Σταυρίδου: «Οπου και να πάω, θέλω να επιστρέψω στη Θεσσαλονίκη»

H Ναυσικά Σταυρίδου, στα 28 της, έχει διαγράψει μια ξεχωριστή πορεία στο Ελληνικό μπάσκετ. Η νέα χρονιά την βρίσκει και πάλι στην Αναγέννηση Νέου Ρυσίου, σε μια χρονιά γεμάτη όνειρα. Τα προηγούμενα χρόνια έχει περάσει από αρκετές ελληνικές ομάδες, ενώ μία χρονιά δοκίμασε και την συμμετοχή της σε πρωτάθλημα του εξωτερικού. Παράλληλα είναι μέλος όλων των εθνικών ομάδων, από κορασίδες έως και γυναίκες, από το 2000 έως και τώρα.






 Αναλυτικότερα, η Ναυσικά ξεκίνησε το μπάσκετ σε ηλικία 10 ετών, από τηΜΕΝΤ (1996-2004), συνέχισε στη SIEMENS (2004-2008), στον ΑπόλλωναΠτολεμαΐδας (2008-2010), στον ΠΑΟΚ (2010-2011), στον Άρη Θεσσαλονίκης(2011-2012) και πάλι στον ΠΑΟΚ (2012). Το 2013 ήταν η χρονιά που η Ναυσικά Σταυρίδου «ξενιτεύτηκε», μετακομίζοντας στη Northland Basketball Lulea της Σουηδίας. Το 2013 επέστρεψε στην Ελλάδα, στην Αναγέννηση Νέου Ρυσίου, όπου συνεχίζει και φέτος.

Η Ναυσικά Σταυρίδου, αυτό που πολλοί ίσως δεν γνωρίζουν είναι ότι εκτός από μία αναγνωρισμένη παίκτρια του Ελληνικού γυναικείου μπάσκετ είναι και μία επιστήμονας, με εντυπωσιακό ακαδημαϊκό βιογραφικό. Η Ναυσικά αποφοίτησε πρώτη από το τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 2009, έκανε το μεταπτυχιακό της πάνω στις αντισεισμικές κατασκευές έως το 2010 και το 2011 ξεκίνησε το διδακτορικό της, κάτι που συνεχίζει μέχρι σήμερα.

Είναι επίσης απόφοιτος του τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη και παράλληλα με το μπάσκετ εργάζεται σε κατασκευαστική εταιρία! Η Ναυσικά δηλαδή έχει καταφέρει αυτό που πολλοί πιστεύουν ότι δεν γίνεται, να είναι μια καλή παίκτρια επίπεδο Α1, να έχει διεθνείς συμμετοχές και ταυτόχρονα να διαπρέπει ακαδημαϊκά και επαγγελματικά.

Αξίζει να δούμε τι λέει σε όλα τα παραπάνω, στην συνέντευξη που παραχώρησε Πηγή : στο SportsOnAir.gr και τη Μαρία Γκιώνη:

Ναυσικά, δεύτερη χρονιά η φετινή στην Αναγέννηση Νέου Ρυσίου. Ποιοι είναι οι στόχοι της ομάδας και ποιοι οι δικοί σου προσωπικά;

«Η ομάδα ως νεοφώτιστη στην κατηγορία είχε μια πολύ καλή πορεία, αποφύγαμε τα Playouts και πλασαριστήκαμε στην 6η θέση που είχαμε τερματίσει και στην κανονική διάρκεια σε ισοβαθμία με τον 5ο Αθηναϊκό. Όπως όλες οι ομάδες είχαμε αλλαγές φέτος στο ρόστερ και με τις αξιόλογες αθλήτριες που έχουν προστεθεί στο υπάρχον υλικό της ομάδας αισιοδοξούμε για μια πορεία ανάλογη ή και καλύτερη της περσινής. Έχοντας περάσει στην επόμενη φάση του κυπέλλου, έχουμε την ευκαιρία αυτή τη σεζόν, αν καταφέρουμε να περάσουμε από τη δύσκολη όπως αποδείχτηκε έδρα του Άρη Πετρούπολης, να πάμε και στο πρώτο final four Κυπέλλου για το Σύλλογο. Μακάρι να τα καταφέρουμε!!»

 Στην έως τώρα πορεία σου, σε συλλογικό επίπεδο, έχεις γευτεί χαρές, τίτλους και επιτυχίες. Υπάρχει κάτι που δεν έχει κάνει, το επιθυμείς και ελπίζεις να κάνεις στο μέλλον;

«Η επιθυμία κάθε αθλητή που αγωνίζεται σε αυτό το επίπεδο είναι να γευτεί κάποιο τίτλο. Ακόμα δεν έχω κατακτήσει κανένα τίτλο σε επίπεδο γυναικών στην Ελλάδα, οπότε πριν κλείσω την καριέρα μου, αυτό παραμένει σίγουρα στο πίσω μέρος του μυαλού μου».

 Η Εθνική Ελλάδος, σε όλα της τα κλιμάκια, είναι ένα ακόμα μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή σου. Ποιες εικόνες ξεχωρίζεις; Υπάρχει συμπαίκτρια που θεωρείς κολλητή σου και έχεις μοιραστεί ξεχωριστές στιγμές;

«Η Εθνική Ελλάδος είναι όντως ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή μου και μονοπώλησε για πολλά χρόνια ειδικά τα καλοκαίρια μου. Σίγουρα οι εικόνες που ξεχωρίζω είναι η κατάκτηση της 4ης θέσης στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων Γυναικών το 2005 και η συμμετοχή μου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Γυναικών το 2010.

Στην πρώτη περίπτωση είμαστε μια ομάδα κοριτσιών που με τον ίδιο πυρήνα ξεκινήσαμε από κορασίδες μαζί, αγωνιστήκαμε πολύ σκληρά και φέραμε την υψηλότερη θέση που έχει κατακτήσει γυναικεία ομάδα σε Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Στη δεύτερη περίπτωση γιατί ήταν η παρθενική συμμετοχή της Εθνικής Γυναικών σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και ήταν μοναδικό να αντιμετωπίζεις την Αμερική ή την Αυστραλία. Σίγουρα στο πέρασμα αυτό από τις εθνικές ομάδες έχουν χτιστεί φιλίες που ακόμα και αν δεν τα βλέπω τα κορίτσια πολύ συχνά λόγω απόστασης, τα συναισθήματα δεν αλλάζουν.

Όσον αφορά την κολλητή μου φίλη, ήταν συμπαίκτριά μου στις Νεάνιδες της ΜΕΝΤ από όπου ξεκίνησα και έστω και αν οι μπασκετικοί μας δρόμοι χώρισαν η φιλία μας έμεινε ανεξίτηλη στο πέρασμα των 14 πλέον χρόνων».

Πώς είναι να είστε, με κάποια από τα κορίτσια, συμπαίκτριες στην Εθνική και μετά από λίγο καιρό να τα δίνετε όλα για να κερδίσετε ή μία την άλλη, σε συλλογικό επίπεδο;

«Αυτή είναι και η ομορφιά του αθλήματος. Το ότι κάποια κορίτσια είμαστε φίλες εκτός γηπέδου δεν σημαίνει ότι δεν θέλουμε να κερδίσει η ομάδα μας. Είμαστε αντίπαλες για 40 λεπτά και μετά μπορούμε να βγούμε έξω σαν φίλες και να πειράζουμε η μία την άλλη για τις φάσεις του αγώνα. Έτσι έχουμε μάθει και έτσι έχουμε μεγαλώσει και είναι και αυτό μέρος του παιχνιδιού. Όπως οι φίλοι που παίζουν στη γειτονιά, αντίπαλοι για όσο διαρκεί το παιχνίδι και φίλοι για μια ζωή».

Ποια είναι η δυσκολότερη αντίπαλος που έχεις αντιμετωπίσει;

«Είχα την τύχη να αγωνίζομαι στο πρωτάθλημα της Α1 από μικρή με την ομάδα της ΜΕΝΤ και στη συνέχεια με την ομάδα της SIEMENS και ομολογώ ότι έχουν περάσει πολλές αξιόλογες ελληνίδες και ξένες αθλήτριες από το πρωτάθλημά μας που φοβάμαι να ξεχωρίσω μόνο μία».

Δοκίμασες ήδη μία φορά την τύχη σου στο εξωτερικό. Αν το δεις συνολικά, με βάση τις συνθήκες ζωής, την οργάνωση, το επίπεδο του μπάσκετ και τις προσωπικές στιγμές με φίλους και συγγενείς, που είναι αναγκαίες, πρέπει οι ελληνίδες να φεύγουν, αγωνιζόμενες στο εξωτερικό;

«Η λύση του εξωτερικού είναι για τον καθένα μια προσωπική και ιδιαίτερη επιλογή. Τα κορίτσια που έχουν επιλέξει το μπάσκετ ως επάγγελμά τους σαφώς και θα πρέπει να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους σε καλύτερα πρωταθλήματα από το δικό μας, να βελτιωθούν και φτάσουν στο υψηλότερο επίπεδο που μπορούν, και γιατί όχι να βγάλουν και λεφτά από αυτό. Οι κοπέλες που το επιλέγουν ως επάγγελμα, θυσιάζουν αυτές τις προσωπικές στιγμές με φίλους στην Ελλάδα, όμως κάνουν νέους φίλους και γνωριμίες και στο τέλος κάνουν αυτό που αγαπούν επάγγελμα. Σαφέστατα λοιπόν είναι μια πολύ καλή επιλογή για αυτούς που μπορούν και το τολμούν».

 Έχεις αγωνιστεί σε μεγάλες ομάδες της Θεσσαλονίκης, δύο εκ των οποίων είναι και ορκισμένοι «εχθροί» (Αρης-ΠΑΟΚ). Πώς το αντιμετώπισες εσύ και πώς σε αντιμετώπισαν οι φίλαθλοι των ομάδων;

«Δυστυχώς καμία από τις δύο ομάδες δεν έχει οργανωμένους φιλάθλους που να παρακολουθούν συστηματικά το γυναικείο. Επίσης και εγώ σαν χαρακτήρας δεν είμαι άνθρωπος που προκαλώ, οπότε και η μετάβασή μου από τη μία ομάδα στην άλλη δεν προκάλεσε κάποια αντίδραση στους φιλάθλους. Οι φίλαθλοι του γυναικείου πάντως και στη μια ομάδα και στην άλλη ήταν μαζί μου όσο αγωνιζόμουν με τα χρώματα της ομάδας τους».

Είσαι μέλος της Εθνικής ομάδας μπάσκετ 3x3, με διεθνείς  συμμετοχές το 2012 και το 2014.
Θεωρείς το 3x3 άλλο άθλημα; Διαφορετικές οι απαιτήσεις του; Προσωπικά, πώς προσεγγίζεις το 5x5 και πώς το 3x3;

«Δεν θα το χαρακτήριζα άλλο άθλημα. Το μπάσκετ είναι ένα, είτε παίζεις με τους φίλους σου σε ανοιχτό γήπεδο, είτε με την ομάδα 5x5. Θα έλεγα όμως ότι είναι ιδιαίτερο άθλημα, με πολλή επαφή, πολύ 1 vs 1, που απαιτεί γρήγορες αντιδράσεις και άμεση μετάβαση από την άμυνα στην επίθεση μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου. Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον από πλευράς εξέλιξης καθώς υπάρχουν πολλές εναλλαγές στο σκορ. Επίσης λόγω της φύσης του είναι μια μικρή γιορτή του μπάσκετ και σε όσα τουρνουά έχω πάει ως τώρα έχω περάσει πολύ όμορφα».

Είσαι μια ξεχωριστή περίπτωση αθλήτριας με εξαιρετικό ακαδημαϊκό βιογραφικό. Τι θα ήθελες να πεις στα παιδιά που επιλέγουν να αφοσιωθούν σε ένα άθλημα, εις βάρος της προσωπικής τους μόρφωσης; Συνδυάζονται τα δύο;

«Νομίζω πως συνδυάζονται και τα δύο. Τα παραδείγματα κοριτσιών που έχουν τελειώσει το Πανεπιστήμιο και αγωνίζονται στην Α1 γυναικών είναι πολλά, οπότε δεν το θεωρώ ακατόρθωτο στο γυναικείο αθλητισμό. Στους άντρες οι αντίστοιχες περιπτώσεις είναι λιγότερες λόγω ίσως των περισσότερων ωρών προπόνησης ή και του αυξημένου ανταγωνισμού.

Πάντως η άποψή μου είναι ότι επειδή στον αθλητισμό τίποτα δεν είναι σίγουρο και ακόμα και ένας τραυματισμός μπορεί να στοιχίσει ολόκληρη την καριέρα κάποιου, δεν θα πρέπει να παραμελούμε τη μόρφωσή μας καθώς μας ανοίγει το δρόμο για μια εναλλακτική επαγγελματική σταδιοδρομία. Άλλωστε πολλά κορίτσια τα τελευταία χρόνια επιλέγουν Αμερικάνικα Κολλέγια ακριβώς για να συνδυάσουν την μπασκετική εξέλιξη με την απόκτηση Πανεπιστημιακού τίτλου».

 Όμορφη πόλη η Θεσσαλονίκη! Από τα ως τώρα ταξίδια σου, υπάρχει άλλο μέρος που είπες ‘εδώ μπορώ να ζήσω για πάντα’; Προορισμός που δεν έχεις πάει ακόμα;

«Το ότι έχω ταξιδέψει αρκετά για ακαδημαϊκούς, εργασιακούς αλλά και λόγους αναψυχής, όμως γυρνάω πάντα πίσω στη Θεσσαλονίκη, μαρτυρά ότι μάλλον αγαπώ λίγο παραπάνω από το φυσιολογικό την πόλη μου. Παρόλα αυτά στην Ιταλία έφτασα στο σημείο να πω ότι μπορώ να ζήσω κάπου αλλού πέρα από την Θεσσαλονίκη, όμως το καλοκαίρι που έμεινα εκεί με έκανε να νοσταλγήσω πολύ τις θάλασσές μας. Ένας προορισμός που δεν έχω πάει ακόμα και θα ήθελα πολύ να πάω είναι η Κούβα».

Η φωτογραφία είναι ένα από τα χόμπι σου. Υπάρχει αθλητής/αθλήτρια ή γενικά προσωπικότητα που θα ήθελες να φωτογραφήσεις από κοντά; Αν μπορούσες να του/της θέσεις και μία ερώτηση, ποια θα ήταν αυτή;

«Νομίζω ότι θα επέλεγα τον Roger Federer επειδή όταν βρίσκω ευκαιρία παρακολουθώ και λίγο τένις. Η ερώτηση που θα του έκανα, είναι τώρα που βρίσκεται προς το τέλος της καριέρας του, μιας καριέρας με επιτυχίες και πολλά τρόπαια, πως αξιολογεί τον παράγοντα τύχη και τον παράγοντα προπόνηση στην πορεία της καριέρας του αυτής».

Η οικογένεια είναι στα πλάνα σου;

«Προέρχομαι από μια οικογένεια δεμένη η οποία με έχει στηρίξει και με έχει βοηθήσει τα μέγιστα στη μέχρι τώρα πορεία μου, οπότε δεν μπορεί παρά να είναι ένας από τους στόχους μου να δημιουργήσω και εγώ με τη σειρά μου τη δική μου οικογένεια».

 Ναυσικά σε ευχαριστούμε και σου ευχόμαστε να είσαι πάντα καλά και ευτυχισμένη!

«Σας ευχαριστώ και εγώ πολύ για τη συνέντευξη. Ήταν τιμή μου που με επιλέξατε!»

 Η Ναυσικά Σταυρίδου, μέσα από ημερομηνίες-σταθμούς στην καριέρα της

Σε εθνικό επίπεδο

Μέλος όλων των εθνικών ομάδων από κορασίδες έως και γυναίκες από το 2000 έως και τώρα.

Με τις εθνικές ομάδες έχει καταλάβει τις παρακάτω θέσεις:

Ανάδειξη στην 4η θέση στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων Γυναικών 2005 (ηλικίες κάτω των 20 ετών) στο Μπρνό (Τσεχία)

Ανάδειξη στην 8η θέση στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων Γυναικών 2006 (ηλικίες κάτω των 20 ετών) στο Σοπρόν (Ουγγαρία)

Ανάδειξη στην 10η θέση του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Γυναικών 2005 στην Τουρκία Ανάδειξη στην 11η θέση στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κορασίδων (ηλικίες κάτω των 16 ετών) στη Βουλγαρία 2001

Ανάδειξη στην 4η θέση στους Μεσογειακούς Αγώνες στην Πεσκάρα 2009 (Ιταλία) o

Ανάδειξη στην 11η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Γυναικών 2010 στην Οστράβα – Μπρνο – Κάρλοβυ Βάρυ (Τσεχία)

Ανάδειξη στις 8 καλύτερες ομάδες του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος «3 εναντίον 3» στην Αθήνα, 2012

Συμμετοχή στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα «3 εναντίον 3» στο Βουκουρέστι, 2014

Σε συλλογικό επίπεδο

Ανάδειξη στην 1ηθέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κορασίδων (ηλικίες κάτω των 16 ετών) το 2002

Ανάδειξη ως MVP (Most Valuable Players) στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κορασίδων (ηλικίες κάτω των 16 ετών) το 2002 καθώς και μέλος της καλύτερης πεντάδας στο ίδιο πρωτάθλημα

Ανάδειξη στην 2η θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κορασίδων (ηλικίες κάτω των 16 ετών) το 2001 o Μέλος της καλύτερης πεντάδας στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κορασίδων (2001 και 2002) o Μέλος της καλύτερης πεντάδας στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Νεανίδων (ηλικίες κάτω των 18 ετών) (2003 και 2004)

Συμμετοχή στο Αll Star Game του ελληνικού πρωταθλήματος το 2010 και ανάδειξη στην 3η θέση στο διαγωνισμό τριπόντων.

Συμμετοχή στο Αll Star Game του ελληνικού πρωταθλήματος το 2011

Ανάδειξη στην 3η θέση του Ελληνικού Κυπέλλου με την ομάδα της SIEMENS στο Βόλο 2007

Ανάδειξη στην 3η θέση στου Ελληνικού Κυπέλλου με την ομάδα του Απόλλωνα Πτολεμαΐδας στη Βέροια 2009

Ανάδειξη στην 4η θέση στο Πρωτάθλημα Ελλάδος με την ομάδα του Απόλλωνα Πτολεμαΐδας (2008) και του ΠΑΟΚ (2012-2013)


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια