H Δώρα Παντέλη δεν είναι σίγουρα το κορίτσι της διπλανής
πόρτας. Η πρώην μπασκετμπολίστρια του Παναθηναϊκού αλλάζει στέγη και από την
επόμενη χρονιά θα είναι μέλος της ιστορικής ομάδας του Αθηναϊκού. Μια παίκτρια
κλειδί στα χέρια κάθε προπονητή, η Δώρα Παντέλη, μετά την 2η θητεία της στον
Παναθηναϊκό κάνει στο Contra.gr τον απολογισμό της περασμένης χρονιάς.
Μας...κάθισε στα θρανία, μας έβαλε τα γυαλιά και μας
απέδειξε πως αν κάτι το θέλεις πραγματικά, υπάρχει τρόπος να το πετύχεις. Έχει
στα σκαριά το 3ο της πτυχίο, στην ψυχολογία. Και φάνηκε ότι τα έχει πολύ καλά
με τον εαυτό της παρόλες τις δυσκολίες και την αμφισβήτηση που έχει δεχθεί κατά
καιρούς. Ένα κορίτσι που νιώθει οτι χρωστάει στο μπάσκετ για ο,τι της έχει
προσφέρει, το υπηρετεί και θα το υπηρετεί όπως μας είπε και η ίδια «για όσο
μπορώ να προσφέρω στις συμπαίκτριές μου».
Μιλάει για την πορεία του Παναθηναϊκού, τις αναμετρήσεις
με τον Ολυμπιακό, για τον Διαμαντίδη και τον Σπανούλη. Και φυσικά για τη μεγάλη
της αγάπη, τη διδασκαλία
- Έκλεισες στον
Αθηναϊκό για την επόμενη σεζόν
Από τον Αθηναϊκό είχα μια πολύ καλή πρόταση που δεν
μπορούσα να αρνηθώ. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο οικονομικό. Είναι μια ομάδα που
πιστεύει πολύ σε εμένα και έτσι κάνει και εμένα να πιστεύω στον εαυτό μου.
Στόχος της ομάδας είναι να τερματήσουμε πάνω από την 3η θέση που τερμάτησε
πέρσι. Να είμαστε ανταγωνιστικές.
Του χρόνου βέβαια όταν βρεθώ απέναντι στον Παναθηναϊκό
και θα μπω στο γήπεδο θα ανατριχιάσω. Το αισθάνομαι σαν σπίτι μου εκεί. Τώρα αν
οι οπαδοί με βρίζουν γιατί είμαι με άλλη φανέλα, οκ, είναι κάτι που γίνεται και
στο αντρικό. Αυτό γίνεται και με τον Σπανούλη.
-Εσύ θα πήγαινες
στον Ολυμπιακό;
Eίμαι επαγγελματίας και θα σκεφτόμουν όλες τις προτάσεις.
Τώρα είμαι σε μια φάση που έχω βάλει προτεραιότητες και πιστεύω πως θα ήταν
δύσκολο να είμαι σε μια ομάδα με τόσο φορτωμένο πρόγραμμα.
Ήμουν αθλήτρια του Ελληνικού πριν συγχωνευτεί με τον
Ολυμπιακό και γνωρίζω την υγεία του σωματείου. Εύχομαι να ακολουθήσουν ανάλογη
πορεία με αυτή του Αθηναϊκού το 2010. Κάνουν πολύ καλή δουλειά και δείχνουν οτι
επενδύουν στο γυναικείο μπάσκετ, κάτι που είναι πολύ καλό για την χώρα
γενικότερα. Άσχετα με το αν είναι ο Ολυμπιακός ή ο ΠΑΟ. Όποιος επενδύει στον
αθλητισμό μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να φέρει.
Ο Παναθηναϊκός για
μένα είναι οικογενειακή υπόθεση
-Ο απολογισμός της
περσινής χρονιάς;
Το κεφάλαιο Παναθηναϊκός για μένα άνοιξε το 2010. Έκλεισε
και άνοιξε πάλι το 2015. Εγώ μεγάλωσα Παναθηναϊκός. Ο μπαμπάς μου είναι
παλαίμαχος παίχτης του Παναθηναϊκού, ο κύριος Δομάζος είναι οικογενειακός μας
φίλος, ο θείος μου υπήρξε τερματοφύλακας στον Παναθηναϊκό, οπότε όλη η οικογένεια
είμαστε Παναθηναϊκοί. Ο Παναθηναϊκός για μένα είναι οικογενειακή υπόθεση. Πήγα
στον Παναθηναϊκό γιατί ήθελα να παίξω σε μια ομάδα που έχει στόχους .Μου άρεσε
ο κόσμος,το κλίμα που επικρατεί με τους φιλάθλους, γιατί είμαι παίκτρια
ψυχολογίας. Μπαίνω μέσα και παίζω 1000%, όλοι το ξέρουν αυτό. Η δεύτερη θέση
που πήραμε στο Πρωτάθλημα και στο Κύπελλο σίγουρα δεν μπορεί να θεωρηθεί
αποτυχία. Παρόλα αυτά νομίζω πως προσπαθήσαμε, ήμασταν ανταγωνιστικοί. Για μένα
όμως αυτό το κεφάλαιο έκλεισε.
-Εσύ είσαι ευχαριστημένη
από την απόδοση σου;
Προσωπικά δεν θεωρώ την χρονιά μου επιτυχημένη. Υπάρχει
ένα κενό μέσα μου. Υπήρξαν στιγμές που σκέφτηκα να σταματήσω το μπάσκετ. Αλλά
στη ζωή μου έχω μάθει να είμαι μαχητής. Έχω βιώσει τρομερή αμφισβήτηση σαν
παίκτρια από μικρή. Πιστεύω όμως ότι μου έκανε καλό. Γιατί όταν κάποιος μου
λέει ότι δεν μπορώ να καταφέρω κάτι, δίνω τα πάντα για να αποδείξω ότι έκανε
λάθος.
Το εύκολο είναι να ρίξεις την ευθύνη στους άλλους, την
φετινή χρονιά την παίρνω πάνω μου σαν Δώρα.
Η ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΑΠ'ΤΟΝ
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ
-Γιατί έφυγες από
τον Παναθηναϊκό;
Περίμενα ενάμιση μήνα τον Παναθηναϊκό να δω αν θα υπάρξει
κάποια πρόταση για την επόμενη χρονιά. Με το που τελείωσε το πρωτάθλημα είχα
προτάσεις από 4-5 ομάδες στις οποίες είπα οτι προτεραιότητα μου είναι ο
Παναθηναϊκός. Εννοείται πως ήθελα να μείνω. Δεν είχα κάποια επαφή όμως με την
ομάδα. Είχαν στο μυαλό τους πρώτα να κλείσουν προπονητή. Άργησαν μέχρι να
κλείσουν τον κύριο Πρέκα όποτε θεώρησα και εγώ πως έπρεπε να φροντίσω να βρω
ομάδα. Να πάρω μια απόφαση για το δικό μου μέλλον. Είχα το OK από την ομάδα
ουσιαστικά να προχωρήσω.
-Θα ξαναγύριζες;
Αυτή τη στιγμή δεν ξέρω. Έχω πάρει την απόφαση να
συνεχίσω την καριέρα μου στον Αθηναϊκό, σε μια ομάδα που επίσης έχει στόχους,
που λειτουργεί επαγγελματικά ,που υπάρχουν άνθρωποι που τη στηρίζουν. Όπως σου
είπα και πριν, θέλω ό,τι κάνω να το κάνω καλά. Πιστεύω ότι η υγεία ενός
σωματείου πηγάζει από τη διοίκηση και δεν έχει να κάνει με τα λεφτά, έχει να
κάνει καθαρά με τους ανθρώπους που διοικούν μια ομάδα.
ΟΙ ΚΟΝΤΡΕΣ ΜΕ ΤΟΝ
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ
-Πού πιστεύεις ότι
χάθηκε ο στόχος και στο Πρωτάθλημα και στο Κύπελλο;
Πιστεύω ότι χάσαμε την ψυχολογία μας στο δεύτερο παιχνίδι
στη Γλυφάδα, όπου ηττηθήκαμε με πάρα πολλούς πόντους. Αυτό φυσικά δεν ήταν ένα
αντιπροσωπευτικό δείγμα για το τι είμαστε σαν ομάδα και σαν μονάδες. Ήταν μια
πάρα πολύ κακή εμφάνιση, η οποία μας επηρέασε. Μετά το παιχνίδι του Κυπέλλου,το
οποίο μας άφησε και πολύ μεγάλη πικρία γιατί μπορούσαμε να κερδίσουμε και δεν
το κάναμε, είδαμε ότι μπορούμε και ξαναβρήκαμε τα πατήματά μας. Δε θα αναφερθώ
σε διαιτησίες, θεωρώ ότι το μπάσκετ είναι παιχνίδι. Εμείς βάζουμε τη μπάλα στο
καλάθι, δεν τη βάζει ο διαιτητής. Απλά ήταν μια άτυχη στιγμή
-Θεωρείς ότι
ήσασταν καλύτερες;
Ήμασταν καλύτερες στο πρώτο ημίχρονο. Στο δεύτερο
ημίχρονο αναγκαστικά ο Ολυμπιακός έπρεπε να αντιδράσει. Βέβαια, και στα play
off δεν παρουσιάσαμε αυτό που έπρεπε. Πολλές φορές πιστεύω ότι στα συγκεκριμένα
παιχνίδια δεν ήταν αντιπροσωπευτική η εικόνα της ομάδας. Ήμασταν πολύ καλύτερη
ομάδα από αυτό που δείξαμε.
-Τι ήταν αυτό που
έλειψε;
Αυτό που μπορώ να σου πω εγώ είναι ότι αυτό που είδε ο κόσμος
και η πικρία που άφησε και σε μένα προσωπικά όλη η χρονιά, είναι πως δεν ήταν
αντιπροσωπευτικό δείγμα της ομάδας. Από εκεί και πέρα εύχομαι του χρόνου να
ανακάμψει και να πάει καλύτερα, γιατί ο Παναθηναϊκός είναι μια μεγάλη ομάδα με
μεγάλη ιστορία, ειδικά στο γυναικείο μπάσκετ, και έχει υπάρξει ομάδα μου δις.
-Τα επεισόδια που
έγιναν στην Λευκάδα πώς τα βιώσατε;
Εμείς ξυπνήσαμε το πρωί και το μάθαμε. Δεν γνωρίζαμε
τίποτα. Είναι θλιβερό να υπάρχει τέτοια αντιπαλότητα. Με τις αθλήτριες του
Ολυμπιακού είμαστε φίλες. Αντιπαλότητα υπάρχει μόνο μέσα στο γήπεδο. Όλο αυτό
που γίνεται στα γήπεδα είναι δείγμα της παιδείας που δεν υπάρχει στην Ελλάδα
όσο αφορά τον αθλητισμό.
Πώς μπορεί ένας γονιός να στείλει το παιδί του να παίξει
μπάσκετ όταν βλέπει τέτοια πράγματα;
-Οι ομάδες τι
πρέπει να κάνουν;
Οι οπαδοί του Ολυμπιακού και του ΠΑΟ είναι ο έκτος
παίκτης. Όλοι τους θέλουν στο γήπεδο. Για
υποστήριξη, για φόβητρο στους άλλους. Η βία είναι ένα θηρίο που όσο το ταΐζεις
μεγαλώνει. Είναι ένα θέμα που πρέπει να το λάβουν υπόψιν τους. Συμβαίνει χρόνια
στην Ελλάδα και δυστυχώς πιστεύω θα συνεχίσει να γίνεται. Εμένα αύριο-μεθαύριο
θα με αποτρέψουν από το να πάρω το παιδί μου και να πάω να δω έναν αγώνα.
-Την δήλωση της
κ.Καπογιάννη πριν τον αγώνα του Κυπέλλου πώς την σχολιάζεις;
Δεν θα ήθελα να αναφερθώ σε αυτό.
Ο Δημήτρης είναι ο
Παναθηναϊκός και ο Σπανούλης leader στο σκοράρισμα.
-Για την απόσυρση
του Δημήτρη Διαμαντίδη από την ενεργό δράση;
Τον γνωρίζω προσωπικά τον Δημητρή. Είναι ένας από τους
αθλητές που δεν κοιτάς χρώματα. Πράσινος ή κόκκινος. Ότι οπαδός και να είσαι,
όταν ξέρεις μπάσκετ, αναγνωρίζεις τα πόσα έχει προσφέρει και τον παραδέχεσαι.
Θα λείψει πολύ από τα γήπεδα αλλά πιστεύω πως ξέρει μέσα του ότι μας έχει
αφήσει σπουδαία κληρονομιά. Το θέμα είναι πως θα την αξιοποιήσουμε. Το ταλέντο
του Δημήτρη μπορεί να αντικατασταθεί, η προσωπικότητα του δεν μπορεί να
αντικατασταθεί. Έχει βοηθήσει πολύ τους συμπαίκτες του, τον Παναθηναϊκό. Ο Δημήτρης
είναι ο Παναθηναϊκός.
Ταλέντα υπάρχουν στο ελληνικό μπάσκετ αυτό που λείπει
είναι προσωπικότητες.
-Ξεχωρίζεις άλλους
αθλητές που συνδυάζουν το ταλέντο με την προσωπικότητα μέσα στο γήπεδο; Ο Σπανούλης είναι ένας τέτοιος αθλητής;
Ο Σπανούλης είναι leader στο σκοράρισμα. Δεν είναι ηγέτης
με την έννοια του να φέρει την ομάδα κοντά. Πιστεύω τον ρόλο του Διαμαντίδη
στον Oλυμπιακό τον έχει ο Πρίντεζης. Δεν είναι τυχαίο που λένε ότι ο Πρίντεζης
είναι η σημαία του Oλυμπιακού. Ξεχωρίζω επίσης τον Μαυροκεφαλίδη από την ΑΕΚ
και φυσικά τον Αλβέρτη όποιος πιστεύω πώς έχει δώσει ορισμένα χαρακτηριστικά
του στο Διαμαντίδη.
-Την απόφαση να
ονομαστεί το ΟΑΚΑ σε Νίκος Γκάλης πώς την σχολιάζεις;
Ο Γκάλης έφερε το μπάσκετ στην Ελλάδα, είναι ο λόγος
που ασχολούμαστε με αυτό το άθλημα. Θα
ήθελα όμως να πω και κάτι άλλο Ο Νίκος Γκάλης έχει επιλέξει να βρίσκεται μακριά
από τον μπάσκετ, έχει αποσυρθεί πλήρως. Ενώ άνθρωποι όπως ο Παναγιώτης
Γιαννάκης, βρίσκονται ακόμα στο χώρο. Είτε από την προπονητική είτε από τον σύλλογο
προπονητών που βρίσκεται. Σημαίνει πως η καρδιά του χτυπάει ακόμα για το
μπάσκετ. Για εμένα αυτός ο άνθρωπος θα έπρεπε να αναγνωριστεί. Μην ξεχνάμε ότι
κάποιος σκόραρε αλλά κάποιος έπρεπε να παίζει και άμυνα! Επίσης θα ήταν πολύ
ωραίο να δούμε τον Διαμαντίδη να έχει μία θέση μέσα στην Ομοσπονδία. Για εμένα
αυτές είναι οι αλλαγές που πρέπει να γίνουν στην Ομοσπονδία. Να μπουν νέοι
άνθρωποι που ασχολούνται με το μπάσκετ, που ήταν αθλητές και γνωρίζουν πολύ
καλά τι χρειάζεται το άθλημα.
-Υπάρχει στο μυαλό
σου το κεφάλαιο Εθνική ομάδα;
Έχω παίξει για την Εθνική ομάδα, ήταν ένα όνειρο μου,
πλέον όμως έχουν αλλάξει προτεραιότητες μου. Σε καμία περίπτωση δεν θα έλεγα
όχι αν με καλούσαν αλλά δεν είναι κάτι που το σκέφτομαι. Αν έρθει, ήρθε!
ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΠΤΥΧΙΟ
-Να πούμε και για
ποιο λόγο βρισκόμαστε εδώ, μέσα στα βιβλία;
Είμαι ακαδημαϊκός σύμβουλος, προετοιμάζω τα παιδιά για να
μπουν στο πανεπιστήμιο. Καταρχήν είμαι φιλόλογος, έχω τελειώσει φιλόλογος και
το πτυχίο μου είναι στην αγγλική λογοτεχνία. Βασικά όμως πήγα να γίνω γιατρός!
Οπότε το πρώτο μου πτυχίο είναι στην προ ιατρική. Λόγω φόρτου εργασίας,
ξέρεις με τις προπονήσεις και όλα αυτά
δεν προλάβαινα και αναγκαστικά άλλαξα κλάδο. Τώρα ξαναγύρισα στα ιατρικά που
εξαρχής μάλλον, αυτό ήθελα να κάνω. Πάω για το 3ο πτυχίο στην ψυχολογία.
-Οι μαθητές πώς σε
αντιμετωπίζουν;
Πολλές φορές στην αρχή, όταν πήγα από πρωτοδουλέψω, στο
σχολείο με περνάγανε για μαθήτρια. Ειδικά
τις Παρασκευές που φοράμε τζιν. Ξέρεις, με βλέπουν πιο κοντά τους όλα τα παιδιά
Γιατί και εγώ πριν 10 χρόνια ήμουν στη θέση τους. Έτσι ξεκίνησα να το ασκώ αυτό
το επάγγελμα. Άρχισα να παίρνω παιδιά, αθλητές, κορίτσια και αγόρια, που ήθελαν
να πάνε στην Αμερική. Τα προετοίμαζα να δώσουν τα διάφορα τεστ για να πάνε.
Μέχρι στιγμής, έχω στείλει 10 παιδιά.
Θέλω να βρίσκομαι στο δρόμο αυτών των παιδιών που δεν έχουν
τη δυνατότητα, να τα βοηθήσω για να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα.
-Ήθελες να μείνεις
εξω να παίξεις μπάσκετ;
Μου είχε λείψει η Ελλάδα να σου πω την αλήθεια. Έκανα
τέσσερα χρόνια έξω και δεν έβλεπα την ώρα να γυρίσω. Είμαι πολύ ευχαριστημένη με
την έκβαση που είχε η πορεία μου, και μπασκετικά και επαγγελματικά. Είμαι από
τους ανθρώπους που θέτω ένα στόχο και δουλεύω μέχρι να τον πετύχω. Αφού πετύχω
αυτό το στόχο θα βάλω άλλο στόχο.
Πιστεύω ότι ξέρω τις δυνατότητές μου και προσπαθώ βάσει
αυτών.
-Το να ασχοληθείς
με την προπονητική δε σε ενδιέφερε ποτέ;
0 Σχόλια