Με τίτλο «Τρίποντο στον χρόνο», ο καλός φίλος και
συνάδελφος Αλέξης Τσατσούλης πήρε μια απολαυστική συνέντευξη από την Κατερίνα
Πεταχτή του Θερμαϊκού Θέρμης, που δημοσιεύεται στα σημερινά «Νέα»:
Αρχισε να μαθαίνει μπάσκετ κοριτσάκι 13 ετών. Το δελτίο της εκδόθηκε στις 9 Νοεμβρίου 1979. Παράλληλα μάθαινε τον κόσμο των μεταφορών δίπλα στον αυστηρό πατέρα της.
Μητέρα τριών παιδιών, σύζυγος, επαγγελματίας και
φόργουορντ, η γεννημένη την Πρωτοχρονιά του 1965 Κατερίνα Πεταχτή συνεχίζει το
μπάσκετ στον Θερμαϊκό Θέρμης σε ηλικία 46 ετών!
Η διεθνής Θεσσαλονικιά δεν διακρίνει στον ορίζοντα τέλος
στην πλούσια αθλητική διαδρομή της.
«Δεν ξέρω για πόσα χρόνια θα συνεχίσω. Ισως όταν
εμφανιστούν μπροστά μου αντίπαλες οι κόρες μου», λέει, ανέτοιμη να
αντιμετωπίσει τις συνέπειες της πολύ δύσκολης απόφασης.
Ηδη συμφώνησε με τον Θερμαϊκό για την επόμενη σεζόν και
ετοιμάζεται για προετοιμασία στο τέλος του μηνός.
Η 13χρονη Μαρία και η 10χρονη Χριστίνα ακολουθούν τα βήματα
της μητέρας στις ακαδημίες του ΚΑΣ Ραιδεστού, ενώ ο 8χρονος Σωτήρης αναζητεί το
αγαπημένο του σπορ, αν και ήδη έχει νιώσει τη μητρική στοργή στα κλειστά
γήπεδα.
«Τον Σωτήρη τον έχω θηλάσει μέσα στα αποδυτήρια της
Ζίμενς. Τη Χριστίνα την πήρα στο γήπεδο έξι μηνών στο ριλάξ. Δεν με ενόχλησε
καθόλου. Την άφηνα δίπλα στις μπάλες», λέει, καθώς θυμάται τις πρώτες ημέρες
του δύσκολου συνδυασμού της ζωογόνου δραστηριότητας με τα καθήκοντα της
μητέρας.
Το μπάσκετ είναι καταλύτης σε όλες τις δραστηριότητες και
το βαρύ πρόγραμμά της. «Η δουλειά, τα παιδιά και ο σύζυγος υπάρχουν στη ζωή
όλων των γυναικών. Προσθέτοντας το μπάσκετ, ξεκουράζομαι. Με βοηθάει παντού,
οπότε βρίσκω χρόνο για προπόνηση.
Συνειδητοποίησα τα τελευταία χρόνια ότι στις δύο ώρες
προπόνησης δεν σκέπτομαι. Αδειάζει το μυαλό μου από ό,τι κι αν έχω πίσω μου.
Την ώρα που μπαίνω στο γήπεδο έχω στο μυαλό μου την κίνηση, την πάσα, τις
οδηγίες της προπονήτριας, γίνεται ένα κλικ στο μυαλό.
Tελειώνω την προπόνηση, φεύγω και πραγματικά το σκέφτομαι
καμιά φορά: "Ξέχασα ότι έχω παιδιά και προβλήματα στη δουλειά με
οτιδήποτε".
Στην προπόνηση και το ματς δεν σκέφτομαι, παίζω, είμαι
εκεί στο γήπεδο.
Ετσι ξεκουράζομαι ως άτομο. Μετά την προπόνηση έχω ηρεμία
και τη μεταφέρω στην οικογένεια, τη δουλειά, σε όλες τις δραστηριότητες.
Βγαίνουμε ωφελημένοι οικογενειακώς.
Μάλιστα, με το μπάσκετ γέμισα τόσο πολύ κάνοντας κάτι που
μου αρέσει με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζω πολλά πράγματα με άλλη ματιά.
Δεν έχω απωθημένα. Αν ο εσωτερικός κόσμος σου είναι
γεμάτος, νομίζω ότι όλοι οι τομείς πάνε καλά».
Οταν κοιμόταν ο πατέρας μου
Μια ζωή στα γήπεδα του μπάσκετ, η Κατερίνα Πεταχτή δεν
συναντάει πλέον πιο... ηλικιωμένη αντίπαλο. «Νομίζω ότι από τις εν ενεργεία
παίκτριες είμαι η μεγαλύτερη. Από τις παλιές δεν παίζει καμία», λέει. Οι πρώτες
προπονήσεις στον Μελιτέα έγιναν υπό καθεστώς απαγόρευσης. «Πηγαίναμε κάθε
Κυριακή στις 2 μ.μ., όταν ο πατέρας μου έπεφτε για ύπνο, και κάθε Δευτέρα που
πήγαινε για δουλειά». Το επόμενο βήμα ήταν επτά χρόνια στον Ηρακλή, ενώ στον
ιστορικό Σπόρτιγκ, την εποχή της ακμής του και της κατάκτησης των τίτλων η
πίεση σε πολύ υψηλό επίπεδο τη γοήτευσε. «Ηταν άλλη κατάσταση ο πρωταθλητισμός,
ομάδα με δέκα πολύ καλές ισάξιες παίκτριες, πάρα πολλά ταξίδια, κάθε εβδομάδα
με έναν σάκο στον ώμο. Ο πρωταθλητισμός μου άρεσε περισσότερο. Μου άρεσε να
κάνω πρωινή και απογευματινή προπόνηση. Μου λείπει αυτό τώρα. Πρέπει να έχεις
λίγο τρέλα για να κάνεις πρωταθλητισμό. Ηταν η πιο καλή περίοδος στο μπάσκετ».
Και αποτελεσματική, με δύο πρωταθλήματα (1989-90, 1990-91) και ισάριθμα φάιναλ
φορ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.
Η Μαίρη Παναγιωταρά...
Επιστρέφοντας στη Θεσσαλονίκη έκανε στάσεις στη ΜΕΝΤ,
στον Μέγα Αλέξανδρο, στον Αρη, στη Ζίμενς, στην Πυλαία κι από το καλοκαίρι του
2010 παίζει στον Θερμαϊκό Θέρμης (Α' κατηγορία ΕΚΑΣΘ). Η μητέρα, σύζυγος,
επαγγελματίας και φόργουορντ δεν εκτελεί τα οικιακά σαν τη Μαίρη Παναγιωταρά.
«Είτε μου άρεσε είτε δεν μου άρεσε το τραγούδι, είναι
στιγμές που είμαι και Μαίρη Παναγιωταρά, αν και δεν έχω αφεντικό στη δουλειά.
Εννοείται ότι στο πρόγραμμα υπάρχουν και τα οικιακά. Οταν είμαι μόνη μου στο
σπίτι δεν έχω πρόβλημα». Αμεσος αποδέκτης των ευεργετικών συνεπειών της
ενασχόλησης της συζύγου με το μπάσκετ είναι ο Κωνσταντίνος Κατσαμούρης:
«Λειτουργούμε ως ομάδα για να καλύψουμε τα χρονικά διαστήματα που εκ των
πραγμάτων δεν μπορεί. Χρειάζεται βοήθεια και συνεργασία. Για την Κατερίνα το
μπάσκετ είναι τρόπος ζωής. Την κάνει να μην αισθάνεται την ηλικία της, καθώς
είναι συνέχεια μαζί με πιο νεαρές, χωρίς να νεάζει».
0 Σχόλια