Σπουδαίες προσωπικότητες της περιοχής που διέπρεψαν στο άθλημα, από το οποιοδήποτε πόστο το οποίο κατείχαν, έδωσαν το παρών στο γνώριμο αν και ξεχασμένο για αυτούς παρκέ του Κλειστού του Αλκαζάρ δίνοντας φιλικό αγώνα. Τα χαμόγελα έδιναν και έπαιρναν και ας μια ήταν η νικήτρια του παιχνιδιού. Η ομάδα παλαιμάχων του Βόλου κέρδισε την αντίστοιχη της Λάρισας με 68-76 (Δεκάλεπτα: 19-13, 28-37, 41-54, 68-76). Για τους Βολιώτες φόρεσαν φανέλα οι Πρέκας, Μπουντούρης, Παρασχάκης, Σερίφης, Μυριτζής, Βλιώρας, Τζέλας, Αυγερινός, Οικονόμου, Παύλου, Κοσμάτος και Γιαννίκος με την Ελένη Παπαθανασίου να κάθεται στον πάγκο. Τους Λαρισαίους εκπροσωπούσαν οι Παπαιωάννου, Ζώης, Κουραμάς, Μαιμάνης, Καραδήμος, Μυλωνάς, Γιασάρης, Ακριβούλης, Σταυρόπουλος, Ρετζιάς και Πραγκαφύλης με τον Γιάννη Τζήμα να τους κοουτσάρει.
Πριν την έναρξη του φιλικού αγώνα στους εκπροσώπους του Τύπου μίλησαν οι Ζώης, Κουραμάς, Πιτσίλκας, Μπουντούρης και Ρετζιάς:
Άρης Ζώης: «Μπορεί πριν μερικά χρόνια να είχαμε κάμποσες ομάδες στην Α1 αλλά σήμερα δεν υπάρχει κάποια σε αυτή την κατηγορία. Ωστόσο το θεσσαλικό μπάσκετ πηγαίνει περίφημα, η ΕΣΚΑΘ έχει κάνει δουλειά σε βάθος. Κάθε πόλη, χωρίο της περιοχής έχει και κάποια ομάδα. Από εκεί θα βγουν οι νέοι θεσσαλοί παίκτες και οι νέοι θεσσαλοί παράγοντες που θα βοηθήσουν το μπάσκετ να πάει πιο ψηλά με βάση όμως ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης που θα είναι διαφορετικό από αυτό που γνωρίσαμε τα τελευταία χρόνια και το οποίο έδωσε κάποιες πρόσκαιρες δόξες όμως μετά ήρθε η καταστροφή».
Αποστόλης Κουραμάς: «Προσπαθούμε κατ΄ αρχήν να γνωριστούμε μεταξύ μας, αρκετοί από εμάς έχουμε αλλάξει κατά πολύ εμφανισιακά, αλλά είναι ένα σημαντικό γεγονός, σημαντικό από την άποψη ότι κάποια παιδιά ξεκινήσανε από εδώ και μετά από αρκετά χρόνια επιστρέφουν πάλι πίσω. Είναι ένας αγώνας που τον κάνουμε εδώ στην Λάρισα σχεδόν κάθε χρόνο, αλλά λόγω των γενεθλίων των 30 χρόνων από την ίδρυση της ΕΣΚΑΘ βρίσκονται εδώ και παιδιά από την περιφέρεια της θεσσαλίας και όχι μόνο της πόλης μας. Υπάρχουν μνήμες, ο καθένας έχει κινηθεί στον χώρο με το δικό του τρόπο και εμείς απλά τις ξαναθυμόμαστε».
Νίκος Πιτσίλκας: «Τα γκρίζα πάντα τα φοράω, τα φοράω μέσα στην καρδιά μου και δεν πρόκειται να τα βγάλω ποτέ. Είναι μεγάλη μου χαρά που βρίσκομαι εδώ παρέα με αρκετούς φίλους, είναι μια εκδήλωση που αν μήτε άλλο μας φέρνει αρκετά χρόνια πίσω σε μια προσπάθεια που έγινε από ανθρώπους μπασκετικούς να κάνουμε μια ένωση μέσα από την οποία ξεπήδησαν «μπασκετάνθρωποι», τόσο παίκτες, διαιτητές, παράγοντες αλλά και διαιτητές. Έτσι και εμείς μέσα από εδώ κάναμε τα πρώτα μας βήματα και φτάσαμε εκεί που φτάσαμε. Το να βρίσκομαι αυτή τη στιγμή εδώ είναι για μένα υποχρέωση».
Νίκος Μπουντούρης: «Είναι μια ευκαιρία να βρεθούμε πάλι καλοί φίλοι, η μάζωξη αυτή έχει τοπικιστικό χαρακτήρα διότι είμαστε όλοι από την Θεσσαλία. Είναι μεγάλη η χαρά, με μερικούς έχουμε χρόνια να βρεθούμε και τους βρίσκουμε ξανά οικογενειάρχες τώρα με τα παιδιά τους. Μπορεί να μην θυμάμαι ποιος ήταν ο πρώτος μου αγώνας στην ΕΣΚΑΘ αλλά δεν ήταν και ο τελευταίος καθώς βρίσκομαι εδώ αυτή τη μέρα».
Ευθύμης Ρετζιάς: «Επιστρέφω ξανά σήμερα ως παλαίμαχος, βλέπω φίλους, βλέπω παλιούς συμπαίκτες και αντίπαλους που γνωριζόμασταν από παλιά. Είναι μεγάλη χαρά και για εμάς το ό,τι γιορτάζουμε τα τριάντα χρόνια της ΕΣΚΑΘ. Η Θεσσαλία έχει μεγάλη παράδοση στην γέννηση μεγάλων αθλητών και περιμένουμε ακόμα πολλά ταλέντα να εμφανιστούν, αν και είναι λίγο δύσκολα τα πράγματα. Δεν υπάρχει ομάδα στην Λάρισα που να αγωνίζεται στην Α1, τα Τρίκαλα περάσανε στο παρελθόν από αυτή την κατηγορία και όμως εξαφανίστηκαν και καμία πια δεν μας εκπροσωπεί στις μεγάλες κατηγορίες. Εύχομαι ολόψυχα να αλλάξουν τα δεδομένα, να αποφύγουμε τον πάτο, γιατί ακόμα δεν φτάσαμε εκεί και να αναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες του το θεσσαλικό μπάσκετ».
0 Σχόλια