Πώς αποφάσισες να
ασχοληθείς με το μπάσκετ;
Ήμουν στην πέμπτη δημοτικού και ο γυμναστής με είχε
επιλέξει στη σχολική ομάδα, με την οποία κατακτήσαμε το χρυσό τότε, ενώ
παράλληλα κέρδισα και το ενδιαφέρον του ΑΟ Δάφνης. Κάπως έτσι ξεκίνησα το
μπάσκετ!
Ποια είναι τα
όνειρά σου; Που φιλοδοξείς να φτάσεις σε αγωνιστικό επίπεδο;
Τα όνειρά μου είναι τα εξής: να φτάσω σ’ ένα πάρα πολύ
υψηλό επίπεδο σαν παίχτης, να καθιερωθώ κάπου και στα επόμενα χρόνια να
ασχοληθώ με την προπονητική και να φτάσω και εκεί ψηλά. Γενικά είμαι φιλόδοξο
άτομο!
Θα ήθελα το σχόλιό
σου για τη φετινή σεζόν. Αναφορικά με τους στόχους της ομάδας σου και τι
ευελπιστείς να πετύχεις σε προσωπικό επίπεδο.
Φέτος είναι μια δύσκολη χρονιά για μένα, καθώς υπάρχει
πολύς ανταγωνισμός και πίεση. Νιώθω χαρούμενος για την ομάδα που αγωνίζομαι
τώρα (σ.σ. ΑΟ Δάφνης), διότι πρόκειται για έναν πολύ ιστορικό σύλλογο, ο οποίος
μάλιστα με «γέννησε» μπασκετικά. Ο στόχος της ομάδας μου είναι σαφώς να πάρουμε
το πρωτάθλημα και να ανέβουμε κατηγορία. Από την άλλη, οι προσωπικοί μου στόχοι
είναι να μπορώ να γίνω ακόμα καλύτερος και αυτή τη σεζόν, αλλά και να
προσπαθήσω να τα πάω καλύτερα στους υπόλοιπους τομείς.
Ποια στιγμή δε θα
ξεχάσεις ποτέ από τη μέχρι τώρα ενασχόλησή σου με το μπάσκετ;
Μια «δυνατή» μου στιγμή στο μπάσκετ είναι αναμφίβολα το
Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Παίδων με τη φανέλα του Παναθηναϊκού, το 2011 στην
Καλαμπάκα, όπου καταλάβαμε τη 2η θέση. Φυσικά, δεν μπορώ να ξεχάσω και τη
στιγμή που κλήθηκα για πρώτη φορά στην Εθνική!
Αν ήσουν
προπονητής γιατί θα έβαζες τον Δημήτρη στο παρκέ και γιατί θα του έβαζες τις
φωνές;
Εάν ήμουν προπονητής θα έβαζα τον εαυτό μου μέσα στο
παρκέ πρώτον για το μπασκετικό θράσος το οποίο με διακρίνει, δεύτερον για την
εξαιρετική αντίληψη του παιχνιδιού και τρίτον για να πάρω μερικά σουτ. Θα μου
έβαζα όμως τις φωνές για τις συχνά κακές επιλογές που παίρνω στην επίθεση λόγω
υπερβάλλοντος ζήλου! Από κει και πέρα πιστεύω πως χρειάζομαι περισσότερο
βελτίωση στο σκοράρισμα και στο να αποκτήσω πιο πλούσιο ρεπερτόριο κινήσεων.
Ποιες δυσκολίες
αντιμετωπίζει ένα νέο παιδί, όπως εσύ, στο χώρο του μπάσκετ και του αθλητισμού
γενικότερα;
Οι δυσκολίες είναι αρκετές. Μέσα σε αυτές σίγουρα
συγκαταλέγεται ο τρομερός ανταγωνισμός και η πιθανή ύπαρξη κακών συνεργατών ή
και προπονητών, που δύσκολα θα εμπιστευτούν ένα νεαρό παιδί.
Ποιους θα ήθελες
να ευχαριστήσεις;
Θα ήθελα να ευχαριστήσω την οικογένειά μου και
συγκεκριμένα τον αδερφό μου γιατί με στηρίζει πάντα, τους φίλους μου, οι οποίοι
κάθε φορά μου ανεβάζουν την ψυχολογία, και τέλος τους προπονητές μου γιατί με
εμπιστεύτηκαν για να παίξω.
WHO IS WHO
Ημ. γέννησης: 7/5/1996
Τόπος γέννησης: Μαρούσι
Ύψος: 1.93
Θέση: 1-2
Εθνικότητα: Ελληνική
Ομάδα: ΑΟ Δάφνης (δανεικός από ΑΟ Παγκρατίου)
Νο φανέλας: 11
Προηγούμενες ομάδες: ΑΟ Δάφνης (ακαδημίες), Παναθηναϊκός
(ακαδημίες) Ένωση Τραχώνων/Δία Αλίμου (ακαδημίες και Β’ ΕΣΚΑΝΑ Ανδρών), ΓΣ
Χαλανδρίου (Γ’ Εθνική)
Διεθνείς συμμετοχές: Εφήβων, Νέων Ανδρών
ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ
Αθλητής: Τζίμι Μπάτλερ
Ομάδα: Δε θα ήθελα να πω
Αριθμός: 1 και 11
Χρώμα: Μπλε
Ταινία: «Glory Road»
Ταξιδιωτικός προορισμός: Νέα Υόρκη και Λος Άντζελες
Ηθοποιός: Τζόνι Ντεπ
Φαγητό: Παστίτσιο
Μότο: «Τίποτα δε θα σου χαριστεί εύκολα αν δε δουλέψεις
σκληρά»
0 Σχόλια