«Τον αναζητήσαμε πολλές φορές στο τηλέφωνο, για να
κάνουμε το θέμα, κάθε φορά έβλεπε και έναν αγώνα μπάσκετ. Ο Βασίλης Μασλαρινός
μετά από την τεχνική ηγεσία σε Ηρακλή και Άρη, ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του
ΠΑΟΚ. Και πώς να πεις όχι με την έλλειψη σοβαρών προτάσεων που υπάρχουν στον
χώρο του γυναικείου μπάσκετ. «Περίμενα τον Άρη όσο περισσότερο μπορούσα, αλλά
δεν ασχολήθηκε κανείς. Μου έγινε μια πρόταση από τον ΠΑΟΚ, την οποία θεώρησα
και σοβαρή και τιμητική προς το πρόσωπό μου» λέει αρχικά.
Ήδη ο ΠΑΟΚ έχει
κάνει πολλές και σημαντικές μεταγραφές, και με δεδομένο ότι ο Άρης θα
συμμετέχει στην Α2, ο ΠΑΟΚ βλέπει όσο πιο ψηλά για την επόμενη χρονιά. «Το
ελληνικό πρωτάθλημα δεν έχει καμία σχέση με τα ξένα. Πολύ λίγα τα χρήματα,
ελάχιστες οι υποδομές. Πολλές ομάδες φέτος λόγω οικονομικών προβλημάτων,
επέλεξαν να μην κατέβουν καν σε αγώνες» λέει.
Τι σημαίνει να είσαι προπονητής σε ομάδες όπως
ο Ηρακλής, ο Άρης και ο ΠΑΟΚ.
«Για μένα είναι μεγάλη τιμή να είναι κάποιος προπονητής
σε όλες αυτές τις ομάδες που έχουν μεγάλη ιστορία. Αναγκάζεσαι να περάσεις την
πίεση στη δουλειά σου και να είσαι όσο πιο σοβαρός γίνεται. Υπάρχουν
συναισθηματισμοί, όμως το οπαδικό δεν
υπάρχει στα δικά μου δεδομένα. Είναι πολύ η καζούρα, που είναι στο πλαίσιο του
λογικού. Από τον Ηρακλή κρατάω ότι μου δόθηκε η ευκαιρία να αναλάβω το
γυναικείο, σε μία ηλικία που για πρώτη φορά» λέει για τον Ηρακλή. «Στα μέσα
εκείνης της χρονιάς, άλλαξε ο τρόπος λειτουργίας και αποφάσισα να αποχωρήσω σε
όμορφες συνθήκες. Για μένα θέλω να είμαι υπεύθυνος για τις δικές μου επιλογές».
Όσο για τον Άρη…
«Πήγα σε μια περίοδο που είχαν αλλάξει πολλοί προπονητές,
πήγα σε μία ομάδα Α1, και με βοήθησαν πολύ οι παίκτριες, με βοήθησαν πολύ κοπέλες όπως η Μούλη, η Χατζάκου και η
Κατωπόδη. Άλλος τρόπος λειτουργίας, είχα για πρώτη φορά μία ξένη . Το κλίμα σε
μία ομάδα είναι το πιο βασικό και στον Άρη, όσο και στον Ηρακλή είχαμε καλές
σχέσεις με τις παίκτριες. Πολύ σημαντικό».
Τα οικονομικά
δεδομένα αποτελούν ένα πολύ δύσκολο κομμάτι για το γυναικείο μπάσκετ…
«Όλες οι ομάδες έχουν οικονομικά προβλήματα. Αυτό το
δέχεσαι και κάνεις πολλές φορές τα στραβά μάτια, αλλά στο κομμάτι των συνθηκών
εργασίας καλείσαι να ανταπεξέλθεις και να ζητήσεις τουλάχιστον τα απαραίτητα.
Αλλιώς δε μπορείς να μείνεις σε έναν σύλλογο. Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχουν
τα απαραίτητα εργαλεία για τη σωστή προπόνηση και εβδομαδιαία προετοιμασία της
ομάδας»
«Όσο πιο ψηλά γίνεται»
Νέα σελίδα στην προπονητική του καριέρα με τον ΠΑΟΚ να
είναι το νέο του σπίτι. «Είναι πολύ νωρίς για να απαντήσω τι σημαίνει ο ΠΑΟΚ.
Έχει πολύ καλή οργάνωση και υπάρχει ένα
τιμ ανθρώπων που τρέχει τα ζητήματα και ότι πρέπει. Θα συνεργαστώ και με έναν
άνθρωπο που εκτιμάω και έχει αρκετά καλά στοιχεία, τον Ευριπίδη Μελετιάδη.
Αισιοδοξώ ότι θα κάνω μια καλή χρονιά
και αυτό είναι το πιο ενθαρρυντικό» λέει αρχικά. «Ο ΠΑΟΚ και στα κατάταξης
κατέβηκε. Θέλουμε να κάνουμε ένα καλό ρόστερ, να κρατήσουμε το βασικό κορμό και
παράλληλα να ανεβούν και κορίτσια
από τα τμήματα υποδομής. Όλα θέλουν
δουλειά, κόπο και προσήλωση μέχρι το τέλος. Δεν αξίζει να είσαι μόνο
πυροτέχνημα, ειδικά στα τμήματα υποδομής, θέλει σταθερότητα σε χρονικό
διάστημα. Στον ΠΑΟΚ θέλουμε να βάλουμε βάσεις για πολλά χρόνια και ταβάνι, αλλά
όχι στόχος θα είναι να μπει στην
τετράδα, αν γίνεται».
Υπάρχουν προπονητές
–πρότυπο στο γυναικείο
«Δεν έχω μπει στη διαδικασία να παρακολουθήσω προπονητές
γυναικείου, αλλά νομίζω ότι ο καλύτερος είναι ο Τζώρτζης Δικαιουλάκος στην
παρούσα φάση» λέει χωρίς πολλές σκέψεις.
Η παρουσία του
κόσμου παραμένει μία ακόμη πληγή, αφού οι φίλαθλοι δεν προτιμούν το γήπεδο.
«Μόνο ο ΠΑΟ μαζεύει κόσμο στο γυναικείο μπάσκετ στην
Ελλάδα. Στα ξένα πρωταθλήματα η κατάσταση είναι τελείως διαφορετική και πρέπει
να βρούμε έναν τρόπο να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του κόσμου».
Ο ένας από τους
πολλούς Μασλαρινούς
Το Μασλαρινέικο…έχει πολλές βάσεις. Χρήστος, Γιώργος,
Δημήτρης, Ευριπίδης και ο Βασίλης. Όλοι
λίγο πολύ σχέση με το μπάσκετ, άλλος με το βόλεϊ, συνθέτουν πέντε ξαδέρφια, που
είναι ενεργοί σε πολλά πόστα και είναι αυτό που λένε… πάει σόι το βασίλειο.
«Όλοι είμαστε ξαδέρφια μεταξύ μας και έχουμε μια ιδιαίτερη σχέση με τον
αθλητισμό».
Δε σταματάει να παρακολουθεί μπάσκετ σε όλα τα επίπεδα.
Είτε σε επίπεδο κατασκηνώσεων, είτε σε πολλά επίπεδα συνεργασίας.
Ο Βασίλης
Μασλαρινός ζει και αναπνέει για το μπάσκετ.
«Η πιο σημαντική στιγμή για μένα, ήταν όταν είχα
αναλάβει τον Άρη και πήγαμε να παίξουμε
μέσα στον «Τάφου του Ινδού» με τον ΠΑΟ. Μπροστά σε 1500 θεατές είναι ένα απίστευτο συναίσθημα» λέει για μία
εμπειρία που δεν ξεχνιέται.
Το γεγονός ότι
έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια ομάδες, δε σημαίνει ότι είναι και σκοπός του.
«Δε συνηθίζω να αλλάζω αγωνιστικό περιβάλλον, όταν όμως
οι συνθήκες δεν επιτρέπουν να μείνεις κάπου, το πιο σωστό θα ήταν να αποχωρήσεις και να βάλεις τον επόμενο
σκοπό της καριέρας σου. Δεν αποκλείω κάποια στιγμή το ενδεχόμενο να κατέβω
Αθήνα, ειδικά αν με αναγκάσουν οικονομικοί λόγοι».
Όσο για τις
εθνικές ομάδες…
«Δεν αποτελεί κάποιο αυτοσκοπό. Υπήρξα τέσσερα χρόνια
προπονητής στην ΕΚΑΣΘ, αλλά είναι κάτι που έρχεται με τον χρόνο και τη δουλειά
σου. Είμαι ικανοποιημένος με αυτά που κάνω».
Αυτός είναι λοιπόν ο Βασίλης Μασλαρινός ένας από τους καλύτερους
νέους προπονητές του γυναικείου μπάσκετ στην Ελλάδα.
0 Σχόλια