«Πολλές είναι οι παίκτριες που αφήνουν την Ελλάδα, για να
προτιμήσουν τις ΗΠΑ. Αν κάνει κάποιος μια αναδρομή μπορεί εύκολα να καταλάβει
αυτό που λέμε. Και είναι λογικό για πολλά παιδιά, το μπάσκετ να είναι μια
διέξοδος σε δύσκολους καιρούς. Η Ραφαέλα Αγγελίδου είναι μια από αυτές τις
παίκτριες και δεν έχει σκοπό να γυρίσει στην Ελλάδα εύκολα.
Πεισματάρα, αποφασισμένη, θα κάνει ότι καλύτερο μπορεί για το μπάσκετ, αλλά παράλληλα θα
ακολουθήσει και αυτό που θέλει να σπουδάσει. Βρέθηκε στην Ελλάδα, για να
περάσει τις καλοκαιρινές τις διακοπές, αλλά πριν καλά καλά καταλάβει βρέθηκε
πάλι στη βάση. «Η παρουσία μου στην Ελλάδα ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία να δω
την οικογένειά μου, αλλά και τους φίλους μου. Είναι πάντα ωραία στην Ελλάδα,
αλλά θα ήθελα να κυνηγήσω το όνειρό μου στο εξωτερικό» μας λέει αρχικά.
Το πρώτο της πτυχίο στην εγκληματολογία απέκτησε ήδη η
Ραφαέλα Αγγελίδου στην Αμερική και συνεχίζει για το δεύτερο συγχρόνως πάντα με
την εξαιρετική μπασκετική της πορεία. Αποφοίτησε από Mineral Area College και
συνεχίζει!
Γέννημα-θρέμμα του
ΠΑΟΚ, έχει αγωνιστεί μέχρι και το γυναικείο, πήγε σχεδόν σε όλα τα τμήματα και
είχε διακρίσεις με την ομάδα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να πέσει στα μάτια των
σκάουτερ και να έρθει η πρόταση με υποτροφία για την άλλη μεριά του Ατλαντικού.
«Δεν ήξερα πως θα ανταποκριθώ αρχικά. Το μπάσκετ είναι πάντα μια αφορμή, για να
κυνηγήσει κανείς τα όνειρά του. Και γω αυτό έκανα. Είχα βέβαια και την αμέριστη συμπαράσταση της οικογένειάς μου,
είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο. Μέσα στον ΠΑΟΚ και το μπάσκετ μεγάλωσα,
λογικό είναι να δεθώ με αυτό το σωματείο και να έχω περάσει το μεγαλύτερο μέρος
της ζωής μου. Όταν αλλάζεις τη ζωή σου σε τόσο μικρή ηλικία, δεν είναι εύκολο
να προσαρμοστείς, αλλά τίποτα δεν είναι εύκολο στη ζωή. Το θετικό είναι ότι
υπάρχουν και κάποιοι συγγενείς που μπορώ να επισκεφτώ, οπότε έχω ένα σημαντικό
στήριγμα και αυτό με βοηθάει πολύ» δηλώνει στην Metrosport.
Όμως, το μπάσκετ δεν είναι η μοναδική της έγνοια, αφού
θέλει να εντρυφήσει επαγγελματικά στην εγκληματολογία. Θα συνεχίσει τις σπουδές
της, θέλοντας να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα. «Για μένα είναι όνειρο
ζωής το να ακολουθήσω αυτόν τομέα. Θα κάνω ότι περισσότερο μπορώ και να πω την
αλήθεια θα προσπαθήσω να μείνω στις ΗΠΑ. Είναι κάτι που μου αρέσει, αρχίζω να
νιώθω πιο νιώθω μεγαλύτερη οικειότητα όσο περνάει ο καιρός και φυσικά βρίσκω τα
πατήματά μου. Είμαι βέβαια μικρή ακόμα και μπορώ να προαποφασίσω για κάτι. Εχω
όλο τον χρόνο μπροστά μου να παίξω μπάσκετ, να σπουδάσω το αντικείμενο που μου
αρέσει και να κάνω ότι καλύτερο μπορώ, πάντα συμβουλευόμενη τους δικούς
ανθρώπους. Όμως, νιώθω καλά στις ΗΠΑ και πολύ δύσκολα δε θα ζήσω το όνειρο μου»
μας λέει αποφασισμένη. «Η ζωή μου στις ΗΠΑ με άλλαξε σαν άνθρωπο και σκέφτομαι
διαφορετικά. Εχω ακόμα δρόμο μπροστά μου και θέλω να είμαι συνεπής σε αυτό που
έχω να κάνω κάθε χρονιά».
Διαφορετική ζωή
και καθημερινότητα
Η αλλαγή ζωής σε μια τόσο μικρή ηλικία μακριά από την
καθημερινότητα ενός νέου ανθρώπου δεν είναι εύκολη απόφαση. «Σε αυτά τα θέματα
δεν υπάρχει πισωγύρισμα. Μίλησα και με άλλα παιδιά και μου είπαν να το
επιχειρήσω, αξίζει τον κόπο. Θα το συνεχίσω μέχρι να κάνω ότι καλύτερο μπορώ
και η αλήθεια ότι δε θέλω να γυρίσω στην Ελλάδα». Το γεγονός ότι όλο και
περισσότερα παιδιά προτιμούν μια καλύτερη λύση μακριά από την Ελλάδα καταδεικνύει
και το πρόβλημα της κρίσης. Αν θα αλλάξει σύντομα κατάσταση, θα φανεί. Τα
σημάδια πάντως δε δείχνουν ευοίωνο μέλλον.
«Πρέπει να βάζεις
στόχους»
Σε μια παλαιότερη τοποθέτησή της σε ότι αφορά την εικόνα
που της άφησε η πρώτη της χρονιά στις ΗΠΑ είχε αναφέρει χαρακτηριστικά… «Όλη η
ζωή εδώ είναι πάντως πολύ διαφορετική από αυτήν της Ελλάδας, ειδικά στον τομέα
του μπάσκετ. Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος, αφού υπάρχουν πολλά κορίτσια που
ασχολούνται εντατικά με το άθλημα. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ακόμη το
γεγονός πως η νοοτροπία των Αμερικανών ήταν τελείως διαφορετική από αυτή των
Ευρωπαίων. Αν έκανα τον απολογισμό της φετινής χρονιάς, θα έλεγα πως κρατάω τη
θέληση, την υπομονή και την επιμονή. Πρέπει να βάζεις πάντα στόχους για να
μπορείς να επιβιώσεις σε τόσο διαφορετικό περιβάλλον και να γίνεις καλύτερος.
Σε όλους τους τομείς». Πάντα, τα λόγια των νέων ανθρώπων αποτελούν οδηγό για
μια καλύτερη συνέχεια. «Δεν θα μπορούσα να φανταστώ πλέον τη ζωή μου, δίχως να
έχω ζήσει αυτές τις ξεχωριστές και μοναδικές στιγμές. Χωρίς να έχω αυτή την
ευκαιρία, που πολλοί μπορεί να μην ζήσουν ποτέ! Κέρδισα πάρα πολλά πράγματα,
από εμπειρίες μέχρι φιλίες και καλύτερο τρόπο σκέψης».
Μια άκρως
μπασκετική οικογένεια
Η Ραφαέλλα είναι κόρη του Βασίλη Αγγελίδη, ενός ανθρώπου
που ζει και αναπνέει για τον ΠΑΟΚ. Μόνιμα τρέχει για το γυναικείο τμήμα και
είναι από τους δραστήριος παράγοντες. «Να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα,
εμείς πάντα θα την προσέχουμε και θα είμαστε δίπλα της» τονίζει αρκετά
συγκινημένος. Αδερφός βέβαια και ο Αγγελος Αγγελίδης, ο οποίος είναι στο τιμ
των τμημάτων υποδομής του ΠΑΟΚ. «Είμαστε δεμένη οικογένεια και φυσικά θέλουμε
για τη Ραφαέλλα το καλύτερο». Για τα Ελληνόπουλα που αγωνίζονται στην αντίπερα
όχθη του Ατλαντικού και το κολεγιακό πρωτάθλημα των ΗΠΑ, όλοι γνωρίζουμε πως
μπορούν άρτια, βάσει του συστήματος που λειτουργεί εκεί κολεγιακά και
μπασκετικά, να συνδυάζουν την εξέλιξή τους μαθησιακά, με τη συνεχή βελτίωσή
τους εντός αγωνιστικού χώρου. Και φυσικά η κοινή τους αναφορά είναι ο ΠΑΟΚ. Αν
και η κολύμβηση ήταν η αρχική της ενασχόληση, η παρουσία της στον ΠΑΟΚ ξεκίνησε
από πολύ μικρή ηλικία και έφτασε μέχρι τα 18 της ,γνωρίζοντας πολλές επιτυχίες
και φτάνοντας μέχρι και το γυναικείο τμήμα έφτασε σε πολλές διακρίσεις. Στο χέρι της είναι να καταφέρει αυτά που
θέλει…Και αυτό θα επιχειρήσει και στο μέλλον (Saint Louis, Christian Brothers).
Το κεφάλαιο Εθνική
και οι επόμενοι στόχοι
Η νεαρή μπασκετμπολίστρια έχει περάσει σχεδόν από όλες
τις Εθνικές ομάδες και αυτό φυσικά τη βοήθησε να τη δουν και σκάουτερ, ώστε να
βρεθεί στην άλλη μεριά του Ατλαντικού. «Οι Εθνικές ομάδες για μένα ήταν ένα
μεγάλο σχολείο και βλέπω ότι έχουμε μια πολύ δυνατή Εθνική Γυναικών. Το μπάσκετ
στην Ελλάδα είναι από τα πιο σημαντικά αθλήματα και έχουμε δώσει πολλές επιτυχίες.
Για μένα το μπάσκετ είναι τρόπος ζωής και έτσι θα παραμείνει. Και αυτό που
σπουδάζω όμως είναι εξίσου σημαντικό και θα δώσω τον καλύτερο μου εαυτό».
Πολλές είναι οι παίκτριες άλλωστε από τη Θεσσαλονίκη που έχουν ακολουθήσει
ανάλογες πορείες και αγωνίζονται τώρα σε δυνατά Πρωταθλήματα. «Δεν ξέρω αν θα
παραμείνω τόσο ενεργή στο μπάσκετ, αλλά με ενδιαφέρει πάρα πολύ και ο τομέας
των σπουδών μου. Μακάρι, να μπορέσω να τα συνδυάσω και τα δυο». Το μπάσκετ
πάντα δημιουργεί ωραία συναισθήματα και δημιουργεί προοπτικές υψηλών στόχων.
Από εκεί και πέρα, είναι θέμα προσωπικής δουλειάς και επιμονής»
0 Σχόλια