Παίζοντας… μονό με τις αδερφές Βιντσιλαίου

Περίπου στα μέσα της αγωνιστικής σεζόν το έργο της ΑΕΝΚ στο φετινό πρωτάθλημα της Α’ ΕΣΚΑ Γυναικών φαινόταν αρκετά δύσκολο, όσον αφορά στην υπόθεση παραμονή.

Ωστόσο, τα πάντα σαν να μεταλλάχτηκαν και η παρέα των βορείων προαστίων ανέκαμψε, πήρε την… τονωτική ένεση που έψαχνε, με τις -γεννημένες το 1998- αδερφές Βιντσιλαίου να έχουν βάλει για τα καλά το… χεράκι τους ως προς αυτό. Τόσο η Αγγελική όσο και η Σταυριανή, αφού χρειάστηκε να περιμένουν για αρκετό καιρό μέχρι να ξεπεραστούν κάποια διαδικαστικά με την πρώην ομάδα τους το Γαλάτσι, μπήκαν στα παρκέ, σαν πιο έτοιμες από ποτέ, για δράση με τη Νέα Κηφισιά. Και η παρτίδα σώθηκε. Στην συνέντευξή τους, στην επίσημη ιστοσελίδα της ΕΣΚΑ, οι ταλαντούχες αθλήτριες τα λένε όλα. Μιλούν για τα πρότυπά τους, τους προπονητές τους, τις διαφωνίες, αλλά και τα όνειρά τους. Αναλυτικά τα όσα είπαν…

-Από πότε ασχολείστε με το μπάσκετ;

Α.Β. «Ξεκινήσαμε και οι δύο, ουσιαστικά, να ασχολούμαστε με το μπάσκετ πριν από έξι χρόνια, ωστόσο κάναμε αμφότερες τάε κβον ντο, πιο πριν, διότι οτιδήποτε αφορά στον αθλητισμό μάς εκφράζει».

-Πώς κρίνετε το φετινό πρωτάθλημα της Α’ Κατηγορίας, από άποψη επιπέδου, αντιπάλων, ανταγωνιστικότητας;

Α.Β. «Το φετινό πρωτάθλημα είναι σίγουρα από τα πιο αμφίρροπα των τελευταίων ετών, καθώς μέχρι την τελευταία αγωνιστική το ενδιαφέρον για πολλές ομάδες είναι μεγάλο. Το επίπεδο είναι υψηλό και το πρωτάθλημα αρκετά δυνατό και αυτό γιατί η διαφορά δυναμικότητας μεταξύ των ομάδων που συμμετέχουν είναι μικρή και έτσι όλα τα παιχνίδια κρίνονται στη λεπτομέρεια».

ΣΤ.Β. «Το επίπεδο είναι αρκετά υψηλό, διότι σε πολλές ομάδες αγωνίζονται ποιοτικές παίκτριες. Ακόμα, όπως αποδείχθηκε βάσει των φετινών αποτελεσμάτων, οι διαφορές μεταξύ των ομάδων είναι πολύ μικρές, γεγονός που δίνει στο πρωτάθλημα ανταγωνιστικό χαρακτήρα».

-Ποιες παίκτριες ξεχωρίζετε από το πρωτάθλημα; Τα πρότυπά σας ποιες ή ποιοι είναι;

Α.Β. «Στο φετινό πρωτάθλημα υπάρχουν πολύ καλές και έμπειρες αθλήτριες, που έχουν αγωνιστεί και διακριθεί τα προηγούμενα χρόνια σε εθνικές κατηγορίες, οπότε είναι μάλλον δύσκολο να ξεχωρίσεις. Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο πρότυπο, προσπαθώ να παίρνω στοιχεία από πολλές παίκτριες, ωστόσο η αγαπημένη μου είναι η Εβίνα Μάλτση, που αγωνίζεται με επιτυχία στο εξωτερικό».

ΣΤ.Β. «Στην κατηγορία υπάρχουν παίκτριες με πολύ μεγάλη εμπειρία, καθώς οι περισσότερες έχουν αγωνιστεί στο παρελθόν στις κορυφαίες κατηγορίες της χώρας. Εκτός των συμπαικτριών μου, ξεχωρίζω τη Δώρα Μαστρογιαννίδου των Καλυβίων για την ικανότητα και το ήθος της. Το μπασκετικό μου πρότυπο είναι η Στέλλα Καλτσίδου, βασικό στέλεχος της Εθνικής Γυναικών».

-Η μία λειτουργεί χωρίς την άλλη ή όχι;

Α.Β. «Από τότε που ξεκινήσαμε το μπάσκετ παίζουμε πάντα μαζί. Επειδή έχω ζήσει πολλές από τις έως τώρα καλύτερες μπασκετικές στιγμές μου με την αδερφή μου θεωρώ ότι εάν κάποια στιγμή χωρίσουν οι δρόμοι μας θα είναι πιο δύσκολη η προσαρμογή».

ΣΤ.Β. «Επειδή είμαστε δύο εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες πιστεύω ότι η μία μπορεί να λειτουργήσει χωρίς την άλλη, σίγουρα όμως δυσκολότερα από όταν αγωνιζόμαστε μαζί».

-Ποια είναι καλύτερη από τις δύο; Παίζετε μονά; Τσακώνεστε;

Α.Β. «Παίζουμε σε διαφορετικές θέσεις (σ.σ. γκαρντ η Αγγελική, φόργουορντ η Σταυριανή), η σύγκριση -εκ των πραγμάτων- είναι πολύ δύσκολη. Η αλήθεια είναι ότι παίζουμε αρκετά μονά, κυρίως το καλοκαίρι, που δεν έχουμε πολλές υποχρεώσεις. Όχι, δεν τσακωνόμαστε, απλώς διαφωνούμε σε πολλά θέματα λόγω του ότι είμαστε τελείως διαφορετικοί χαρακτήρες».

ΣΤ.Β. «Αν και παίζουμε σε διαφορετικές θέσεις, θεωρώ πως η Αγγελική είναι καλύτερη παίκτρια, γιατί έχει πολλά θετικά στοιχεία στον τρόπο παιχνιδιού της. Παίζουμε πάρα πολλά μονά μέχρι τελικής πτώσεως, κυρίως το καλοκαίρι που δεν έχουμε σχολικές και αγωνιστικές υποχρεώσεις. Δεν θα έλεγα ότι τσακωνόμαστε, όμως δεν συμφωνούμε κιόλας σε πολλά θέματα».

-Τι θα θέλατε να βελτιώσετε, πού θέλετε να φθάσετε; Οι στόχοι σας;

Α.Β. «Προσωπικά, θέλω να βελτιώσω αρκετούς τομείς του παιχνιδιού μου, έτσι ώστε να μπορέσω να παίζω σε ένα καλό επίπεδο. Στόχος μου είναι να φθάσω όσο πιο ψηλά μπορώ με την ΑΕΝΚ, γιατί είναι ένα σωματείο με μέλλον, συνέπεια και ανθρώπους οι οποίοι στηρίζουν έμπρακτα την προσπάθεια της γυναικείας ομάδας. Μελλοντικά, θα ήθελα να μου δοθεί η ευκαιρία να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου στην κορυφαία κατηγορία της χώρας και φυσικά στην Εθνική Γυναικών».

ΣΤ.Β. «Θα ήθελα να βελτιώσω το σουτ μου και άλλους τομείς του παιχνιδιού μου, ώστε να φθάσω στο καλύτερο δυνατό επίπεδο. Στόχος δικός μου και των συμπαικτριών μου είναι η ΑΕΝΚ να επιστρέψει το συντομότερο στις εθνικές κατηγορίες και κάποια στιγμή να μου δοθεί κι εμένα, αν τα καταφέρω μέσα από την δουλειά, η ευκαιρία να αγωνιστώ στην Α1 και γιατί όχι και στην Εθνική».

-Αντέχετε τις φωνές των κόουτς; Αντιδράτε; Πώς είναι η συνεργασία με τους προπονητές σας;

Α.Β. «Ο κάθε προπονητής ακολουθεί τις δικές του μεθόδους, πάντα με γνώμονα το καλό της ομάδας. Οπότε και κι αυτό είναι κομμάτι της τακτικής. Πιστεύω πως αντέχω στις φωνές των προπονητών μου. Μέχρι και σήμερα η συνεργασία μου με τους προπονητές είναι καλή και τους ευχαριστώ όλους για τη βοήθειά τους κυρίως όμως τον τωρινό μας κόουτς, Άκη Χρυσικάκη, που έχει σταθεί δίπλα μου σε πολλές δύσκολες καταστάσεις».

ΣΤ.Β. «Ο κάθε προπονητής έχει τον τρόπο του στο να διαχειρίζεται καταστάσεις. Ο παίκτης οφείλει να υπακούει. Όσον αφορά σε εμένα, θεωρώ ότι αντέχω στις φωνές και η συνεργασία μου με τους προπονητές είναι κάτι παραπάνω από καλή και τους ευχαριστώ όλους, ιδιαίτερα τον Άκη Χρυσικάκη, που πίστεψε σε εμένα και μού έδωσε την ευκαιρία».