Λύμουρα: «Μου λείπει ένα μετάλλιο με την Εθνική»

Η Λολίτα Λύμουρα σε συνέντευξη που παραχώρησε στο agapotobasket και την Σεβαστή Βρακατσέλη αναφέρθηκε σε όλη την διαδρομή της στο χώρο αλλά και τη φετινή πορεία του  Πρωτέα Βούλας:

  

«Η αφετηρία της στον χώρο του μπάσκετ ήταν το 1995 και τον Εθνικό Πειραιώς. Ακολούθησε η διαδρομή Καλλιθέα- Ιταλία - Βύρωνας και, πλέον, Βούλα. Τα 20 (παρά ένα) χρόνια που ασχολείται με το μπάσκετ σίγουρα δεν μαρτυρούν την ηλικία της, αλλά οι επιτυχίες της σε όλη αυτή την πορεία αποδεικνύουν την τεράστια αξία της.

Η Λολίτα Λύμουρα μίλησε αποκλειστικά στο agapotobasket.gr και την Σεβαστή Βρακατσέλη για τα μπασκετικά της πρότυπα, τις μοναδικές στιγμές της καριέρας της που έζησε με τον Αθηναϊκό, τον Πρωτέα, με τον οποίο θέλει το πρωτάθλημα, αλλά και την Εθνική, με την οποία θέλει να κάνει την υπέρβαση.

Agapotobasket: Τα πρώτα σου βήματα στον χώρο του μπάσκετ ξεκίνησαν σχεδόν 20 χρόνια πίσω στον Εθνικό Πειραιώς. Ποιος σου κόλλησε αυτό το μικρόβιο;

«O αδελφός μου έπαιζε μπάσκετ στον Εθνικό Πειραιά και ήταν το ταλέντο της ομάδας. Εγώ ήμουν πιο μικρή και πήγαινα μαζί του να τον παρακολουθώ, αφού τον θαύμαζα. Πολλές φορές, λοιπόν, μετά την προπόνηση του με έβαζε και παίζαμε μαζί και μου μάθαινε τα βασικά. Δεν ήθελε και πολύ μετά να κολλήσω το «μικρόβιο» και να πάω να γραφτώ στην γυναικεία ομάδα. Οπότε, στον Φίλιππο χρωστάω το ότι μπήκα στο μπάσκετ».

Agapotobasket: Ποιο είναι το κίνητρο και συνεχίζεις κάθε χρόνο με περισσότερο πάθος και όρεξη;

«Όταν κάνεις αυτό που αγαπάς, δεν υπάρχει κούραση. Είμαι τυχερή που μπορώ να παίζω μπάσκετ και να κάνω αυτό που μ' αρέσει. Δεν δικαιούμαι να παραπονιέμαι για κούραση όταν έχω καταφέρει να κάνω το χόμπι μου επάγγελμα και, τώρα που η κρίση έχει χτυπήσει τη χώρα, καταλαβαίνει κανείς την αξία του να έχω μια κανονική δουλειά κάνοντας μάλιστα για 4-5 ώρες κάθε μέρα αυτό που μου αρέσει».

Agapotobasket: Έχεις κάποιο πρότυπο και κάποιον αθλητή που θα ήθελες να του μοιάσεις;

«Όταν ξεκίνησα το μπάσκετ το είδωλο μου ήταν η Αναστασία Κωστάκη, με την οποία μάλιστα αυτόν τον καιρό βρεθήκαμε στο ίδιο παρκέ έστω και ως αντίπαλοι. Από τον διεθνή χώρο τρελαίνομαι για τις φοβερές πάσες των Sue Bird, Becky Hammon. Από τον ανδρικό χώρο μου αρέσει πολύ ο Sarunas Jasikevicius και, φυσικά, πρότυπό μου είναι ο Δημήτρης Διαμαντίδης».

Agapotobasket: Ποιες είναι οι καλύτερες στιγμές μέχρι τώρα στην καριέρα σου;

«Η καλύτερη στιγμή μου σε συλλογικό επίπεδο ήταν ο τίτλος του EUROCUP με τον Αθηναϊκό. Σε εθνικό επίπεδο ήταν η 5 θέση που πήραμε με την Εθνική Γυναικών το 2009 στην Λετονία, αλλά και η 4η θέση που είχαμε πάρει με την Εθνική Νέων Γυναικών το 2005 στην Τσεχία. Αυτή είναι ως τώρα η καλύτερη θέση που έχει κατακτήσει ποτέ Εθνική Ομάδα».

Agapotobasket: Το 2007 έκανες το μεγάλο βήμα και πήγες στην Ιταλία. Τι σε έκανε να γυρίσεις πίσω δυο χρόνια μετά;

«Σε ηλικία 22 χρονών πήγα και έπαιξα για 2 χρόνια στην Ιταλία. Θα συνέχιζα και την επόμενη χρονιά αφού η ομάδα που έπαιζα μου είχε κάνει πρόταση ανανέωσης. Πάνω από το μπάσκετ βάζω μόνο την οικογένεια μου και έτσι έκανα. Έχασα τον πατέρα μου και έπρεπε να σταθώ δίπλα στην οικογένεια μου».

Agapotobasket: Έχεις μετανιώσει για κάποια επιλογή σου;

«Πέρυσι τα Χριστούγεννα κατέθεσε μια πολύ καλή πρόταση η σουηδική Σόλνα και αντί να πάω ακολούθησα το συναίσθημα μου. Έμεινα στον Αθηναϊκό με τα οικονομικά προβλήματα και όχι μόνο που είχαμε. Ήταν λάθος η επιλογή μου».

Agapotobasket: Θα επέλεγες να φύγεις πάλι στο εξωτερικό, όπως αρκετές από τις συμπαίκτριες σου στην Εθνική;

«Κάθε χρόνο έχω πρόταση από ομάδα του εξωτερικού, αλλά δεν με καλύπτει τόσο οικονομικά όσο επαγγελματικά. Δεν θα συμφωνήσω με ομάδα του εξωτερικού έτσι απλά για να λέω ότι παίζω έξω. Αν μου έρθει, και μακάρι, μια πρόταση που με καλύπτει, ναι, θα πάω».

Agapotobasket: Μετά από αρκετά χρόνια στον Αθηναϊκό, φέτος είσαι στον Πρωτέα Βούλας. Ποιοι είναι οι στόχοι σου με τη νέα σου ομάδα;

«Οι στόχοι μου συμβαδίζουν με τους στόχους της ομάδας. Αν η ομάδα πετύχει, θα έχω πετύχει κι εγώ. Στόχος της ομάδας από την αρχή ήταν η τετράδα και από κει κ πέρα ότι καλύτερο. Τώρα που βγήκαμε δεύτεροι στην κανονική περίοδο, έχουμε στόχο να μπούμε στους τελικούς του πρωταθλήματος, ώστε την επόμενη χρονιά να κάνουμε το βήμα παραπάνω».

Agapotobasket: Σύμφωνα με το πως έχουν εμφανιστεί μέχρι τώρα οι ομάδες στο πρωτάθλημα, ποια θα χαρακτήριζες ομάδα έκπληξη;

«Ομάδα έκπληξη για μένα είναι η Κως. Μια ομάδα που από την αρχή της σεζόν στόχος της ήταν η σωτηρία, όχι μόνο τα κατάφερε, αλλά μπήκε με την αξία της στην τετράδα. Είναι ομάδα υγιής, συνεπής σε όλα της, που σε κάθε παιχνίδι εντός έχουν τον κόσμο δίπλα τους. Όλο το νησί είναι κοντά στα κορίτσια σε κάθε ματς. Η προσπάθειά τους αξίζει τα εύσημα όσων ασχολούνται με το γυναικείο μπάσκετ».

Agapotobasket: Χωράνε προγνωστικά στην μάχη του τίτλου και, αν έδινες σε κάποια ομάδα προβάδισμα, ποια θα ήταν και γιατί;

«Προβάδισμα για τον τίτλο θα έδινα στο Ελληνικό. Αυτό φαίνεται και στην βαθμολογική θέση που είναι πρώτο, αλλά και από τις εμφανίσεις που έχει κάνει και τις επιβλητικές νίκες που πήρε. Μπαίνουμε, όμως, σε αγώνες play off και θα δούμε ποια ομάδα θα παρουσιαστεί καλύτερη και πιο έτοιμη. Υπάρχει δρόμος ακόμα».

Agapotobasket: Είσαι εδώ και χρόνια από τα βασικά στελέχη της Εθνικής Γυναικών. Μπορεί η Εθνική να έχει μια σταθερή παρουσία στην τελική φάση σε κάθε διοργάνωση; Τι είναι αυτό που θα μπορούσε να της δώσει το κάτι παραπάνω και, γιατί όχι, και κάποιο μετάλλιο;

«Πιστεύω ότι πέρυσι το καλοκαίρι με τον κόουτς Δικαιουλάκο στον πάγκο μπήκαν κάποιες βάσεις ώστε η Εθνική να κοιτάξει το μέλλον με μεγαλύτερη αισιοδοξία. Πήραμε την πρόκριση για το Ευρωμπάσκετ και το πρώτο ζητούμενο είναι να πάμε με πλήρη σύνθεση, γιατί δεν έχουμε πολυτέλεια για απουσίες. Αν, μάλιστα, προστεθεί και η Στέλλα Καλτσίδου που είναι υψηλού επιπέδου παίκτρια και η Ομάδα βρεθεί σε καλή φόρμα, τότε μπορούμε να ελπίζουμε σε κάτι καλό.

Agapotobasket: Έχεις κάποιον ανεκπλήρωτο μπασκετικό στόχο;

«Αυτό που μου λείπει και θα ήθελα πολύ είναι ένα μετάλλιο με την Εθνική Ομάδα».

Agapotobasket: Αν μπορούσες να κάνεις μια ευχή και να πραγματοποιηθεί αμέσως ποια θα ήταν αυτή;

«Αν μπορούσε το τζίνι να μου έφερνε το πρωτάθλημα με τον Πρωτέα, ναι, θα το έπαιρνα! (Γελάει!) Μπορώ να περιμένω, όμως. Μάξιμουμ, όμως, ένα χρόνο!»