«Ό,τι αγγίζει γίνεται «χρυσός».
Σε όποια χώρα κι αν έχει ταξιδέψει, έχει διακριθεί.
Όχι μόνο λόγω ικανότητας ή φυσικών προσόντων, αλλά κυρίως λόγω του χαρακτήρα της. Δεν «σηκώνει μύγα στο σπαθί» της.
Οι συμπαίκτριές της στη Γαλλική Μπουρζ την ονόμασαν «greek killer».
Και όχι άδικα.
Στοχεύει. Οπλίζει. Εκτελεί. Ανάγκασε όλη την Ευρώπη να υποκλιθεί στο μεγαλείο της.
Αναδείχτηκε πολυτιμότερη παίκτρια του Ευρωμπάσκετ το 2009, όταν η ελληνική ομάδα κατέλαβε την 5η θέση!
Η Εβίνα Μάλτση έχει αποδείξει ότι είναι φτιαγμένη από το υλικό που φτιάχνονται τα όνειρα. Έχει πραγματοποιήσει τα περισσότερα από αυτά και συνεχίζει να ονειρεύεται.
Και για όσους δε γνωρίζουν...
***Είναι η 1η σκόρερ όλων των εποχών της Εθνικής Γυναικών
***Με την Εθνική Γυναικών έχει λάβει μέρος σε 5 Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα (Γαλλία 2001, Ελλάδα 2003, Τουρκία 2005, Ιταλία 2007, Λετονία 2009), στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και στο Παγκόσμιο της Τσεχίας το 2010.
***Στο Ευρωμπάσκετ της Λετονίας αναδείχτηκε πρώτη σκόρερ και πήρε τον τίτλο της «Πολυτιμότερης Παίκτριας» της διοργάνωσης (22.6 πόντοι, 4.2 ριμπάουντ, 3.1 κλεψίματα ανά αγώνα με 40% στα τρίποντα), διάκριση που δεν είχε πετύχει ποτέ ξανά Έλληνας ή Ελληνίδα αθλήτρια στο μπάσκετ.
***Στους Ολυμπιακούς της Αθήνας ήταν 2η σκόρερ (20.9 πόντοι και 8 ριμπάουντ μ.ό.), μετά την Lauren Jackson της Αυστραλίας.
*** Κατέλαβε την 6η θέση στην ψηφοφορία της FIBA Europe για την ανάδειξη της κορυφαίας παίκτριας της Ευρώπης για το 2010.
***Σε συλλογικό επίπεδο έχει κατακτήσει δύο πρωταθλήματα (2009, 2011) και δύο Κύπελλα (2010, 2011) Τσεχίας με την USK Πράγας, το πρωτάθλημα και το Κύπελλο Ισπανίας με την Ρος Κάσαρες Βαλένθια (2008) και το Κύπελλο Γαλλίας με την Bourges (2007), με την οποία συμμετείχε στο Final-4 της Ευρωλίγκα.
*** Το καλοκαίρι του 2007 αγωνίστηκε στο WNBA με τους Connecticut Suns και ψηφίστηκε ως η 6η καλύτερη rookie της σεζόν.
Τα επιτεύγματα της Εβίνας αποδεικνύουν πως δίκαια έχει στεφθεί «QUEEN» του ελληνικού γυναικείου μπάσκετ...
-Ακόμα ένα κύπελλο και ακόμα ένα πρωτάθλημα προστέθηκαν στη συλλογή σου. Τελικά η Εβίνα Μάλτση, δεν είναι ποτέ «χορτάτη» από τίτλους;
«Όταν κάνεις πρωταθλητισμό δεν χορταίνεις ποτέ. Όταν παίζεις ένα τόσο ανταγωνιστικό παιχνίδι όπως είναι το μπάσκετ θέλεις πάντα να κερδίζεις και να είσαι ο καλύτερος. Πρωτάθλημα και κύπελλο λοιπόν και δε χορταίνω ποτέ!»
-Μία δύσκολη χρονιά για σένα, με πολλούς τραυματισμούς, ωστόσο ο στόχος, που ήταν η κατάκτηση του νταμπλ, επιτεύχθηκε. Τι σε κάνει να μην το βάζει με τίποτα κάτω;
«Είναι θέμα χαρακτήρα υποθέτω. Είμαι «μαχητής» και έτσι επιβιώνω. Όντως η χρονιά που πέρασε ήταν πολύ δύσκολη και ψυχοφθόρα. Δεν έχω μάθει να το βάζω κάτω. Δεν το σκέφτομαι καν σαν επιλογή. Για μένα δεν υπάρχει η λέξη παραίτηση στο λεξιλόγιό μου. Κάθε χρονιά έχω ως στόχο να φέρνω σε πέρας κάθε «αποστολή»! Στο τέλος κάνω τον απολογισμό μου, μετρώντας απώλειες και κέρδη!»
-Μετά από ακόμα μία επιτυχημένη χρονιά αγωνιζόμενη στο εξωτερικό, ήρθε η ώρα να γυρίσεις στην Ελλάδα;
«Αυτή η σκέψη έρχεται συχνά στο μυαλό μου, αλλά φεύγει αμέσως. Η αλήθεια είναι πως θα ήθελα πολύ να επιστρέψω στην Ελλάδα αλλά έτσι όπως είναι οι συνθήκες αυτή τη στιγμή, δεν βλέπω ..φως!»
-Πιστεύεις πως το γυναικείο μπάσκετ στην Ελλάδα «ζει»;
«Εξαρτάται πως το εννοείς το «ζει». Εγώ θα έλεγα καλύτερα πως «φυτοζωεί». Αν το «ζει» σημαίνει να έχουμε ένα πρωτάθλημα που διεξάγεται κουτσά στραβά, ε τότε -ναι- ζει. Όπως και σε πολλές άλλες χώρες που επικρατούν οι ίδιες συνθήκες! Αν με το «ζει» εννοείς κάτι περισσότερο, τότε όχι! Ωστόσο δεν μπορώ να αγνοήσω κάποιους ανθρώπους και κάποιους συλλόγους που ασχολούνται πραγματικά και προσπαθούν πολύ για το καλό του γυναικείου μπάσκετ. Από κει και πέρα , η γενικότερη κατάσταση σε αυτόν τον τόπο δεν βοηθάει τίποτα και κανέναν...»
-Με ποιον θα ήθελες να παίξεις «ένας εναντίον ενός»;
«Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ, αλλά αφού με έβαλες τώρα στη διαδικασία, θα ήθελα να δοκίμαζα τις δυνάμεις μου κόντρα στον καλύτερο αμυντικό της Ευρωλίγκα, το Δημήτρη Διαμαντίδη».
-Ενστερνίζεσαι την άποψη πως το μπάσκετ δεν είναι άθλημα για γυναίκες;
«Φυσικά και όχι! Πιστεύω μάλιστα πως αυτοί που το υποστηρίζουν αυτό είμαι σίγουρη πως δεν έχουν παρακολουθήσει γυναικείο μπάσκετ υψηλού επιπέδου. Αναφέρονται προφανώς στην επαφή και τη δύναμη, αλλά στο μπάσκετ χρειάζεται και εξυπνάδα, ταχύτητα και τεχνική και εκεί σίγουρα οι γυναίκες δεν υστερούν!»
-Γιατί επέλεξες τη φανέλα με το νούμερο «9»; Σημαίνει κάτι για σένα;
«Επέλεξα το νούμερο 9 λόγω του Μάικλ Τζόρνταν, ο οποίος το φορούσε με την εθνική ομάδα των Ηνωμένων Πολιτειών στους Ολυμπιακούς αγώνες της Βαρκελώνης το 1992. Ήταν και παραμένει ο αγαπημένος μου αθλητής και από τότε το 9 έγινε και δικό μου αγαπημένο νούμερο!»
-Κεφάλαιο εθνική ομάδα. Το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα μας έκανε υπερήφανους στο Ευρωμπάσκετ του 2009 της Λετονίας όπου κατέκτησε την πέμπτη θέση. Ακολούθησε η πρώτη συμμετοχή της εθνικής σε Παγκόσμιο πρωτάθλημα στην Τσεχία. Τι νιώθεις όταν σου έρχονται στο μυαλό εκείνες οι στιγμές;
«Το καλοκαίρι του 2009 και το Πανευρωπαϊκό στη Λετονία αποτελεί αν όχι την καλύτερη, μία από τις καλύτερες και σημαντικότερες στιγμές της καριέρας μου. Τόσο από πλευράς διακρίσεων , όσο και από πλευράς εμπειριών και αναμνήσεων. Εκείνη η εθνική ομάδα θα μου μείνει αξέχαστη. Νιώθω ρίγη υπερηφάνειας και χαράς!»
-Επόμενο βήμα, το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Πολωνίας τον Ιούνιο. Η Ελλάδα έχει κληρωθεί σε δύσκολο όμιλο με τις Κροατία, Γαλλία, Λετονία. Ποιος ο στόχος της Εθνικής ομάδας;
«Ο στόχος μας όπως και σε κάθε διοργάνωση είναι να φτάσουμε όσο πιο ψηλά μπορούμε. Να προχωράμε βήμα βήμα κάθε φορά και στο τέλος να πάρουμε ότι μας αναλογεί. Ελπίζω αυτό να είναι ένα μετάλλιο».
-Έχει περάσει από το μυαλό σου η στιγμή που δεν θα ξαναβάλεις τα «μπασκετικά» σου παπούτσια;
«Περνάει όλο και πιο συχνά όσο περνάνε τα χρόνια, αλλά εγώ συνεχώς το διώχνω!!»
-Το μότο της;
«Όποιος φοβάται πάει σπίτι και κοιμάται...!!»
0 Σχόλια