«Αθλητισμός και Bullying» του Θωμά Λαζάρου

Από τον υπεύθυνο προπονητή της ακαδημίας Champions Πανοράματος, Θωμά Λαζάρου, πήραμε και δημοσιεύουμε το παρακάτω άρθρο:

«Χθες ήταν παγκόσμια ημέρα κατά της ενδοσχολικής βίας. Με μεγάλη προσοχή παρακολούθησα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σκέψεις, ανησυχίες και προβληματισμούς από συνάδελφους προπονητές αλλά και από status συλλόγων.

Για πρώτη φορά είδα τόσο μεγάλη συμμέτοχή, ίσως γιατί το φαινόμενο Bullying έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις. Δυστυχώς το φαινόμενο αυτό δεν περιορίζεται μέσα στα σύνορα των σχολικών χώρων. Πάρκα-παιδικές χαρές ακόμα και ανοιχτά γήπεδα γίνονται πεδίο δράσης όπου ακόμα και μικρά παιδάκια επιλέγουν να δείξουν ότι είναι κάτι ξεχωριστό σε σχέση με κάποια άλλα.

Το Bullying μπορεί να έχει διάφορες μορφές:

1) Χειροδικία: να σε σπρώξουν, να σε χτυπήσουν

2) Λεκτικό: να σε κοροϊδέψουν, να σε μειώσουν, να σε βρίσουν

Προπονητές

  Έχουμε αναλογιστεί ποτέ κι εμείς οι ίδιοι οι προπονητές-είτε λόγω πίεσης από παράγοντες ομάδων, είτε λόγω προσωπικών φιλοδοξιών-μήπως χωρίς να το θέλουμε κάνουμε κι εμείς οι ίδιοι Bullying σε αντίπαλους ή ακόμα και στους ίδιους τους παίκτες μας;

Θα πρέπει να ξέρουμε πως να συμπεριφερόμαστε και να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί. Κάθε παιδί είναι διαφορετικό. Άλλο πιο ευαίσθητο, άλλο πιο σκληρό. Άλλο με υψηλή αντίληψη, άλλο με πιο χαμηλή. Για άλλο μπορεί το άθλημα να αποτελεί εξωσχολική του προτεραιότητα και για άλλο όχι.

Κάνοντας από μόνοι μας διαχωρισμούς με την ίδια μας την συμπεριφορά, αυτομάτως αυξάνουμε σε μεγάλο βαθμό την πιθανότητα να υπάρξει μια ανεπιθύμητη συμπεριφορά ακόμα και μπροστά στα ίδια μας τα μάτια.

Σύλλογοι-Παράγοντες

Σε πολλές περιοχές παρατηρείται αυξημένος αριθμός ομάδων σε όλα τα  αθλήματα. Παράγοντες ομάδων πιέζουν τους προπονητές να φέρουν νίκες, συντριβές δείχνοντας ότι είναι η καλύτερη ομάδα. Χρησιμοποιώντας πολλές φορές έναν αθέμιτο ανταγωνισμό με θύματα τα ίδια τα παιδιά.

Καθημερινή πλύση εγκεφάλου στα παιδιά για τα πλεονεκτήματα της ομάδας τους και τα μειονεκτήματα των άλλων. Μόνο που αυτή η διαδικασία το μόνο που καταφέρνει είναι να φέρει τα παιδιά το ένα απέναντι στο άλλο.

Απλές διαφωνίες που ξεκινούν από μια συζήτηση και οδηγούν πολλές φορές σε άγριους καβγάδες. Ακόμα και στο απλό παιχνίδι που θα έπρεπε να είναι η απόλυτη διασκέδαση τα παιδιά νιώθουν ότι εκπροσωπούν τους συλλόγους τους και όχι τον ίδιο τους τον εαυτό.

Ο ανταγωνισμός είναι θεμιτός. Βελτιώνει τους πάντες. Αρκεί να είναι υγιής. Οι προπονητές είμαστε οι υπεύθυνοι να μυήσουμε τα παιδιά στην αθλητική παιδεία, μα πάνω απ όλα πρέπει να έχουμε αθλητική παιδεία εμείς οι ίδιοι.

Τα παιδιά δεν είναι οι θύτες αλλά τα θύματα. Ας προσπαθήσουμε όλοι μαζί να διορθώσουμε τα λάθη που μπορεί να έχουμε κάνει και μέσα από τον αθλητισμό, μέσα από το άθλημα μας, το αγαπημένο μας μπάσκετ να κάνουμε μια νέα αρχή με καλύτερους αθλητές μα πάνω απ όλα καλύτερους ανθρώπους».