Ο προπονητής του Ναύαρχου Βότση, Τάσος Μανωλόπουλος, ανάρτησε πριν από λίγο την κάτωθι δήλωση:
«Όταν πριν έξι χρόνια ερχόμουν στο Βότση σαν παίκτης στην Α' ΕΚΑΣΘ και σαν υπεύθυνος προπονητής δεν πίστευα με τίποτα ότι θα δενόμουν τόσο πολύ με αυτό το σύλλογο. Πόσο μάλλον αφού δεν ήμουν γέννημα θρέμμα Βοτσιωτάκι.
Τα χρόνια περνούσαν όμως και εγώ ένιωθα ότι βρήκα το λιμάνι μου (αν και αφήσαμε και ένα πόδι μέσα στο γήπεδο). Πέρασα από αρκετούς συλλόγους, μεγάλους συλλόγους, αλλά εδώ βρήκα ζεστασιά και όλες τις συνθήκες να δουλέψω όπως ήθελα.
Ο σύλλογος μεγάλωνε ξανά και αυτό ήταν κίνητρο για όλους εμάς. Πλέον έχει φτάσει να είναι από τους πιο οργανωμένους και υγιείς και στην περιοχή μας αλλά και σε όλη την πόλη. Διακόσιους αθλητές αριθμεί το τμήμα, με πενήντα άρχισα πριν έξι χρόνια.
Γι’ αυτό λοιπόν και είμαι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσω ότι θα συνεχίσω να υπηρετώ αυτό το σύλλογο για τα επόμενα τρία χρόνια, τουλάχιστον. (Ελπίζω να φτάσω και τον Sir Alex). Ευχαριστώ την Διοίκηση για την εμπιστοσύνη που συνεχίζει να μου δείχνει όλα αυτά τα χρόνια, παλιά και νέα. Εξι χρόνια δεν είναι και λίγα, με τα καλά μας και τα άσχημα μας. Κάθε οικογένεια έχει τις διαφωνίες και τις κόντρες της, αλλά πάντα με γνώμονα το καλό της ομάδας. Υπόσχομαι ότι μαζί θα πάμε τον σύλλογο ακόμα πιο ψηλά ...
Δυστυχώς όμως, το γεγονός της αποχώρησης του άλλου μου μισού τα τελευταία τρία χρόνια δεν με αφήνει να χαρώ όπως θα ήθελα την ανανέωση. Με τον Πάνο γνωριζόμαστε από το 1998 σαν συμφοιτητές στο ΤΕΦΑΑ Σερρών. Καλός φίλος και αδελφός.
Συνεχίσαμε μαζί στον ΠΑΟΚ και έκανα μεγάλο αγώνα να τον φέρω τότε στον Βότση. Εμπνευστής και αυτός του Ναύαρχος Βότσης Basketball Programme βοήθησε τα μέγιστα τα φτάσουμε στο σημερινό αποτέλεσμα. Πραγματικά είναι από τους καλύτερους συνεργάτες που δούλεψα ποτέ μαζί και δεν έχω μετανιώσει ποτέ για την απόφαση μου να τον έχω πάντα δίπλα μου στις ομάδες που πηγαίνω.
Του αναγνωρίζω και το μεγάλο κατόρθωμα να με ανεχτεί τόσο μεγάλο διάστημα και του χρωστάω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και ένα μεγάλο ΣΥΓΝΩΜΗ για το ότι ήμουν πολύ πιεστικός και τελειομανής πολλές φορές. Δυστυχώς όμως εδώ και ένα μήνα που μου ανακοίνωσε την πρόθεση του να παραιτηθεί δεν κατάφερα να τον μεταπείσω, όσο και να το προσπάθησα και εγώ και ο σύλλογος.
Αυτή την φορά δεν έκανε πλάκα όπως μέσα στην σεζόν. Το κενό που αφήνει πίσω του είναι μεγάλο. Αλλά πρέπει να σεβαστούμε την απόφαση του. Ο σεβασμός είναι κάτι που πάντα είχα και θα έχω προς τον Πάνο. Καλή συνέχεια λοιπόν αδελφέ ότι και αν κάνεις. Η πόρτα του Βότση, τουλάχιστον όσο είμαι εγώ, θα είναι πάντα ανοιχτή για σένα».
«Όταν πριν έξι χρόνια ερχόμουν στο Βότση σαν παίκτης στην Α' ΕΚΑΣΘ και σαν υπεύθυνος προπονητής δεν πίστευα με τίποτα ότι θα δενόμουν τόσο πολύ με αυτό το σύλλογο. Πόσο μάλλον αφού δεν ήμουν γέννημα θρέμμα Βοτσιωτάκι.
Τα χρόνια περνούσαν όμως και εγώ ένιωθα ότι βρήκα το λιμάνι μου (αν και αφήσαμε και ένα πόδι μέσα στο γήπεδο). Πέρασα από αρκετούς συλλόγους, μεγάλους συλλόγους, αλλά εδώ βρήκα ζεστασιά και όλες τις συνθήκες να δουλέψω όπως ήθελα.
Ο σύλλογος μεγάλωνε ξανά και αυτό ήταν κίνητρο για όλους εμάς. Πλέον έχει φτάσει να είναι από τους πιο οργανωμένους και υγιείς και στην περιοχή μας αλλά και σε όλη την πόλη. Διακόσιους αθλητές αριθμεί το τμήμα, με πενήντα άρχισα πριν έξι χρόνια.
Γι’ αυτό λοιπόν και είμαι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσω ότι θα συνεχίσω να υπηρετώ αυτό το σύλλογο για τα επόμενα τρία χρόνια, τουλάχιστον. (Ελπίζω να φτάσω και τον Sir Alex). Ευχαριστώ την Διοίκηση για την εμπιστοσύνη που συνεχίζει να μου δείχνει όλα αυτά τα χρόνια, παλιά και νέα. Εξι χρόνια δεν είναι και λίγα, με τα καλά μας και τα άσχημα μας. Κάθε οικογένεια έχει τις διαφωνίες και τις κόντρες της, αλλά πάντα με γνώμονα το καλό της ομάδας. Υπόσχομαι ότι μαζί θα πάμε τον σύλλογο ακόμα πιο ψηλά ...
Δυστυχώς όμως, το γεγονός της αποχώρησης του άλλου μου μισού τα τελευταία τρία χρόνια δεν με αφήνει να χαρώ όπως θα ήθελα την ανανέωση. Με τον Πάνο γνωριζόμαστε από το 1998 σαν συμφοιτητές στο ΤΕΦΑΑ Σερρών. Καλός φίλος και αδελφός.
Συνεχίσαμε μαζί στον ΠΑΟΚ και έκανα μεγάλο αγώνα να τον φέρω τότε στον Βότση. Εμπνευστής και αυτός του Ναύαρχος Βότσης Basketball Programme βοήθησε τα μέγιστα τα φτάσουμε στο σημερινό αποτέλεσμα. Πραγματικά είναι από τους καλύτερους συνεργάτες που δούλεψα ποτέ μαζί και δεν έχω μετανιώσει ποτέ για την απόφαση μου να τον έχω πάντα δίπλα μου στις ομάδες που πηγαίνω.
Του αναγνωρίζω και το μεγάλο κατόρθωμα να με ανεχτεί τόσο μεγάλο διάστημα και του χρωστάω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και ένα μεγάλο ΣΥΓΝΩΜΗ για το ότι ήμουν πολύ πιεστικός και τελειομανής πολλές φορές. Δυστυχώς όμως εδώ και ένα μήνα που μου ανακοίνωσε την πρόθεση του να παραιτηθεί δεν κατάφερα να τον μεταπείσω, όσο και να το προσπάθησα και εγώ και ο σύλλογος.
Αυτή την φορά δεν έκανε πλάκα όπως μέσα στην σεζόν. Το κενό που αφήνει πίσω του είναι μεγάλο. Αλλά πρέπει να σεβαστούμε την απόφαση του. Ο σεβασμός είναι κάτι που πάντα είχα και θα έχω προς τον Πάνο. Καλή συνέχεια λοιπόν αδελφέ ότι και αν κάνεις. Η πόρτα του Βότση, τουλάχιστον όσο είμαι εγώ, θα είναι πάντα ανοιχτή για σένα».
0 Σχόλια