Πως ξεκίνησε η
ενασχόληση σου με το μπάσκετ;
«Από μικρός, μου άρεσε ο αθλητισμός. Έτσι σε ηλικία 6-7
ετών ξεκίνησα μαθήματα tae kwon do. Τελικά δεν μου άρεσε και έτσι στα επόμενα
χρόνια δοκίμασα διάφορα αθλήματα (π.χ. κολύμβηση, χάντμπολ και ποδόσφαιρο),
ώσπου κατέληξα στο μπάσκετ, το οποίο λάτρεψα από την πρώτη μου επαφή με την
μπάλα».
Είναι εύκολο για
τα παιδιά της ηλικίας σου να συνδυάζουν τον πρωταθλητισμό με το σχολείο;
«Κοίτα, εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πως μιλάμε για
πρωταθλητισμό και όχι απλά για αθλητισμό. Για να κάνεις πρωταθλητισμό θα πρέπει
να θυσιάσεις πολλά από την καθημερινή σου ζωή. Έτσι ,κάποιοι μπορούν να πουν
πως δεν σου μένει ελεύθερος χρόνος για διάβασμα και για άλλες σχολικές
υποχρεώσεις. Παρόλα αυτά όμως, πιστεύω πως όλα είναι στο χέρι σου. Για
παράδειγμα, αν ξέρεις πως έχεις προπόνηση και την επόμενη μέρα γράφεις
διαγώνισμα, θα πρέπει να τα κάνεις και τα δύο. Αν προσπαθήσεις να αποφύγεις το
ένα από τα δύο τότε απλά δεν είσαι για πρωταθλητισμό».
Με την καινούρια
χρονιά έρχονται και τα «ντέρμπι». Υπάρχει άγχος;
«Άγχος; δεν θα το έλεγα. Είμαστε όλοι πολύ δεμένοι και
αφοσιωμένοι στην δουλειά που κάνουμε για να έχουμε άγχος. Έχουμε εξαιρετική
χημεία μεταξύ μας και όλοι αλληλοβοηθιόμαστε. Άλλωστε , όταν δεν φοβάσαι να κάνεις
λάθος και νιώθεις πως έχεις τον συμπαίκτη σου έτοιμο να βουτήξει στο παρκέ για
να σε καλύψει, (κάτι τo οποίο νιώθουμε όλα τα παιδιά) , μόνο άγχος δεν μπορείς
να έχεις. Δεν φοβόμαστε κανέναν, παρά μόνο τον εαυτό μας».
Ποια είναι τα
αγωνιστικά προτερήματά σου και τι πιστεύεις ότι πρέπει να βελτιώσεις
περισσότερο;
«Πιστεύω πως για ένα παίκτη στην ηλικία μου τα
προτερήματα του είναι τα τελευταία τα οποία πρέπει να βλέπει. Πρέπει να
ασχολείται κυρίως με τα μειονεκτήματα του και να προσπαθεί να τα βελτιώσει.
Παρ' όλα αυτά, θα έλεγα πως διαθέτω πολύ γρήγορα πόδια για το ύψος μου (κάτι το
οποίο με βοηθάει στην άμυνα) και πως έχω πείσμα και θέληση για βελτίωση.
Επιθετικά θα έλεγα πως υστερώ στο σουτ αλλά και στη κατοχή της μπάλας ,κάτι που
δεν μου δίνει περιθώρια να παίξω σε πολλές θέσεις. Κάνω ατομικές προπονήσεις με
σκοπό το να γίνω καλύτερος και ευελπιστώ πως θα δείξω βελτίωση σύντομα».
Οι κλήσεις στα
κλιμάκια της Εθνικής παίδων σου δίνουν ένα επιπλέον κίνητρο για να προσπαθείς
ακόμη πιο πολύ;
«Σίγουρα, οι κλήσεις στα κλιμάκια είναι κάτι που σου
δίνει κίνητρο για περισσότερη προσπάθεια. Όμως, ο απώτερος σκοπός των κλιμακίων
είναι το να καταφέρεις να παίξεις στην εθνική ομάδα. Κάποιοι συμπαίκτες μου
έχουν επιλεγεί ήδη, κάτι το οποίο με κάνει ιδιαίτερα χαρούμενο αλλά και μου
δίνει ακόμα μεγαλύτερο κίνητρο να τους φτάσω».
Ποια είναι τα
όνειρα σου για το μέλλον;
«Νούμερο ένα στόχος μας για φέτος είναι η κατάκτηση του
πανελληνίου πρωταθλήματος. Είναι ,όμως, κάτι πολύ δύσκολο ,καθώς υπάρχουν και
άλλες, αξιόλογες ομάδες που θέλουν ακριβώς το ίδιο. Το μόνο που έχουμε να
κάνουμε είναι να δείξουμε σε όλους πως το θέλουμε περισσότερο από αυτούς. Στο
μέλλον, θέλω να καταφέρω να παίξω επαγγελματικά σε κάποια ομάδα είτε στην
Ελλάδα είτε στο εξωτερικό, κάτι το οποίο είναι εφικτό, αλλά για να το πετύχει
κανείς αυτό θέλει να σκύψει το κεφάλι και να δουλέψει με πάθος».
Αγαπημένος
αριθμός: 11
Αγαπημένος
παίκτης: Jason Williams (aka White Chocolate)
Aγαπημένος προορισμός: Φλογητά Χαλκιδικής
Αγαπημένο μότο: «Don't
practice until you get it right,practice until you can't get it wrong».
0 Σχόλια