-Για τους αγώνες Ενώσεων και ΤΕ 2011 της ΕΟΚ στην Πρέβεζα:
«Φέτος το επίπεδο σε σχέση με πέρυσι ίσως να ήταν πιο χαμηλό, αλλά σε γενικές γραμμές υπήρχαν πολύ αξιόλογα παιδιά. Τα περισσότερα από αυτά έχουν προοπτική και νομίζω ότι αυτό είναι το ζητούμενο από μια τέτοια εκδήλωση. Δεν έχει σημασία το ποιος θα βγει πρώτος, σημασία έχει να μπορέσουμε να εντοπίσουμε κάποια παιδιά τα οποία θα έχουν μια εξέλιξη και θα μπορέσουν στο μέλλον να στελεχώσουν τις Εθνικές ομάδες, αλλά και να παίξουν μπάσκετ υψηλού επιπέδου. Φέτος, λοιπόν, υπήρχαν κάποια τέτοια παιδιά, όχι σε ποσότητα όμως σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά».
-Τα παιδιά της Ελλάδας σε σχέση με αντίστοιχα στο εξωτερικό:
«Αυτήν την στιγμή δεν μπορούμε να ξέρουμε για το επίπεδο των ομάδων που θα συμμετάσχουν στο Τουρνουά Φιλίας, δηλαδή της Ιταλίας, της Γαλλίας και της Ισπανίας, γιατί αυτές οι ομάδες μαζεύονται τον Ιούνιο -όπως και εμείς άλλωστε που έχουμε κάνει μόνο ένα διήμερο και δουλεύουμε σε κλιμάκια. Συζητώντας όμως με τους προπονητές της Εθνικής Παμπαίδων των προηγούμενων χρόνων, το συμπέρασμα είναι ότι από την στιγμή που ξεκίνησε ο θεσμός του Τουρνουά Φιλίας, τα δικά μας παιδιά υστερούσαν πάντοτε σε αθλητικό επίπεδο σε σχέση με τα παιδιά των άλλων χωρών και για αυτό τα αποτελέσματα όλα αυτά τα χρόνια δεν είναι και καλά.
Όμως και σε αυτά τα τουρνουά θεωρώ ότι δεν είναι –πάλι- το ζητούμενο ποιος θα βγει πρώτος, αλλά να δουν τα δικά μας παιδιά σε ποιο επίπεδο βρίσκονται οι αθλητές των άλλων χωρών, να καταλάβουν που βρίσκονται και να δουλέψουν ώστε να μπορέσουν στο μέλλον να εξελιχθούν. Δεν είναι το αποτέλεσμα το ζητούμενο.
Βλέπουμε για παράδειγμα ότι οι Σέρβοι πολλές φορές στις μικρές Εθνικές ομάδες δεν έχουν επιτυχίες επειδή επιλέγουν να βάζουν τα ψηλά παιδιά που ίσως είναι λίγο πιο πίσω και έχουν μειονέκτημα σε αυτήν την ηλικία. Στο μέλλον όμως όταν πλαισιώνουν τις μεγάλες Εθνικές τους ομάδες η Σερβική ομάδα και πολλές άλλες ομάδες της Ανατολικής Ευρώπης, διακρίνονται πάντοτε».
-Για το μέλλον των υποδομών στην Ελλάδα και την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθηθεί:
«Αυτό που με προβληματίζει είναι το γεγονός ότι πολλές φορές μπερδεύεται το αποτέλεσμα με την εξέλιξη. Η άποψη μου είναι ότι σε αυτές τις ηλικίες το αποτέλεσμα πρέπει να είναι δευτερεύων παράγοντας. Όλοι σίγουρα στα σωματεία -και εγώ όταν ήμουν παίκτης το ίδιο συνέβαινε- θέλουν να κερδίζουν, όμως αυτός δεν πρέπει να είναι ο αυτοσκοπός και πρέπει να κοιτάμε περισσότερο το πώς θα βοηθήσουμε τα παιδιά να μάθουν καλύτερο μπάσκετ, από το να κερδίσουν ένα πρωτάθλημα Παμπαίδων, Παίδων και Εφήβων.
Αυτό που μετράει είναι πόσα παιδιά θα βγουν και θα παίξουν σε υψηλό επίπεδο, πολύ περισσότερο από το ποια ομάδα θα πάρει ένα Πανελλήνιο Πρωτάθλημα σε μια από τις παραπάνω κατηγορίες. Εκεί λοιπόν νομίζω ότι έχουμε ένα πρόβλημα και θα πρέπει κάποια στιγμή να μπορέσουμε να μιλήσουμε σε ένα γενικότερο πλαίσιο και με τους προπονητές των Σωματείων, που όντως υπάρχουν σε αρκετές περιπτώσεις πολύ αξιόλογοι προπονητές, ή με τους παράγοντες των ομάδων, αφού σίγουρα κάποιες φορές οι ομάδες πιέζουν τους προπονητές για το αποτέλεσμα.
Νομίζω ότι η κατεύθυνση πρέπει να είναι να μάθουν στα παιδιά μπάσκετ και μετά να κοιτάξουν το πώς θα πάρουν το πρωτάθλημα. Και να χάσουν και ένα πρωτάθλημα δεν πειράζει. Γιατί για ένα σωματείο βγάλει τρία παιδιά που θα παίξουν στην Α1, δεν νομίζω ότι θα θυμάται κανείς ότι όταν ήταν παμπαίδες ή παίδες δεν πήραν το πρωτάθλημα της Κρήτης ή της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης ή οποιασδήποτε άλλης περιοχής. Αυτή είναι η κατεύθυνση προς την οποία κατά την προσωπική μου άποψη πρέπει να κινηθούμε όλοι στο πλαίσιο των υποδομών».
0 Σχόλια