάδα, της Εθνικής Γυναικών.
Είναι το όνειρο κάθε παίκτριας από την πρώτη στιγμή που ξεκινάει το μπάσκετ και
φυσικά είναι και το δικό μου ξεχωριστό όνειρο».
0 Σχόλια