Μάλτση : «I did it my way»

Σε μια σύγχρονη εκδοχή του τραγουδιού του Φρανκ Σινάτρα  «I did it my way» (σε μετάφραση: « το έκανα με το δικό μου τρόπο»)  που ταιριάζει γάντι στην Εβίνα Μάλτση, η ελληνίδα σταρ άνοιξε την καρδιά της στο "Φως των σπορ" και το μπλογκ την αναδημοσιεύει.

Μια καλή λογοδιάρροια είναι η ονειρεμένη συνταγή κάθε δημοσιογράφου,  στην περίπτωση όμως της 34χρονης σπουδαίας αθλήτριας δύο συστατικά η απίστευτη ευθύτητα και ειλικρίνειά της και η ασίγαστη αγάπη της για τα γαλανόλευκα και την Εθνική καθιστούν την συνέντευξη «must»  και δίνει μέσα σε λίγες κουβέντες το απόσταγμα αυτής της συνεχούς προσφοράς της . Ευτυχής συγκυρία λοιπόν η συνέντευξη και δεν χορταίνεις να μιλάς μαζί της. Να τι μας είπε για την ίδια , για την Εθνική και  για τα κορίτσια που είναι τώρα στην ομάδα :

«Με το χέρι στην καρδιά δηλώνω ότι συγκυριακά δεν είμαι αυτή την στιγμή μέσα στις 12 της Εθνικής ομάδας γυναικών . Το να παίζεις στην Εθνική δεν είναι υποχρέωση . Είναι τιμή να καλείται μια αθλήτρια και όταν φορώ την φανέλα ριγώ , ανατριχιάζω. Κάθε φορά ακόμη και τόσα χρόνια μετά ! Και ξέρω γιατί μιλώ αφού είμαι 14 χρόνια που δεν έχω κάνει καλοκαίρι και διακοπές για να είμαι πιστή στην Εθνική και τις υποχρεώσεις της αλλά ποτέ δεν το μετάνιωσα .

Συνεπώς δεν θα μπορούσα να πουλήσω ποτέ αυτή την ομάδα. Ένοιωθα απλά άδεια , χωρίς ενέργεια , κουράγιο και πάθος αυτά που πάντα είχα σε τεράστιο βαθμό και αποφασίσαμε από κοινού με τον ομοσπονδιακό κ. Δάγλα και την ΕΟΚ να μην είμαι .  Η Εθνική δεν χρωστά σε κανένα , μόνο της χρωστάνε και μια τέτοια Εβίνα δεν της πρέπει . Και εγώ δεν ήμουν καλά , με χάλασε και λίγο το χρονικό σημείο αφού η διαδικασία θα τελείωνε 14 Ιουλίου και το πρόγραμμα αποκατάστασης δεν ήταν αυτό που είχα προγραμματίσει . Το Σεπτέμβριο θα ήταν ιδανική περίοδος για μια τέτοια διοργάνωση όσον αφορά εμένα , αλλά δεν το αποφασίζω εγώ .

Είχα παράλληλα από την αρχή στο μυαλό μου ότι αυτή η ομάδα έχει σπουδαία κορίτσια που μπορούν να σηκώσουν το βάρος και να βγουν μπροστά τώρα που παρουσιάστηκαν κάποιες δυσκολίες όπως η μη συμμετοχή μου και οι τραυματισμοί Καλτσίδου και Σπυριδοπούλου. Ήμουν αισιόδοξη  εξ αρχής και το θέαμα που αντίκρυσα στον Αγ. Θωμά το Σάββατο ειλικρινά με ενθουσίασε αφάνταστα και απλά πιστοποίησε τα όσα σκεφτόμουν. Όχι γιατί κερδίσαμε άνετα την Φινλανδία αλλά γιατί η Εθνική μας είναι ομάδα με τα όλα της και δεν της λείπει τίποτε . ¨Εχει πάθος , φλόγα , πίστη , τσαμπουκά , αποφασιστικότητα , ενέργεια αλλά και πλάνο. Ο Δάγλας σοφά ποιώντας ,  βάδισε πάνω στα χνάρια του Μίσσα και έχτισε μια νέα Εθνική που μπορεί απλά να κάνει την δουλειά γιατί έχει πάνω από όλα μπασκετικές αρχές και σχέδιο. Κανείς δεν πρέπει να ασχοληθεί με το τι λείπει αλλά με το ποια θέλει πιο πολύ να διακριθεί και να αποδείξει ότι μπορεί . Τα κορίτσια μας που είμαι υπερήφανη γι΄ αυτά το πράττουν καθημερινά . Οι απουσίες είναι πρόβλημα αλλά συχνά είναι και ευεργετικές όπως αποδεικνύεται στην πράξη γιατί μπορούμε να δούμε παιδιά που πριν δεν ήταν πρωταγωνίστριες να μπαίνουν στο πετσί του νέου ρόλου. Εγώ το είδα να συμβαίνει και η χαρά μου είναι ανείπωτη  . Μπράβο σε όλες και όλους αλλά προσοχή γιατί έχουμε δρόμο ακόμη  …

Για την Λετονία δεν ξέρω τι θα γίνει (νομίζω ότι η Ταμάνε μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες αφού έκανε φοβερή χρονιά στην Φενέρ)  αλλά χρειάζεται σοβαρότητα και σταθερότητα και όλα θα πάνε καλά .Καλή διαχείριση των καταστάσεων αφού έχουμε σαν έλληνες την τάση να ξεφεύγουμε και να την πατάμε .Είναι μια σειρά αγώνων και δεν πρέπει να χαλαρώσουμε , δεν μας παίρνει για λάθη.

Είμαι λοιπόν βέβαιη ότι θα τα καταφέρουν οι κοπέλες  να συνεχίσουν την καλή παράδοση που δημιουργήσαμε όλες μαζί τα τελευταία 12 χρόνια . Είμαι πεπεισμένη ακόμη ότι η Εθνική μας θα έχει πάντα όπλο την άμυνα αλλά παράλληλα  στην περιφέρεια θα είναι από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης όσα χρόνια και αν περάσουν .

Άλλωστε βιολογικά θα έρθουν οι αλλαγές . Έφυγαν σιγά-σιγά τεράστια ονόματα Κλιγκοπούλου , Κωστάκη , Σαμορούκοβα , Σαρέγκου και  άλλες .Είναι πλήγματα αλλά η εθνική βρίσκει πάντα τον δρόμο της.  Δεν λέω όμως ότι ήρθε η δική μου ώρα για να αποχωρήσω  . Μάλλον το  αντίθετο αφού δεν είπα σε καμία περίπτωση  το αντίο.  Απλά έκρινα ότι είχα ανάγκη να πάρω το ρεπό μου και πιστέψτε με μου έκανε απίστευτο καλό . Αν ξανακληθώ  όμως θα είμαι πάλι εδώ . Φτάνει βέβαια να μου ζητηθεί. Γιατί δεν πιστεύω στους κύκλους που κλείνουν με πρωτοβουλία των αθλητριών . Ο προπονητής και η Ομοσπονδία αποφασίζουν . Όταν και αν  με θέλουν , θα είμαι εκεί , στο σπίτι μου,  που άλλωστε του χρωστάω τα πάντα . Είμαι παιδί της δουλειάς όχι μόνο του ταλέντου αλλά η Εθνική υπήρξε πάντα το εφαλτήριό μου και δεν το ξεχνώ ποτέ.

Αυτό το καλοκαίρι ξεκουράστηκα , ηρέμησα , χαλάρωσα, έκανα ακριβώς το αντίθετο από αυτό που λέγεται έντονη ζωή , ούτε κλάμπιγκ ούτε τίποτα , απλά  γέμισα τις μπαταρίες μου . Το είχα ανάγκη και τώρα είμαι ψυχικά δίπλα στα κορίτσια γιατί παραμένω οπαδός της Εθνικής.  Είναι μια χρυσή ευκαιρία να βγουν μπροστά οι νυν διεθνείς και είμαι πεπεισμένη ότι θα καταφέρουν γιατί είναι μια σπουδαία και πλήρης  ομάδα χωρίς ίχνος σωβινισμού  και το αξίζει .Το πρώτο δείγμα ήταν σούπερ αλλά δεν στέκομαι εκεί. Αυτό που θέλω να δω είναι να κρατήσουν την ψυχολογία τους στα ύψη και σε δύσκολες στιγμές που θα έρθουν και  να κρατήσουν όρθια την ομάδα.

Το Σεπτέμβριο θα πάω στην Τουρκία και την Καϊσερί όπου με εμπιστεύτηκαν και οφείλω για μια ακόμη σεζόν σαν σωστή επαγγελματίας να είμαι αυτή που πρέπει . Η προπέρσινη χρονιά με τον τραυματισμό στην Πράγα με πήγε πίσω αλλά σιγά σιγά ξαναβρίσκω τον ρυθμό μου και αισιοδοξώ ότι θα πάμε καλά . Η νέα μου ομάδα ήταν φιναλίστ τον Μάρτιο στο Eurocup και μόνο η παρουσία της Έζια Τζόουνς mvp της φετινής Ευρωλίγκας αποδεικνύει ότι οι άνθρωποι έχουν φιλοδοξίες όπως άλλωστε και εγώ . Συμπαίκτριες ακόμη η Νούρια Μαρτίνεζ και η Νίκι Ανοσίκε αλλά  εξαγγελίες δεν πρόκειται να κάνω . Υπάρχουν παράγοντες πολύ σπουδαίοι , η χημεία , η τύχη και δεν θέλω να κάνω προβλέψεις . Βήμα βήμα όπως έκανα πάντα …»