Βασιλακόπουλος: «Σε ισχυρές βάσεις το Ελληνικό μπάσκετ»

Συνέντευξη παραχώρησε ο πρόεδρος της ΕΟΚ Γιώργος Βασιλακόπουλος στο περιοδικό Sportsfan στην οποία ανέφερε τα εξής:

«Είναι ώρες περισυλλογής και προβληματισμού για το διεθνές αθλητικό κίνημα. Είναι κοινή παραδοχή για το διεθνές αθλητικό κίνημα. Είναι κοινή παραδοχή, ότι πρέπει επιτέλους να υπάρξει μια νέα δομή, αφού η έως τώρα ισχύουσα εξέπνευσε. Αυτό δεν σημαίνει ότι ήταν αποτυχημένη, αλλά η πολύ αποκεντρωμένη διοικητική λειτουργία έφτασε στην αναρχία. Ο καθένας δημιούργησε ένα κέντρο αποφάσεων που έρχονταν σε πλήρη αντίθεση με ένα άλλο κέντρο και έτσι είχαμε ένα διεθνές... κομφούζιο. Οι αποφάσεις που θα ληφθούν στις προσεχείς συνεδριάσεις του κεντρικού γραφείου της FIBA θα είναι επαναστατικές και θα αλλάξουν τελείως την δομή διοίκησης του ευρωπαϊκού μπάσκετ».

-Yπάρχουν κάποιες πρώτες σκέψεις προς δημοσιοποίηση;

«Το διεθνές εναρμονισμένο καλεντάρι είναι μια βασική ανάγκη. Δεν γίνεται ο καθένας να φτιάχνει το δικό του με μοναδικό γνώμονα πως θα κερδίσει περισσότερα χρήματα. Δεν γίνεται να μην λαμβάνονται υπ'όψιν οι αγώνες των εθνικών συγκροτημάτων. Πέρα των άλλων, αυτή η πρακτική είναι και καταστροφική για τη διάδοση του αθλήματος. Η Εθνική Ελλάδας έχει από το 2000 να δώσει επίσημο αγώνα εντός έδρας. Το ποδόσφαιρο δίνει τουλάχιστον τρεις ετησίως. Οι Εθνικές ομάδες όμως, φέρουν πολύ κόσμο και κυρίως τη νέα γενιά κοντά στο άθλημα».

-Ναι, αλλά η Εθνική μπάσκετ με τις επιτυχίες της, προκρίνεται απ' ευθείας στις μεγάλες διοργανώσεις και γι' αυτό δεν έχει προκριματικές υποχρεώσεις μέσα στη χρονιά.

«Σε αυτό θα συμφωνήσουμε, όμως το αποτέλεσμα είναι αν υπάρχει ζημιά αγωνιστική και οικονομική και αυτό ισχύει για όλες τις προηγμένες χώρες του αθλήματος. Γι' αυτό όμως μιλάω για συγκεκριμένο καλεντάρι, που να προβλέπει διακοπές της Ευρωλίγκας για αγώνες της Εθνικής. Μπορεί να υπάρξει ένα μοντέλο με 0 μήνες πρωταθλήματα, 27 μήνες των Εθνικών και ένα γεμάτο μήνα ξεκούρασης των αθλητών. Λένε πολλοί, ότι οι παίκτες πληρώνονται. Υπάρχει κανείς που πληρώνεται για να πεθάνει; Για να τους εξουθενώσουμε;»

-Το πλέον σημαντικό πρόβλημα όμως είναι οι οικονομικές συνθήκες, άρα προς αυτή την κατεύθυνση χρειάζονται δράσεις.

«Σαφώς και αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα. Οι εταιρίες που έχουμε μόνο μεγάλες ζημιές, πρέπει να γίνουν ελεύθερης πρόσβασης φιλάθλων κατά κάποιο τρόπο λαϊκής βάσης, αλλά φυσικά με οργανωμένο σχέδιο. Ένα μεταγενέστερο βήμα είναι να ελεγχθεί ο κοινωνικός χουλιγκανισμός, προκειμένου να εκλείψει και ο αθλητικός. Αυτό όμως έπεται. Πρώτα πρέπει να μπει μια τάξη, να υπάρξει κεντρικοποίηση της διοικητικής δομής και δραστική μείωση του κόστους. Ο αθλητής δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν ένας απλός εργαζόμενος, αλλά σαν ένας επιτηδευματίας. Ένα άλλο θέμα είναι οι μάνατζερ, που παίρνουν 10% προμήθεια χωρίς να κάνουν τίποτα. Όπως επίσης και η ελεύθερη διακίνηση αθλητών, που και το εθνικό χρώμα στερεί από το άθλημα και οικονομική επιβάρυνση επιφέρει. Πρέπει πολλά να μπουν σε μια τελείως διαφορετική βάση, για να πάρουν μια ανάσα αυτοί που βάζουν το χέρι στην τσέπη. Δεν γίνεται να υπάγεται ο αθλητισμός στην επιτροπή ανταγωνισμού. Αυτό είναι λάθος και έχει σοβαρές επιπτώσεις, όπως η φορολογία των φυσικών προσώπων που είναι εξουθενωτική και οδηγεί, είτε σε διπλά συμβόλαια και φοροδιαφυγή, είτε σε αδυναμία πληρωμής με κίνδυνο ακόμα και φυλάκισης. Δείτε πόσα χρωστάνε στο ποδόσφαιρο η Ρεάλ και η Μπαρτσελόνα. Υπάρχει ευρύτατο πεδίο σπατάλης που πρέπει να εξαλειφθεί.

Σε διαφορετική περίπτωση, θα μείνουν συντρίμμια».

-Έχετε διακρίνει πεδίο συνεννόησης με τις διοικήσεις των υπερεθνικών πρωταθλημάτων που υπάρχουν;

«Δεν έχει σημασία αυτό, σε ορισμένες περιπτώσεις αν αναγκαστείς πρέπει να πηγαίνεις και συγκρουσιακά σε ρήξεις, για να φτάσεις στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Για να φτιάξεις νέους δρόμους, πρέπει να γκρεμίσεις τους παλιούς. και η Ευρωλίγκα πάντως να ξέρετε, ότι σύντομα θα μπει σε περίοδο μεταρρυθμίσεων. Δεν αντέχει διοργάνωση με 32 ομάδες που έχουν στόχο. Εδώ αν χαρτογραφήσουμε την μπασκετική Ευρώπη, θα δούμε 2-3 ομάδες στην Ισπανία, 2 στη χώρα μας, γενικά πουθενά δεν υπάρχουν περισσότερες που να αντέχουν. Πως θα είναι ελκυστικά και αξιόπιστα τα πρωταθλήματα; Για αυτό σας λέω: Θα πάμε σε περιφερειακά πρωταθλήματα και στη συνέχεια μέσω αυτών, θα έχουμε ένα κεντρικό πανευρωπαϊκό μικρότερης διάρκειας».

-Οι διοικούντες τις ομάδες, έχουν κατανοήσει ότι αυτά δεν είναι προς το συμφέρον τους; Δείχνουν διάθεση συνεργασίας, ή λειτουργούν ευκαιριακά με γνώμονα τη λεζάντα;

«Υπάρχουν και οι δύο κατηγορίες. Αυτοί που αδιαφορούν όμως, βλέπουν ευκαιριακά την ενασχόλησή τους με τον αθλητισμό. Δεν μας αφορούν αυτοί, εμείς θέλουμε να δουλέψουμε με ανθρώπους σαν τις δύο οικογένειες που δίνουν πολλά στο ελληνικό μπάσκετ, για παράδειγμα. Μπήκαν από χόμπι, από μια καλώς εννοούμενη τρέλα, γνωρίζοντας ότι μόνο θα χάνουν. Δεν είναι καλό να στηρίζονται ,μόνο πάνω τους, δύο τόσο μεγάλες ομάδες και να κινδυνεύουν με διάλυση αν αυτοί φύγουν κάποια στιγμή. Είναι ευτύχημα, ότι το έχουν καταλάβει και οι ίδιοι και σταδιακά προσπαθούν να έρθουν σε αυτό που λέμε ίσια βάρκα-ίσια πανιά. Είμαστε σε καλό δρόμο, αλλά χρειάζεται διαρκής προσπάθεια».

-Το ελληνικό μπάσκετ πάντως, αντέχει και έχει κορυφαίες επιτυχίες με συλλόγους και τις Εθνικές ομάδες.

«Οι βάσεις είναι πολύ ισχυρές και υπάρχει υλικό που θα διατηρήσει το μπάσκετ στο ανώτατο επίπεδο για πολλά χρόνια. Υπάρχει θεμελίωση, έχουμε μεγάλα ταλέντα που θα εξελιχθούν σε μεγάλους προπονητές, πολύ καλούς προπονητές, που συμβάλλουν στην εξέλιξη και αφανές εργάτες που διαρκώς ανανεώνονται. Είναι πολύ ευχάριστο το γεγονός ότι οι Έλληνες παίκτες πρωταγωνιστούν στις ομάδες που διεκδικούν και κατακτούν ευρωπαϊκούς τίτλους. Προβλέπω ότι θα μετέχουμε και φέτος στους Ολυμπιακούς αγώνες και θα διεκδικήσουμε μια πολύ καλή θέση. Δεν πρέπει εξάλλου να ξεχνάμε ότι υπάρχει και μια άλλη Εθνική, των απόντων για διάφορους λόγους, που είναι ομάδα η οποία θα μπορούσε μέχρι και μετάλλιο να διεκδικήσει»

-Εσείς πάντως, ενώ θα μπορούσατε να κάθεστε στις... δάφνες μια παραγοντικής θητείας δεκαετιών, με αποτελέσματα που σας αναγνωρίζουν φίλοι και αντίπαλοι, συνεχίζετε να ζείτε για τα κοινά του μπάσκετ.

«Όσο νιώθω, ότι με κρατάνε οι δυνάμεις μου, δεν μπορώ να εγκαταλείψω μια προσπάθεια που νομίζω ότι μαζί με τους συνεργάτες μου, συμβάλαμε να φτάσει το ελληνικό μπάσκετ στις πρώτες θέσεις παγκοσμίως. Το αποτέλεσμα μας δίνει τη δύναμη να συνεχίσουμε αυτή την εθελοντική προσφορά, αφού είναι πάγια η θέση μου Ότι δεν συμβιβάζεται ο παραγοντισμός με επαγγελματικά στελέχη. Όταν αισθανθώ ότι οι δυνάμεις μου δεν ανταποκρίνονται, ευχαρίστως θα αποχωρήσω. Αφού πάντως έχει δημιουργηθεί και η κατάλληλη διάδοχη κατάσταση ώστε να συνεχίσει την προσπάθεια και να μην την καταστρέψει».