«Η μεγάλη πυραμίδα της Γκίζας. Οι κρεμαστοί κήποι της
Βαβυλώνας. Το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Ολυμπίου Διός. Ο ναός της Αρτέμιδος
στην Έφεσο. Το μαυσωλείο της Αλικαρνασσού. Ο Κολοσσός της Ρόδου. Ο φάρος της
Αλεξάνδρειας. Και τώρα- σχεδόν 2500 χρόνια αργότερα- το όγδοο θαύμα: κέρδισαν
τα Μετέωρα.
Η ομάδα μας, για πρώτη φορά πλήρης (7 αθλητές) μετά από
πολύ καιρό, παρουσίασε μπάσκετ υψηλού επιπέδου για 46 δευτερόλεπτα στο
εναρκτήριο δεκάλεπτο και έθελξε με την απόδοση της σε τέτοιο βαθμό που ο
προδότης Χρήστος Χήρας μαζί με τον έτερο θεατή (Θοδωρής Χριστοφορίδης) του ματς
αναγκάστηκαν να χειροκροτήσουν και να κραυγάσουν «μπράβο ρε» δις.
Με το Γιαννάκη να κάνει όργια εντός παρκέ και να πασάρει
περισσότερο από κάθε άλλη φορά στην καριέρα του (μία πάσα στο ζέσταμα), τον
Παφραλίδη ν’ αποδεικνύει πως είναι σαν το παλιό καλό κρασί (όσο γερνάει τόσο
πιο ποιοτικός γίνεται), τον Κασάπη να επιστρέφει σε υψηλά στάνταρ απόδοσης μετά
την πτώση της χούντας και το μαέστρο- προπονητή Χρήστο Ναλμπάντη ν’ αποφεύγει
το έμφραγμα μόλις και μετά βίας, επικρατήσαμε 60-73, παίρνοντας, έτσι, το πρώτο
ροζ φύλλο αγώνα για φέτος.
Σημαντική και η παρουσία, νοητή, έστω, το πρώτου
προπονητή Ρούλη Καραγιαννίδη, που δεν σταμάτησε δευτερόλεπτο να μας στέλνει
θετική ενέργεια μέσω ραδιοκυμάτων από τη Βέροια όπου βρισκόταν.
Παρά τη νίκη, ο αρχικός μας στόχος (η πτώση στη Γ2 ούτως
ώστε να κάνουμε πρωταθλητισμό του χρόνου) δεν απομακρύνθηκε παρά ελάχιστα. Στο
τέλος θα τα καταφέρουμε, θα δείτε».
Δεκάλεπτα:
10-24, 17- 37, 38-55, 60-73
Διαιτητές:
Τζιβελεκίδου-Παπαδόπουλος Χαρ.
ΔΕΗ (Αμανατίδης):
Δημόπουλος, Βούλγαρης 7, Παπαρδέλης, Κλεινός 1, Ζήκος 13, Γατσίδης 3, Κεραμάρης
13 (3), Καραγιάννης 9 (2), Γεωργακάκης 11, Αμπαδογιάννης 3.
ΜΕΤΕΩΡΑ
(Ναλμπάντης): Γιαννάκης 32 (4), Πετρίδης 11 (3), Ιατρίδης, Νίκου 2, Κατσαγάνης
6, Κασάπης 9 (1), Παφραλίδης 13.
0 Σχόλια