«Αντίο» με κατηγορίες του Αγγελου Γιαννουλάκη στα Ανω Λιόσια

Με μια μακροσκελή επιστολή που μας έστειλε πριν από λίγο ο προπονητής των γυναικών των Ανω Λιοσίων, Αγγελος Γιαννουλάκης, ανακοινώνει την αποχώρησή του από την ομάδα:

«Με το σημερινό παιχνίδι εναντίον του Άρη κλείνει για μένα ένας μεγάλος κύκλος οκτώ χρόνων στον οποίο υπηρέτησα την ομάδα με όλη μου την ψυχή από όλες σχεδόν τις θέσεις. Περάσαμε καταπληκτικές στιγμές και ζήσαμε μεγάλες επιτυχίες τις οποίες επιλέγω να θυμάμαι, αρνούμενος να συμβιβαστώ με τα όσα τραγικά γίνονται από διοικητικής πλευράς στο σύλλογο εδώ και 15 μήνες. Αγωνιστικά τόσο εγώ και ο συνεργάτης μου Άγγελος Τσίκληρας, όσο και ο βασικός κορμός των κοριτσιών της ομάδας, προερχόμαστε από τα σπλάχνα της ομάδας και γι αυτό επιλέξαμε να την υποστηρίξουμε ως την τελευταία στιγμή ελπίζοντας πως με κάποιο τρόπο θα βρεθεί μια λύση και θα λυθούν τα μεγάλα μας προβλήματα.  Αυτό όμως δεν έγινε ποτέ κι έτσι ήρθε η ώρα να πω αντίο, ελπίζοντας πως κάποια στιγμή θα συνεχίσω την πορεία μου στο χώρο από έναν άλλο σταθμό... 

Όταν το 2004 επέστρεψα από τις Εσπερίδες παραλάβαμε με τον Γιώργο Κάββουρα μία ομάδα με τέσσερις συνολικά κορασίδες από τρεις διαφορετικές ηλικίες και μία γυναικεία ομάδα απόλυτο χάος, αφού ακόμη και αυτές οι οποίες ανήκαν στο σύλλογο δεν ήθελαν να τον βλέπουν πια ούτε από αεροφωτογραφία. Σήμερα και μετά από 8 χρόνια σκληρής δουλειάς από όλους, αφήνουμε την γυναικεία ομάδα στην 6η θέση του πρωταθλήματος,  δύο ομάδες νεανίδων, δύο ομάδες κορασίδων και μια φουρνιά πιτσιρικιών από πίσω που μπορούν να εγγυηθούν την βιωσιμότητα του συλλόγου για πολλά ακόμη χρόνια. Θεωρώ απαραίτητο αυτήν την οριακή έστω στιγμή, να κατανοήσουν όλοι οι εμπλεκόμενοι διοικητικοί παράγοντες, ο Βασίλης Ντάκουρης που φέρεται ως ο επόμενος πρόεδρος αλλά και ο πρόεδρος του Αθλητικού Οργανισμού του Δήμου Κώστας Σκαματζούρας πως η ομάδα καταστρέφεται και να συμφωνήσουν σε μια ενιαία φιλοσοφία που θα της επιτρέπει τουλάχιστον να συνεχίσει να υπάρχει. Αν η κατάσταση έχει φτάσει σε αυτό το σημείο, οι διαφωνίες οι τσακωμοί και οι τρικλοποδιές που βάζατε ο ένας στον άλλον είναι η αποκλειστική αιτία. Βρισκόμαστε σε μια πολύ δύσκολη οικονομική συγκυρία, θα πρέπει όλοι σας να βάλετε το συμφέρον των παιδιών πάνω από τις δικές σας προσωπικές επιδιώξεις και να τα στηρίξετε. 

Τα παιδιά που τόσα χρόνια αναπτύξαμε είναι με το ένα πόδι έξω από το σύλλογο αφού η παντελής έλλειψη υποστήριξης από τη μεριά σας τις διώχνει πριν καν τις χαρούμε καλά καλά να αγωνίζονται εδώ. Τον βασικό κορμό εδώ και βδομάδες τον πολιορκούν οι μισές ομάδες της Α1. Ή θα βρείτε τον τρόπο έστω και τώρα να τις ανταμοίψετε για τα οφειλόμενα ή θα τις χάσετε για πάντα. Ακούω εδώ και δύο χρόνια αμπελοφιλοσοφίες για ομάδα με πιτσιρίκια χωρίς μεγάλες και ξένες. Πως να σας το πω να τα καταλάβετε πια; Τα παιδιά αυτά μεγάλωσαν κυνηγώντας υψηλούς στόχους. Ή θα υπάρχει μια ομάδα όπως αυτή που τελείωσε έστω την χρονιά που θα έχει τις στοιχειώδης προϋποθέσεις να παλεύει να κερδίσει, ή ο βασικός κορμός θα φύγει και οι υπόλοιπες θα είναι ανταγωνιστικές μόνο στα τοπικά της ΕΣΚΑ, αν αντέξουν αυτά που θα υποστούν ώσπου να καταλήξουν εκεί... 

 Μοναδικό τρόπο να ξεπεράσετε τα οικονομικά προβλήματα είναι η ανάπτυξη Ακαδημίας επί πληρωμή που θα μαθαίνει στα μικρά τα μυστικά του αθλήματος και θα αποτελεί τη βάση του μπάτζετ των γυναικών.  ΤΟ ΤΣΑΜΠΑ ΠΕΘΑΝΕ. Τα έσοδα αυτά μαζί με τα όποια λίγα  χρήματα ή υπηρεσίες μπορείτε να πάρετε από ΕΟΚ και Δήμο και την συνεχή προσπάθεια εξασφάλισης χορηγιών θεωρώ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΔΙΕΞΟΔΟ. Σταματήστε να τα περιμένετε όλα από το Δήμαρχο, αποδείχτηκε ξεκάθαρα πως δεν μπορεί να είναι η μόνη σας αέναη ελπίδα. Διαφωνώ κάθετα με την αποκοπή της παραγωγικής διαδικασίας από την τροφοδοσία με υλικό της γυναικείας ομάδας. Δεν μπορεί να αναπτύξεις αθλήτριες με 3 προπονήσεις την εβδομάδα. Δεν μπορεί να γίνει η ομάδα ένα απλό μαγαζί για να εξυπηρετούνται τα τμήματα που πληρώνουν σε βάρος της δουλειάς των αγωνιστικών τμημάτων. Επίσης, τα παιδιά για να μένουν στο σύλλογο και να συνεχίσουν να τον υποστηρίζουν αγωνιστικά και οικονομικά πρέπει να δουλεύουν σωστά, να υπάρχει πειθαρχία, να αγαπούν η μία την άλλη, να βλέπουν πρόοδο σε αυτά που μαθαίνουν να πηγαίνουν ενίοτε κάπου σαν ομάδα να ξεσκάνε και να δένονται. Όλα αυτά που κάναμε τα προηγούμενα χρόνια τα θεωρείτε αυτονόητα, αλλά σύντομα θα αντιληφθείτε πως δεν ήταν...

Αυτά που καταφέραμε αγωνιστικά φέτος είναι μεγαλύτερη επιτυχία και από τα πρωταθλήματα του παρελθόντος. Αν μου έλεγαν πέρυσι το καλοκαίρι πως τα Χριστούγεννα θα κοβόταν για οικονομικούς λόγους οι Κένεντυ και Ζότοβα, πως θα χάναμε τον Ιανουάριο με χιαστό την Παυλοπούλου, θα μέναμε με μοναδικό άσο την Δίελα, αλλά παρόλα αυτά όχι δεν θα κινδυνεύαμε αλλά θα τερματίζαμε και στην 6η θέση ούτε στον ύπνο μου δεν θα το πίστευα. Τα παιδιά ξεπέρασαν τον εαυτό τους, δικαίωσαν την φιλοσοφία που εφαρμόσαμε όλα αυτά τα χρόνια και μας κατέστησε ΟΜΑΔΑ ΜΟΝΤΕΛΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ...

Προσωπικά όμως φεύγω στενοχωρημένος και απογοητευμένος. Περίμενα πως μετά τόσα χρόνια προσφοράς θα υπήρχε τουλάχιστον υποστήριξη, εκτίμηση και σεβασμός. Αντίθετα, ειδικά τα τελευταία 2 χρόνια απειλήθηκα, κυνηγήθηκα και κατασυκοφαντήθηκα από αυτούς θα έπρεπε να ακούσω ένα ευχαριστώ γιατί η ομάδα που υποτίθεται πως διοικούσαν ή που επεδίωκαν να διοικήσουν κρατήθηκε σε αυτό το διάστημα ζωντανή από τις προσπάθειες τις δικές μου και των παιδιών. Η διακοπή της απόσπασής μου στο σύλλογο μετά από 24 χρόνια προσφοράς και η ενασχόλησή μου εδώ και 20 μέρες με το τμήμα Πρόνοιας δεν θα μπορούσε να έρθει σε καλύτερη στιγμή. Όλα μου τα χρόνια θεωρούσα μεγαλύτερή μου επιτυχία το οτι κατόρθωσα να κάνω επάγγελμα το άθλημα που αγαπούσα. Δεν περίμενα ποτέ πως θα χαιρόμουν που θα δουλεύω πια σε γραφείο αλλά με αυτά που έχω ζήσει εδώ και 15 μήνες το καταφέρατε κι αυτό.  Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ. Εννοείται πως θα διεκδικήσω δικαστικά, τόσο αυτά που έχω πληρώσει για εισιτήρια ξένων, ξενοδοχεία κλπ όσο και αυτά που αναφέρονται στο ιδιωτικό συμφωνητικό που υπεγράφη πέρυσι.

Θέλω να ευχαριστήσω τα κορίτσια όλων των ηλικιών της ομάδας για την συνεργασία, τις επιτυχίες και τις αναμνήσεις. Σας αγαπώ πολύ και είμαι περήφανος που δούλεψα μαζί σας.  Ελπίζω να εκμεταλλευτείτε τις εμπειρίες που αποκτήσατε για ένα καλύτερο μέλλον. Θα σας παρακολουθώ και θα χαίρομαι για τις επιτυχίες σας. Ευχαριστώ από καρδιάς και τον συνεργάτη μου Άγγελο Τσίκληρα. Δύο χρόνια τώρα δούλεψε σκληρά σε δύσκολες εποχές, προσέφερε τα μέγιστα και πληρώθηκε μόνο με υποσχέσεις.   Ευχαριστώ επίσης τον Παναγιώτη Παυλόπουλο, τον γιατρό της ομάδας Γιάννη Χατζηκομνηνό, το φυσικοθεραπευτή Διονύση Έγκαρχο και τον γυμναστή Ηλία Κοσμίδη.  Αντίο κι ευχαριστώ για όλα...»